“Ελικοδρόμια διαποντίων… ο ευτελισμός των θεσμών!”

Κείμενο του Κωνσταντίνου Σκιαδόπουλου, πρώην αερολιμενάρχη Κέρκυρας.

Αναλυτικά, αναφέρει τα εξής:
Πριν από είκοσι χρόνια αρχές της δεκαετίας του 90, η τότε ηγεσία του υπουργείου μεταφορών αναγνωρίζοντας τις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβιούν οι κάτοικοι των διαποντίων, αποφάσισε την κατασκευή τριών ελικοδρόμιων στα διαπόντια και ένα στους Παξούς. Μετά από εντολή του υπουργείου η ΥΠΑ στις αρχές του 1991 με έγγραφό της ζητάει από τα κοινοτικά συμβούλια, την παραχώρηση αναλόγου για την κατασκευή τους κοινοτικής έκτασης, πρόταση την οποία αποδέχονται ομόφωνα τα τρία εξ αυτών, εκτός αυτό του Μαθρακίου το οποίο δεν συμφώνησε .
Ακολούθως η ΥΠΑ συντάσσει τις σχετικές μελέτες, τις οποίες και αποστέλλει στην Νομαρχία Κέρκυρας, προκειμένου να προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες δημοπράτησης – κατασκευής και με φορέα υλοποίησης την νομαρχία. Όπως όμως αργότερα διαπιστώθηκε, δεν ασκήθηκε η δέουσα επίβλεψη των έργων, γιατί εκτός από κακοτεχνίες υπήρξε και αυθαίρετη τροποποίηση της μελέτης των Οθωνών, οπού το δωμάτιο αναμονής ασθενών το έκτισαν εντός ΖΩΝΗΣ ασφαλείας.
Μετά την ολοκλήρωση των έργων, άγνωστο εάν και πως τελικά αυτά παραλήφτηκαν , οι υπηρεσίες της νομαρχίας δεν φρόντισαν ως όφειλαν να ενημερώσουν την ΥΠΑ και να ζητήσουν την διενέργεια επιτόπιου έλεγχου ώστε εάν ήταν συμφώνα με τις προδιαγραφές, να προχωρήσει και η έκδοση των σχετικών εγκριτικών αποφάσεων ίδρυσης και λειτουργίας. Αντ’ αυτού όμως και για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια, με ευθύνη των τότε κοινοτήτων αρχών, εγκαταλείφτηκαν χωρίς συντήρηση εκτεθειμένα στην φθορά του χρόνου αλλά και των καιρικών συνθηκών.
Όταν το καλοκαίρι του 2004 ενημερώθηκα από το τμήμα ελικοδρομίων ότι και τα τρία ελικοδρόμια δεν είχαν αδειοδοτηθεί , πραγματοποιήσαμε με δική μας πρωτοβουλία άμεσα επιτόπιο έλεγχο οπού διαπιστώσαμε εκτεταμένες φθορές αλλά και καταστροφές, στις υποδομές αλλά και στις εγκαταστάσεις, όπως φωτοσήμανση, ανεμούρια, οπτικό βοήθημα, πυρασφάλεια κλπ. Αρχές του 2005 επικοινώνησα με τους προέδρους των κοινοτικών συμβουλίων και πρότεινα να αναλάβω αφιλοκερδώς όλες τις διαδικασίες προς κάθε αρχή η φορέα, προκειμένου σε συνεργασία με την νομαρχία, να αποκατασταθούν τα προβλήματα που διαπιστώσαμε στον επιτόπιο έλεγχο και ακολούθως να μεριμνήσω και για την έκδοση από την ΥΠΑ των αδειών ίδρυσης και λειτουργίας. Τα κοινοτικά συμβούλια Οθωνών και Ερείκουσας αποδέχτηκαν ομόφωνα την πρότασή μου και εκδίδουν τις σχετικές αποφάσεις, με εξαίρεση αυτό των Παξών το οποίο δεν απάντησε, θεωρώντας προφανώς ότι εάν γίνει κάτι θα γίνει και για το δικό τους, όπως και συνέβη .
Σχεδόν τρία χρόνια προσπαθειών χρειάστηκαν, με δεκάδες προς τα νησιά μετακινήσεων μας για επιτόπιους έλεγχους της πορείας των εργασιών αποκατάστασης, για να ζητήσουμε ακολούθως από την διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών της νομαρχίας να προωθήσει σχετικό αίτημα προς την ΥΠΑ ( Τμήμα Ελικοδρομίων της Διεύθυνσης Αερολιμένων ) για να τα επιθεωρήσει, προκειμένου να προχωρήσει ακολούθως και στις σχετικές αδειοδοτήσεις . Το τμήμα ελικοδρομίων ανταποκρίθηκε άμεσα στο αίτημά μας για την πραγματοποίηση επιτόπιου έλεγχου, μετά την διενέργεια του οποίου προχώρησε και στην έκδοση εγκριτικής απόφαση χορήγησης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας για το ελικοδρόμιο της Ερείκουσας η οποία δημοσιεύτηκε στις 7/1/2019 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Κατά την επεξεργασία όμως του φακέλου για το ελικοδρόμιο των Οθωνών και ελέγχοντας από δορυφορική φωτογραφία τον χώρο, διαπίστωσαν ότι ο εργολάβος έκτισε τμήμα του οικίσκου αναμονής ασθενών εντός της ζώνης ασφαλείας!! Δεδομένου όμως ότι αυτό επηρέαζε την αρχική μελέτη του έργου, κατέστη αναγκαίο η σύνταξη νέας τροποποιητικής, με συνέπεια η εγκριτική απόφαση για το Οθωνών να δημοσιευτεί τελικά στην εφημερίδα της κυβέρνησης στις 27 Μαΐου 2010. Η απαράδεκτη αυτή ολιγωρία των υπεύθυνων για τον έλεγχο των έργων είχε αποτέλεσμα το ελικοδρόμιο Οθωνών να υποβαθμιστεί και να δέχεται ελικόπτερα μεγέθους μέχρι 24 μέτρων, ενώ της Ερείκουσας έχει την δυνατότητα να δέχεται ελικόπτερα κατά έξι μέτρα μεγαλύτερα, δηλαδή μέχρι 30 μέτρων ,
Ενώ όμως ετοιμαζόμασταν για νέες και σημαντικές βελτιωτικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα προσέδιδαν επιπλέον επιχειρησιακές δυνατότητες, οι νέες αυτοδιοικητικές αρχές που προέκυψαν μετά τις εκλογές, δεν έδειξαν κανένα απολύτως ενδιαφέρον και κατ’ ακολουθία και την όποια περαιτέρω δική μου ενασχόληση. Από όσο όμως γνωρίζω μέχρι σήμερα δεν πραγματοποιούνται αεροκομιδές, με συνέπεια πολλές φορές λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών να καθίσταται αδύνατη η προσεγγίσει πλωτού μέσου στο νησί και συνάνθρωποί μας κάτοικοι των νησιών αυτών, να χάνουν δυστυχώς την μάχη για την ζωή. Είναι προφανές ότι όσους γιατρούς και να τοποθετήσουν, το μείζον είναι η ταχύτητα της διακομιδής και στην περίπτωση αυτή το μόνο μέσο που την καθιστά εφικτή, είναι το ελικόπτερο. Ένα δίκτυο ελικοδρομίων όμως, με τα δυο των διαποντίων και αυτό των Παξών, ενδεχομένως να οδηγούσε και σε μια μόνιμη παρουσία ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ στο Ακτίο, το οποίο βεβαίως θα κάλυπτε εκτός από τις ανάγκες της περιφέρειάς μας και αυτές της Ηπείρου, αλλά και όχι μόνο.
Δυστυχώς η μη λειτουργία, εξ αιτίας μιας διαχρονικά εγκληματικής αδιαφορίας οργάνων της αυτοδιοίκησης, ενός τόσο σημαντικού και πολλαπλά χρήσιμου μέσου ταχείας μεταφοράς ασθενών και όχι μόνο, έχει ως συνέπεια όπως προείπα να χάνουν συχνά την μάχη για την ζωή συνάνθρωποί μας και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι ζωές αυτών των σύγχρονων ακριτών μας, είναι στην κυριολεξία στα χέρια του ύψιστου. Πέραν όμως των όσων προανέφερα, τα νησιά αυτά με το εξαιρετικά απαράμιλλο φυσικό κάλος, χάνουν και την δυνατότητα της τουριστικής αξιοποίησής τους προσελκύοντας υψηλού επιπέδου επισκέπτες, κάτι το οποίο έχουν από χρόνια επιτύχει άλλα νησιά του Αιγαίου, όπως η Σίφνος π.χ. το ελικοδρόμιο της οποίας παλαιότερα επισκέφτηκα.