Εν μέσω πανδημίας του covid-19 και μιας πιθανής κρίσης, ή αμφισβητούμενης φθινοπωρινής οικονομικής σταθερότητας, η κυβέρνηση της Ν.Δ. και με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας και ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου και του Συμβουλίου του και λοιπές διατάξεις», εφαρμόζει πιστά τις επιταγές και τις υποδείξεις της Ε.Ε, για να επιταχύνει τις διαδικασίες ολοκλήρωσης του στρατηγικού στόχου της, που αφορά την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας. Θυσιάζει έτσι το περιβάλλον στην κερδοφορία των αρπακτικών αγοραστών και των ίδιων αυτών εμπνευστών των οδηγιών, που περιμένουν εναγωνίως να απολαύσουν, το ξεχωριστό αυτό έδεσμά τους. Στο άρθρο 115 του ν/σ καταχωρήθηκε η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της, ενώ με πρωτοφανείς και γρήγορους ρυθμούς που εν ψυχρώ θα εκτελεστούν, όπως η απολιγνιτοποίηση της Δυτικής Μακεδονίας και της Αρκαδίας, ερημώνοντας από ζωή και εργασία τις περιοχές αυτές και αφήνοντας στην τύχη τους χιλιάδες εργαζόμενους. Με το κίβδηλο επιχείρημα «Περί οικειοθελούς [δήθεν]αποχώρησης» που με ένα ευτελές μπόνους χάνει κανείς την σταθερή δουλειά του, ενώ πρόκειται για πραγματικές απολύσεις, για να βάλει στα ταμεία της 25 εκ. ευρώ για το 2020 από τη μείωση της μισθοδοσίας. Το ίδιο σχέδιο McKinsey προβλέπει παραπέρα μείωση του προσωπικού κατά 4000 με 5000, αύξηση της kwh, κατάργηση των Σ.Σ.Ε. πώληση τμήματος ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ, κατάργηση της μονιμότητας, αξιολόγηση με τρομοκρατία, είσοδο manager από την αγορά κλπ. Και μια ΓΕΝ.ΟΠ-ΔΕΗ να φέρνει σοβαρές ευθύνες αφού ουδόλως για όλα αυτά αντιδρά. Αφήνοντας έτσι τους ενεργειακούς σχεδιασμούς και τις δομές ανάπτυξης της χώρας όπως τις προϋπέθετε και τις πρόσφερε η ΔΕΗ κάποτε, στα συμφέροντα και στις ορέξεις των αγοραστών..
Εντύπωση προκαλεί η αντιπαράθεση ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Ν.Δ. για το ποιος διεκδικεί τα πρωτεία της πράσινης ενεργειακής ανάπτυξης στη χώρα μας, και για το ξεπούλημα των φιλέτων που πραγματοποιείται σήμερα, αφού τη σκυτάλη του ξεπουλήματος του μονοπωλιακού αυτού ενεργειακού κάποτε κολοσσού, που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε προβλήματα παρά μόνο κέρδη, με διπλάσιο από σήμερα το προσωπικό και υψηλότερα τότε να είναι αμειβόμενο και χωρίς τις μνημονιακές περικοπές του, το παρέλαβε η Ν.Δ. ακριβώς έτσι από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με σκοπό να το συνεχίσει. Όπως τριχοτόμηση της ΔΕΗ, Μικρή ΔΕΗ, Δημοπρασίες ΝΟΜΕ για να διατεθεί το 50% της λιανικής στους ιδιώτες [3ο μνημόνιο], Πωλητήριο για τον ΑΗΣ Μελίτη και των μονάδων 3 και 4 Μεγαλόπολης κλπ και με μια εκμετάλλευση από τα ίδια αυτά αρπακτικά μέσω της εγκατάστασης Α.Π.Ε. που ξεσήκωσαν τους κατοίκους πολλών περιοχών και ιδιαίτερα των νησιών.
Μετά από όλα αυτά που συμβαίνουν, είναι γεγονός ότι η ΔΕΗ βρίσκεται σε μια εντεινόμενη και καταστροφικής μορφής λεηλασία απ’ το ντόπιο και ξένο «επενδυτικό» αλλά περισσότερο αρπακτικό κεφάλαιο, με ενόχους τις κυβερνήσεις που υιοθετούν με ωραιοποιήσεις αυτήν την πολιτική και ιδιαίτερα απέναντι στην ενέργεια που έχει διεθνώς καταχωρηθεί σαν κοινωνικό αγαθό, γι’ αυτό και μας αφορά όλους. Όχι με τακτικές που άλλοτε τη ΔΕΗ καθιέρωσαν όπως: Η δομή της και οι δραστηριότητες της σε ένα και μοναδικό αποκλειστικό κρατικό φορέα και λαϊκή περιουσία, για να λειτουργεί και ν’ αποδίδει με το παλιό και πρωτοπόρο κάποτε σύνθημα της ΓΕΝΟΠ: «Ρεύμα φθηνό ΔΕΗ για το Λαό» και χωρίς Κοπελούζους, Μυτιληναίους κλπ. Ούτε συνεχώς να τεμαχίζεται και να εκποιείται. Με μορφή Ενιαία και καθετοποιημένη σε όλες τις δραστηριότητες της στην: Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή, και Εμπορία. Το συνεπές συνδικαλιστικό-ταξικό κίνημα πρέπει αγωνιστικά ακόμη πέραν αυτών ν’ απαιτήσει:
• Καμία διακοπή ρεύματος σε ανήμπορες οικογένειες.
• Άμεση επανασύνδεση αν σ’ αυτές έγιναν διακοπές.
• Δωρεάν kwh [με όριο] σε οικογένειες που βρίσκονται στο όριο φτώχιας.
• Μείωση του ΦΠΑ.
• Χρέωση της kwh ανάλογα με την περιοχή και με κλιμάκωση.
• Και σεβασμός στις ανάγκες των εργαζόμενων που έχουν δείξει πως ξελασπώνουν την επιχείρηση στις δύσκολες και παντός καιρού συνθήκες.
Τίποτε από όλα αυτά δεν προτίθεται να τα παράσχει ένας ιδιώτης.