«Ιωαννης Καποδιστριας – Επέτειος σεβασμού»

Σήμερα συμπληρώνονται 189 χρόνια από την ημέρα (27/09/1831) που δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο μια μεγάλη προσωπικότητα που σφράγισε την ιστορία της νεότερης Ελλάδας και της Ευρώπης. Ο Ιωαννης Καποδιστριας. Πολλοί Καποδιστριολογοι είναι βέβαιο ότι και σήμερα θα αναλύσουν το έργο του και το μέγεθος της προσωπικότητας του. Εγώ θέλω μόνο να επισημάνω μερικές πτυχές αυτού του ανθρώπου, που αποδεικνύουν ότι ήταν ξεχωριστός και ιδιαίτερος και ότι ήταν ένας μεγάλος Ευρωπαίος και Έλληνας, πολύ μπροστά απ’ την εποχή του. Το άξιο αυτό τέκνο της Κέρκυρας (μάλλον το αξιότερο όλων έως σήμερα) γεννήθηκε στο νησί μας από αριστοκρατική γενιά και σπούδασε Γιατρος και Δικηγόρος στην Ιταλία. Άσκησε το επάγγελμα του Γιατρού στην Κέρκυρα, αφιλοκερδώς. Ασχολήθηκε με μεγάλη επιτυχία με τα δημόσια πράγματα στο Ιόνιο Κράτος, καταλαμβάνοντας σε νεαρή ηλικία υπουργικές θέσεις. Μεταβαίνει στη Ρωσία. Γίνεται ένας απ’ τους Υπουργούς Εξωτερικών της Αυτοκρατορίας. Γίνεται, κατά ένα μέρος, ρυθμιστής των Ευρωπαϊκών υποθέσεων κατά την Ναπολεόντια και Μεταναπολεοντια εποχή. Συντάσσει το Σύνταγμα της Ελβετίας (ο ίδιος το φανταζόταν στα Βαλκάνια). Φροντίζει ώστε τα Ιονία νησιά να περάσουν υπό την προστασία της φιλελεύθερης Βρετανίας και όχι της απολυταρχικής Αυστρίας, για λόγους που ο ίδιος καταλάβαινε πολύ καλά (κι εμείς καταλάβαμε μετά από αιώνες). Στήριξε, εν τελεί και παρά τους αρχικούς του ενδοιασμούς, το εγχείρημα της Ελληνικής Επανάστασης, παρότι η επιτυχία του φάνταζε, την εποχή εκείνη, ως κάτι απίθανο. Δέχθηκε να έρθει να Κυβερνήσει την καθημαγμένη Ελλάδα (πριν καν γίνει ανεξάρτητο Κράτος), όταν κλήθηκε απο τους Έλληνες, και παράτησε χωρίς ενδοιασμό όλα τα Ρωσικά μεγαλεία. Στο Ναύπλιο τον περίμενε πλήθος πεινασμένων και εξουθενωμένων Ελλήνων και μανάδες ρακένδυτες που κρατώντας στα χέρια τα παιδιά τους του φώναζαν «Σώσε τα παιδιά μας». Έζησε ασκητικα, παρά την καταγωγή του. Χορήγησε όλη την περιουσία του στο νεοσύστατο και διαλυμένο (χωρίς χρήματα, θεσμούς, εκπαίδευση και στρατό) Ελληνικό Κράτος, για να ορθοποδήσει. Αντ’ αυτού λαμβάνει σφοδρή επίθεση από τα κατεστημένα συμφέροντα της εποχής, Κοτζαμπασηδες και Φαναριώτες, αλλά και από τον ξένο παράγοντα (όχι αμέτοχο και στην μετέπειτα δολοφονία του). Τα ντόπια αυτά συμφέροντα ανατινάζουν τα δυο πιο αξιόμαχα πολεμικά πλοία της τότε Ελλάδος «Ελλάς» και «Υδρα». Τα ίδια συμφέροντα στασιάζουν και παύουν να πληρώνουν φόρους προς το Ελληνικό Κράτος και τα ίδια συμφεροντα δολοφονούν τον Κυβερνήτη, έξω από τον Ι.Ν. του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, μια μέρα σαν σήμερα το 1831. Γνώριζε ότι κινδυνεύει. Αλλά δεν διαπραγματευόταν τις αρχές και τις αξίες του. Με τον θάνατο του η Ελλάς έχασε την ευκαιρία σήμερα να είναι μια πολύ πιο προοδευμένη Χώρα. Ανακόπηκε η πορεία της, την πιο κρίσιμη στιγμή. Αυτός ήταν ο Καποδιστριας. Έντιμος, διαφανής, φωτισμένος, ασκητης, ολιγαρκής, αριστοκρατικός, διορατικός, ανιδιοτελής, Ευρωπαίος, μεγάλος Έλληνας και πολύ μπροστά απ’ την εποχή του. Άνθρωπος με αρχές. Και παγκόσμια προσωπικότητα. Δικαίως του απεδόθη ο χαρακτηρισμός «ο Άγιος της πολιτικής». Έχουμε ξαναδεί πολιτικό με αυτά τα χαρακτηριστικά; Τουλάχιστον εδώ, ποτέ. Γι’ αυτό, το μόνο που οφείλουμε στη μνήμη του είναι σεβασμός. Και να αισθανόμαστε ότι είμαστε τυχεροί ως Κερκυραίοι και ως Έλληνες που ο τόπος μας γέννησε έναν τόσο μεγάλο άνδρα.