Το άλλοθι των «Παγκόσμιων Ημερών»

Κάθε τρεις και λίγο κάποιοι οργανισμοί ή κράτη «ανακαλύπτουν» ένα σημαντικό θέμα που απασχολεί υποτίθεται τον πλανήτη. Το φορμάρουν καταλλήλως και το πλασάρουν αρμοδίως και έτσι αποκτάμε ακόμα μια παγκόσμια ημέρα! Είναι τόσος ο συνωστισμός σε κατ’ όνομα «προστατευόμενα» ζωικά και φυτικά είδη, σ’ άυλες αξίες και σε τομείς πολιτισμού που στην ίδια ημερομηνία αναφέρονται τρείς ή ακόμα και τέσσερις τέτοιες περιπτώσεις!

Διαβάζοντας τον μακροσκελή πίνακα των διεθνών και παγκόσμιων ημερών, ανακαλύπτεις πως μέσα σ’ αυτές, αναφέρονται η «Ημέρα της Ελευθεροτυπίας», η «Ημέρα κατά της λογοκρισίας» και ακόμα η «Διεθνής Ημέρα για τον τερματισμό της ατιμωρησίας εγκλημάτων τα οποία διαπράττονται σε βάρος Δημοσιογράφων»!

Τρεις μέρες που σ’ αυτές διατυπώνονται ευχές και μηνύματα προκειμένου ελεύθερα να κυκλοφορεί, έντυπα και ηλεκτρονικά χωρίς λογοκρισία η είδηση, το ρεπορτάζ, η πολύπλευρη και πολύχρωμη γνώμη! Στις υπόλοιπες τριακόσιες εξήντα δυο, του χρόνου είναι ελεύθεροι οι ολιγάρχες κατέχοντες ΜΜΕ να πλάθουν και να σερβίρουν ό,τι διευκολύνει και μεγεθύνει την οικονομική και πολιτική εξουσία τους! Διαμορφώνοντας με τα εργαλεία πληροφόρησης που διαθέτουν το πολιτικό σκηνικό, ρετουσάροντας το πολιτικό πορτρέτο των «κατάλληλων» για το σύστημα ηγετών!

Στη διάρκεια αυτού του χρόνου που τελειώνει σε λίγες μέρες, ο αριθμός παγκοσμίως των δημοσιογράφων και συνεργατών μέσων ενημέρωσης οι οποίοι έχουν δολοφονηθεί, έφτασε τους 32… Σύμφωνα πάντα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (Reporters sans frontières, RSF). Ο αριθμός αυτός παρουσιάζεται μειωμένος σε σχέση με τη περίοδο του 2019, όχι βεβαίως λόγω αλλαγής τακτικής των ηθικών αυτουργών, που δίνουν τις εντολές εξόντωσης, αλλά κυρίως λόγω πανδημίας…

Οι δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα με ευκαιρία αυτής της «διεθνούς ημέρας», επανέρχονται στο αίτημα που είχαν υποβάλει στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτιέρες προκειμένου να δημιουργήσει θέση «ειδικού επιτετραμμένου για την ασφάλεια των δημοσιογράφων».

Παραμένει άγνωστο αν αυτός ο ειδικός επιτετραμμένος – όταν και εφ’ όσον ο Γκουτιέρες αποφασίσει τη δημιουργία τέτοιας θέσης – θα αναγνωρίσει ως έγκλημα, εκτός από την βιολογική εξόντωση και την επαγγελματική-οικονομική «δολοφονία» δημοσιογράφων που απολύθηκαν γιατί υπερασπίστηκαν την ελευθεροτυπία, αρνούμενοι να λογοκριθούν από την οικονομική και πολιτική εξουσία… Μια αναγνώριση κατ’ ουσία τυπική γιατί ο ΟΗΕ εκτός από τους κυανόκρανους «ειρηνοποιούς», στα επί «μέρους» διακοσμητικό μόνο ρόλο διαδραματίζει!

Στη χώρα μας το ξήλωμα δημοσιογράφων «διότι δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις και δεν υπάκουσαν σ’ εντολές…», έχει μακρά παράδοση και διαχρονικά η στάση τους, αποτελούσε πάντα την εξαίρεση ενός κανόνα, που τον ξεμπρόστιαζε συχνά στις διαδηλώσεις η ομαδική κραυγή του γνωστού συνθήματος… Μνήμες νωπές που ξανά γυρίζουν με τις πρόσφατες πολιτικές εκκαθαρίσεις επώνυμων στελεχών της δημοσιογραφίας διότι δεν κρύφτηκαν πίσω από το άλλοθι των γιορταστικών «Παγκόσμιων Ημερών», αλλά δημοσιοποίησαν αλήθειες για τις καθημερινές ημέρες του αφόρητου ψεύδους…

Μαζικές απολύσεις συμβασιούχων δημοσιογράφων και πάντα πριν από τη συμπλήρωση ενός χρόνου εργασίας, δηλαδή δίχως αποζημίωση, χωρίς επίδομα ανεργίας, με καμιά απολύτως ασφάλιση… Χτεσινοί αλλά και οι αυριανοί απολυμένοι, αναγκασμένοι εκτός άλλων, να καταγράφουν απεργίες και πορείες, «αποφεύγοντας» τις προβολές αιτημάτων, απλήρωτων ή απολυμένων διαδηλωτών. Επικεντρώνοντας κυρίως την «έρευνα» και τα φλας των καμερών τους, σε μπαχαλάκηδες, «σπασμένα» τζάμια, καταμέτρηση μολότοφ και στη… ζημιά του εμποράκου από το κλείσιμο των δρόμων! Καταγγελτικά ρεπορτάζ για την «κόλαση» που δημιουργούν στο σύστημα, πορείες και συγκεντρώσεις… Συμμορφούμενοι προς τας υποδείξεις, προκειμένου να μην απολυθούν, αλλά τελικά απολύθηκαν χθες και θα απολυθούν οπωσδήποτε αύριο, μεθαύριο και πάντα…

Υ.Γ: Μια «παγκόσμια ημέρα κοινωνικού κανιβαλισμού» λείπει από τον περιβόητο πίνακα των εορταστικών «Παγκόσμιων Ημερών» και κάποιος πρέπει να την εισηγηθεί επειγόντος..