Που πήγαν κείνα τα «παιδιά»;

Που πήγαν κείνα τα «παιδιά» της Σαλονίκης του Βορά, με τα λάβαρα και τα σπαθιά, τώρα με την Αγιά Σοφιά, που πήγαν;

Τότε ήταν εύκολος ο ξεσηκωμός, απλός περίπατος … Παιχνιδάκι το στήσιμο εξεδρών με πύρινους λόγους για την ονομασία και τη γλώσσα, οι στολές του ένδοξου παρελθόντος, οι απειλές ενάντια σε όποιον γινόταν εμπόδιο στο δρόμο τους! Τώρα πού πήγαν όλοι αυτοί που πάλευαν για του Μεγαλέξανδρου την ελληνική ταυτότητα, που καταριόνταν τη συμφωνία των Πρεσπών;

Τότε ο εκτός συνόρων μας εχθρός μια μικρή χώρα και ο εσωτερικός εχθρός μια…αριστερή Συριζαίϊκη κυβέρνηση, που, τιμώντας την παράδοση όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων της χώρας, υλοποιούσε επειγόντως νατοϊκούς σχεδιασμούς!

Ευτυχώς υπήρξε μια νεοδημοκρατική αντιπολίτευση άξιων ελλήνων πατριωτών, που ανεβασμένοι σ’ εξέδρες με λάβαρα ανένδοτου υπερ πίστεως και πατρίδος αγώνος υπόσχονταν με πύρινους λόγους την ακύρωση της προδοτικής συμφωνίας! Η συνέχεια γνωστή. Όταν έσβησαν τα φώτα της γιορτής, οι εξέδρες, τα λάβαρα, οι ψαλμωδίες και οι πύρινοι λόγοι μετατράπηκαν σε ψηφαλάκια και η κυβέρνηση των νεοδημοκρατών μακεδονομάχων τίμησε τις υποσχέσεις που έδωσε ανεβασμένη στις εξέδρες του πατριωτισμού, αναγνωρίζοντας την κατ’ αυτούς προδοτική συμφωνία και κάνοντας τους Βορειομακεδόνες -και όχι πλέον Σκοπιανούς- ομοτράπεζους της στο ΝΑΤΟ και εν ευθέτω χρόνο και στην ΕΕ!!!

Τώρα που ο «Σουλτάνος» μετατρέπει σε τζαμί το εμβληματικότερο μνημείο της ορθοδοξίας με μια απεχθή πρόκληση, που απευθύνεται κύρια στη χώρα μας, τι γίνεται;

Πού πήγαν όλα κείνα τα «παιδιά» με τα λάβαρα και τα σπαθιά, καθώς και οι υπερευαίσθητοι της πίστεως που οργάνωναν δυναμικές πορείες με τραυματισμούς «άθεων» ενάντια σε θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, από τον «Τελευταίο Πειρασμό» του Καζαντζάκη και του Σκορσέζε μέχρι τα σχετικά πρόσφατα επεισόδια για το θεατρικό «Corpus Christi»;

Πού είναι εκείνα τα «παιδιά» των μεγάλων συγκεντρώσεων για το «φοβερό» θέμα των ταυτοτήτων; Πού είναι τα «παιδιά» των αφορισμών και των απειλών εναντίον των ομοφυλοφίλων;

Τι έγιναν στ’ αλήθεια όλοι αυτοί; Ούτε μια μάζωξη, μια πορεία, μια ολονυχτία ακολουθία; Ούτε μια τυπική έστω απάντηση στη ιερόσυλη πρόκληση;

Απλά στρίβει η λεβεντιά των κυβερνώντων και των φανατικών πατριωτών δια της παγκοσμιοποιήσεως του προβλήματος! Να αναλάβουν τα ανά της γης έθνη εκστρατεία και ιδιαιτέρως τα ευαίσθητα της Ευρώπης κράτη, τα οποία έχουν και συγγενή σχέση με τους σταυροφόρους που κατέλυσαν πρώτοι τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 1204, καθώς και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στη Τουρκία!

Βεβαίως υπάρχουν και ατίθασες φωνές από νέους Παπαφλέσσες, όπως χαρακτηρίζει αρθρογράφος στο φύλο της Καθημερινής 15/7/΄20, τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος προτείνει ως αντίποινα να μετατραπεί σε μουσείο γενοκτονίας η οικία του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη… Ως πράξη αντίστασης, «ξέχασε» να προσθέσει ο Μαυρουδής και το κόψιμο των τούρκικων σαπουνόπερων από τα τηλεκάναλα!!!

Ευκαιρίας δοθείσης ορισμένοι ευρυμαθείς έσπευσαν να μας ξαναθυμίσουν και το αφερέγγυο του ομόθρησκου ξανθού γένους! Οι Ρώσοι και πάλι μας άφησαν, λένε, στα κρύα του λουτρού, δεν σήκωσαν ανάστημα στον Σουλτάνο για τη βεβήλωση της Αγίας Σοφίας… Λες και τα κράτη και ιδιαίτερα τα μεγάλα, ενεργούν σύμφωνα με το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών τους και όχι με τα γεωπολιτικά και βεβαίως με τα οικονομικά συμφέροντά της άρχουσας τάξης τους…

Λησμόνησαν ότι η χώρα μας ψήφισε κατ’ επανάληψη στην Ευρωπαϊκή Ένωση βαρειές οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, οι οποίες στις 18 του περασμένου μήνα παρατάθηκαν γι’ ακόμα ένα χρόνο και πάλι με την ελληνική συναίνεση! Φαίνεται πως ξέχασαν επίσης πως η εκκλησία της Ελλάδος αναγνώρισε τη νεοσχισματική εκκλησία της Ουκρανίας κόντρα στο Ρωσικό πατριαρχείο…Και δεν ήταν του Ύψιστου ευλογία αυτή, νατοϊκή επιθυμία ήταν, ενταγμένη στα γεωπολιτικά του σχέδια!

Υ.Γ: Στα λιμνόνερα των Πρεσπών το «ψάρεμα» ψηφαλακίων ήταν κομμάτι εύκολο, στα βαθειά όμως του Αιγαίου τα νερά θα έχει πολύ ενδιαφέρον η συνέχεια…