Η Σιωπή των αμνών…

Δεν γνωρίζω αν όλοι αυτοί που σέρνουν το «χορό» εναντίον της μάσκας είναι πραγματικά γονείς μαθητών, αυτό που βλέπω στα γνωστά τηλεκάναλα που τους προβάλουν συστηματικά μου αρκεί! Βλέπω μαινόμενες και αγριεμένους να ποδοπατούν μάσκες και να ουρλιάζουν, καταριώντας και απειλώντας εκείνους που συνιστούν τη χρήση τους προκειμένου να προστατευτούν παιδιά, δάσκαλοι και γονείς και κατ’ επέκταση όλοι εμείς, φορώντας τα παιδιά μάσκες…

Κάποια στιγμή με «συνεπαίρνει» το θέαμα και ιδίως το πηδηχτό εκείνης της κυρίας πάνω στο σωρούλι με τις μάσκες καθώς και ο αχός των ουρλιαχτών των… απελεύθερων! Και τότε εκείνες – οι μάσκες δηλαδή – στο μυαλό μου γίνονται σωρός από βιβλία και ο αλαλάζων όχλος ν’ ανάβει τη πυρά και να τα καίει… Μπορεί να φαντάζουν υπερβολές, μα δεν απέχουμε και πολύ από την πυρά μιας «αιρετικής» καταγεγραμμένης γνώσης… Αν κάποιοι αποφασίσουν αύριο να πουν πως αυτά τα βιβλία ενοχλούν, όπως τους ενόχλησε προχτές η κοινωνιολογία, δεν θα κάνουν πίσω θα τ’ αφορίσουν και στη πυρά θα τα ρίξουν, όπως ποδοπατούν τις μάσκες τώρα…

Φτιάχνουν κίνημα εναντίον των μασκών. Που κάθε άλλο παρά αυθόρμητο είναι και ήδη αψίκοροι μπρατσάτοι απειλούν εκπαιδευτικούς, αν εμποδίσουν να μπουν μαθητές στις τάξεις δίχως μάσκα! Είναι ν’ απορείς αν γονείς είναι αυτοί ή πρόθυμοι μπροστάρηδες του «κινήματος» αβανταδόροι; Θα το δείξει η συνέχεια… Εκείνο που δεν λέει με κανένα τρόπο να δείξει η συνέχεια, είναι ένα κίνημα γονέων, κηδεμόνων των Συλλόγων που είναι ταγμένοι να ενδιαφέρονται εκτός άλλων και για τους χώρους εκπαίδευσης, των πάνω από ένα εκατομμύριο τριακοσίων χιλιάδων μαθητών, πανελλαδικά!

Ελάχιστο το ποσοστό εκείνων των Συλλόγων που κυκλοφόρησαν ψηφίσματα και αφίσες καταγγέλλοντας τις εγκληματικές ελλείψεις των σχολείων, σε χώρους διδασκαλίας τέτοιους και τόσους που να εξασφαλίζουν τις απαραίτητες αποστάσεις. Γι’ ανύπαρκτους καθαρισμούς και απολυμάνσεις! Για τις μεγάλες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό. Μια συνεχής κυβερνητική αδιαφορία που καλύπτεται μόνο από τη χρήση μάσκας και την ενοχική για τους πολίτες ατομική ευθύνη και ως άλλοθι φροντίδας τους, τα… παγουρίνια!

Ακόμα πιο ελάχιστοι οι Σύλλογοι γονέων, που καλούν σε κινητοποιήσεις… Δικαιώνεται και πάλι ο Βασίλης Ραφαηλίδης, που προχτές 8 Σεπτέμβρη συμπληρώθηκαν, από κείνη τη Παρασκευή του 20, είκοσι χρόνια από το θάνατο του, που έλεγε πως: «η Ελλάδα είναι μια χώρα με κάργα καλούς νοικοκυραίους που «έχουν γυναίκα και παιδιά», πράγμα που τους εμποδίζει να γίνουν πρωτοπόροι και να βγουν από την πεπατημένη…»

Είναι ανθυγιεινή η χρήση της μάσκας στις μικρές ηλικίες ισχυρίζονται σερνικοί και θηλυκοί λοιμωξιολογούντες, την ίδια ώρα που στο μωράκι τους προκειμένου να καθίσει φρόνιμα του δίνουν το κινητό να… παίξει! Οι ακτινοβολίες το θρέφουν το παιδί και σ’ ενήλικες, η ξεφτίλα του big brother με τα υψηλά νούμερα τηλεθέασης που πέταξαν ακόμα και στο 43,2%, τους ανεβάζει την λίμπιντο! Εκστασιάζονται με το ίνδαλμα τους «που αδειάζει κάθε μέρα το πακέτο του, αλλιώς έχει βιασμό…»

Τηλεθεατές που φαντασιώνονται να ήταν αυτοί στη θέση του Μεγάλου Αδελφού μ’ όλα τα τυχερά του! Πως να μην ισχυρίζονται λοιπόν πως ο κορονοϊός είναι απλά μια μπλόφα που την καταπίνουν αμάσητη οι… ψεκασμένοι και το ένα εκατομμύριο που πλησιάζουν οι νεκροί του, δεν είναι παρά μια εποχική γρίπη. Οι πάνω από 7.000 ήρωες γιατροί και νοσηλευτές που πέθαναν από Covid-19 στη προσπάθεια τους να σώσουν ανθρώπινες ζωές, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, είναι και αυτό ένα παραμύθι… Η απειλή του κορονοϊού κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί, αλλά η μόλυνση από το φασισμό βοηθούμενη κυρίως από τη «σιωπή των αμνών» είναι πιθανόν να εξελιχθεί σε φονική επιδημία…