Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του ανατολικού συνασπισμού (1989-91), το παγκόσμιο διπολικό σύστημα έγινε πολυπολικό. Νέες δυνάμεις αναδείχτηκαν στο διεθνές προσκήνιο και ο πλανητικός γεωπολιτικός χάρτης άρχισε ν΄αλλάζει. Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική( BRICS), Ε.Ε. αλλά και περιφερειακά κράτη ξεκίνησαν να επηρεάζουν τις διεθνείς εξελίξεις. Η επιρροή των ΗΠΑ ως της μοναδικής υπερδύναμης που απέμεινε, σταδιακά αδυνάτιζε αλλά και έδειξε πως αδιαφορεί για κάποιες περιοχές ( λ.χ. Βαλκάνια)
Η Τουρκία αναλύοντας σωστά τα νέα δεδομένα έκρινε πως οι συνθήκες είναι κατάλληλες να προωθήσει το διαχρονικό στρατηγικό της στόχο. Την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Απέδειξε πως διαθέτει ένα καλά οργανωμένο Επιτελείο, που μελετά σε βάθος τις συνθήκες των χωρών που σκοπεύει να πλήξει μειώνοντας την εθνική τους κυριαρχία. Κατέδειξε πως ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να πετύχει τη γεωπολιτική της επέκταση είναι η χρήση στρατιωτικής βίας. Αδιαφορεί παντελώς για το Διεθνές Δίκαιο, τις Διεθνείς Συνθήκες ( λ.χ. Λωζάννης), τις διπλωματικές πιέσεις και τις οικονομικές κυρώσεις. Όταν γνωρίζει πως δεν θα καταβάλει στρατιωτικό κόστος, προχωρεί ακάθεκτη!
Η τουρκική στρατιωτική εισβολή στη Βόρεια Συρία αποτελεί ένα σύγχρονο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δολοφονεί αμάχους, καταλαμβάνει ξένα εδάφη, προχωρεί σε ακόμη μια γενοκτονία ( Κούρδων) και μετακινεί πληθυσμούς (σουνίτες-μουσουλμάνους) στις κατακτημένες περιοχές για να διατηρεί τον έλεγχο. Η πετυχημένη τακτική επαναλαμβάνεται. Στη Βόρεια Κύπρο οι Τούρκοι τα ίδια εφάρμοσαν.
Η διεθνής αντίδραση υπήρξε πρωτοφανώς ανύπαρκτη! Οι ΗΠΑ με πρωτοβουλία του Τράμπ πούλησαν τους συμμάχους τους Κούρδους που έχασαν 11.000 στρατιώτες πολεμώντας τον ISIS προς όφελος αμερικανών και δυτικών. Οι Ρώσοι το παίζουν ‘’ήξεις, αφίξεις’’, γιατί ευνοούνται και για να μη κακοκαρδίσουν τους τούρκους που αγόρασαν τους S-400 κι έχουν παραγγείλει κι άλλα ρώσικα όπλα. Το ΝΑΤΟ σιωπά, γιατί θέλει την Τουρκία στη συμμαχία. Η ΕΕ είναι ανύπαρκτη στρατιωτικά και φοβάται την Τουρκία μην ανοίξει τις πύλες της και γεμίσει την Ευρώπη μετανάστες. Το Ισραήλ δεν μπορεί ν΄ ανοίξει κι άλλο μέτωπο.
Έτσι οι Τούρκοι δεν ενοχλούνται από κανέναν. Κάνουν ό, τι θέλουν ευτελίζοντας τους πάντες και τα πάντα. Το παγκόσμιο κύρος της υπερδύναμης που λέγεται ΗΠΑ έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Έφτασε στο σημείο να στείλει τον αντιπρόεδρο της στην Τουρκία να παρακαλέσει τον Ερντογάν για εκεχειρία πέντε ημερών. Ο σουλτάνος αφού το έπαιξε δύσκολος τελικά του έκανε τη χάρη. Με τον όρο ότι θα περιμένει 120 ώρες ώστε οι Κούρδοι να φύγουν από τις περιοχές που απαίτησε. Εδώ εμφανίζεται άλλο ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο. Η εκεχειρία και οι όροι της να συμφωνούνται όχι από τους εμπλεκόμενους στο πόλεμο Κούρδους και τη συριακή κυβέρνηση στο κράτος της οποίας γίνεται η σύρραξη, αλλά από τους εισβολείς Τούρκους με τους Αμερικανούς του Τράμπ!
Με τα δεδομένα αυτά θεωρούμε πως το επόμενο βήμα των Τούρκων θα είναι η ένταση των στρατιωτικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Δεν πρέπει να μας ξενίσει να δούμε τους τούρκους λ.χ. να αξιώσουν ζώνη δήθεν ασφαλείας στην ανατολική Θράκη για να προστατέψουν την υποτιθέμενη μειονότητά τους από τους Έλληνες! Την στρατιωτική εισβολή την ονομάζουν πλέον ζώνη ασφαλείας!
Η ελληνική κυβέρνηση και η οικονομική ελίτ της χώρας αυταπατώνται αν θεωρούν ότι υπάρχει περίπτωση στρατιωτικής βοήθειας από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ ή Ευρωπαίους ‘’συμμάχους’’ στην περίπτωση τουρκικής επίθεσης.
Είναι κεφαλαιώδους σημασίας να γίνει κατανοητό ότι οι πολιτική του κατευνασμού που ακολούθησε μεταπολιτευτικά η Ελλάδα, δεν συγκρατεί την Τουρκία. Η πολιτική της συνεχούς υποχώρησης είναι πολιτική ήττας. Οι ντόπιοι μεγαλοαστοί, οι αστοί, οι βολεμένοι, αυτοί που τους εκπροσωπούν σε κυβερνητικές θέσεις και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, πέρασαν ευρέως την αντίληψη της αποφυγής της έντασης και της στρατιωτικής εμπλοκής. Με τον τρόπο αυτό προκρίνουν τα οικονομικά τους συμφέροντα, την καλοπέραση και την ησυχία τους έναντι των εδαφικών μας δικαιωμάτων. Πρέπει να ξέρουν όμως, πως όσες παραχωρήσεις και να γίνουν οι τούρκοι δεν θα παύσουν να μειώνουν την εθνική μας κυριαρχία. Έτσι στο μέλλον εκτός από τον εδαφικό ακρωτηριασμό της χώρας, την υποδούλωση και τον εξευτελισμό, θα πληγούν τα οικονομικά συμφέροντα και η ευημερία που αυτοί απολαμβάνουν.
Επομένως πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους, ότι η μοναδική πολιτική που θα αποτρέψει του τούρκους από την πολεμική επιβολή του σχεδιασμού τους, είναι η αποτροπή.
Αποτροπή σημαίνει πρωτίστως οι τούρκοι να πειστούν ότι οι έλληνες είναι αποφασισμένοι να προβούν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ώστε να διαφυλάξουν την εθνική τους κυριαρχία. Μάλιστα δε να κατανοήσουν ότι το κόστος που θα καταβάλλουν θα είναι υπέρτερο του οφέλους που επιδιώκουν.
Η αντίληψη αυτή πρέπει να περάσει στην ελληνική κοινή γνώμη. Ο ελληνικός λαός πρέπει κάθε στιγμή να είναι διατεθειμένος να υποστεί τις θυσίες που απαιτούνται για την πατρίδα.
Παράλληλα οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση της εθνικής άμυνας. Η δε αποτελεσματική ενίσχυσή της δεν απαιτεί πανάκριβα οπλικά συστήματα προϊόντα μίζας, αλλά έξυπνα όπλα κατάλληλα για να δεχτεί καίρια πλήγματα ο τουρκικός στρατός στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην Κύπρο. Οι ειδικοί αξιωματικοί των ενόπλων μας δυνάμεων το γνωρίζουν καλά. Πολιτική βούληση για να τους συνδράμουν απαιτείται. Πριν να είναι αργά!