Κείμενο της Εκκίνησης για το γεγονός ότι όπως λέει η Κέρκυρα είναι αντιμέτωπη με τη βραχυχρόνια μίσθωση.
Αναλυτικά:
Είναι πλέον σε όλους γνωστές οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων όπως το Airbnb. Κάτι που ξεκίνησε νοικιάζοντας απλά ένα δωμάτιο σε ένα σπίτι όπου διαμένει και ο ίδιος ο εκμισθωτής, έχει εξελιχθεί σε πρακτική μίσθωσης ολόκληρων ακινήτων και παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο στην τουριστική βιομηχανία σε παγκόσμια κλίμακα. Προφανώς η Κέρκυρα, ως ένα νησί εξαρτώμενο σε υπερθετικό βαθμό από τον τουρισμό, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη.
Όλοι ξέρουμε πως η χώρα μας είναι ένας εκ των κορυφαίων τουριστικών προορισμών αλλά και πως το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Εύκολα φτάνουμε στο συμπέρασμα πως το Airbnb ενίσχυσε, για πολλές χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων τα εισοδήματα τους, τα οποία είδαν να συρρικνώνονται στην περίοδο των μνημονίων. Βοήθησε όμως και την τοπική οικονομία, στη πόλη και στα χωριά, αφού οι επισκέπτες στο νησί με βραχυχρόνια μίσθωση επισκέπτονται τοπικές μικρές επιχειρήσεις, σε αντίθεση με το γνωστό σε όλους «all inclusive» που προωθούν τα ξενοδοχεία, το οποίο ουσιαστικά δεν ενισχύει την τοπική οικονομία. Πέρα από αυτό, πολλά ακίνητα ανακαινίστηκαν ή φτιάχτηκαν σχεδόν από την αρχή και ελεύθεροι επαγγελματίες (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ελαιοχρωματιστές κτλ.) εξασφάλισαν περισσότερα μεροκάματα.
Κατά βάση, όμως, το Airbnb εκμεταλλεύεται τα ήδη υπάρχοντα ακίνητα, χωρίς να υπάρξει σπουδαία επένδυση χρημάτων. Στην αρχή το Airbnb εκμεταλλευόταν απλά δωμάτια, σήμερα όμως δεν ξεπερνούν το 10% των καταχωρήσεων, με την πλειοψηφία να είναι ολόκληρα ακίνητα, ακόμα και ξενοδοχεία. Η φαινομενικά αθώα ιδέα για φτηνό κατάλυμα έχει εξελιχθεί σε βιομηχανία δισεκατομμυρίων ευρώ, αφού έχει αρχίσει ήδη η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια λίγων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του κέντρου της Αθήνας με εταιρίες real estate να αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες, ακόμα και γειτονιές προκειμένου να τις εκμεταλλευτούν μέσω Airbnb. Αυτή η συγκέντρωση πλούτου ως ΕΚΚΙΝΗΣΗ μας βρίσκει αντίθετους, και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να γίνει κάτι αντίστοιχο στην Κέρκυρα.
Στο σημείο αυτό πρέπει να ειπωθεί ότι οι αλλαγές στο μοντέλο ενοικίασης ακινήτων δημιουργεί αρκετά προβλήματα. Οι μόνιμοι κάτοικοι αντικαθίστανται από περαστικούς τουρίστες, που αλλάζουν κάθε εβδομάδα ή και συχνότερα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ιδιαίτερη όχληση σε γειτονιές της πόλης, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων της και διατάραξη του κοινωνικού ιστού και της ισορροπίας της. Ταυτόχρονα τα ενοίκια εκτινάσσονται, γεγονός που τους οδηγεί πολλές φορές στο να εγκαταλείψουν το κέντρο της πόλης και να μετακινηθούν προς τα περίχωρα. Επίσης, μεγάλα προβλήματα δημιουργούνται σε διορισμένους καθηγητές, δασκάλους, γιατρούς, αλλά και φοιτητές που αδυνατούν να βρουν σπίτι να νοικιάσουν, λόγω μειωμένης προσφοράς ακινήτων, αλλά και λόγω εκτόξευσης των ενοικίων. Παράλληλα η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου, ιδιαίτερα στα ιστορικά κέντρα των πόλεων, έχει οδηγήσει στη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού κατοικιών σε χέρια λίγων ευκαιριακών επιχειρηματιών.
Στόχος μας είναι η προστασία του ιστορικού κέντρου και των μόνιμων κατοίκων αυτού. Η προστασία των μικροϊδιοκτητών, που εξασφαλίζουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα από τη βραχυχρόνια μίσθωση. Η στήριξη των φοιτητών, που από τη μία στηρίζουν οικονομικά όλο το χρόνο την οικονομία του Κέρκυρας και από την άλλη αποτελούν ένα ζωντανό κομμάτι της τοπικής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής δραστηριότητας. Η στήριξη των γιατρών και εκπαιδευτικών στο θέμα της κατοικίας ώστε να μπορούν απρόσκοπτα να επιτελούν το λειτούργημά τους. Σε αυτό μπορεί να συμβάλλει και ο Δήμος αξιοποιώντας τη δημοτική περιουσία και τον δημόσιο χώρο. Πιο συγκεκριμένα, η δημοτική αρχή πρέπει να αξιοποιήσει όσα ακίνητα έχει στην κατοχή της και να διεκδικήσει όσα ακίνητα ανήκουν στο Δημόσιο για να φτιαχτούν φοιτητικές εστίες, αλλά και κατοικίες για αναπληρωτές δασκάλους και καθηγητές, γιατρούς ακόμα και για συμπολίτες, που καταστράφηκαν στα χρόνια της κρίσης.
Συνολικά, πρέπει να δούμε τον τρόπο με τον οποίο θα ενισχυθούν τα θετικά σημεία που προσφέρει η βραχυχρόνια μίσθωση και το πώς θα περιοριστούν οι αρνητικές συνέπειες. Προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν. Απαιτείται βέβαια ένας συνδυασμός ενεργειών με συνέργεια διάφορων φορέων:
· Να νομοθετηθούν και να εφαρμοστούν οι περιορισμοί στη διάθεση ακινήτων για βραχυχρόνια μίσθωση και συγκεκριμένα να μην επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση άνω των 2 ακινήτων ανά Α.Φ.Μ. δικαιούχου εισοδήματος.
· Δημιουργία διζωνικού συστήματος με μερική απαγόρευση ενοικίασης σε περιοχές του ιστορικού κέντρου, που θεωρούνται ευνοϊκότερες και ζωτικής σημασίας για μακροχρόνια μίσθωση μόνιμων κατοίκων. Σε αυτές τις περιοχές να επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση μόνο σε ακίνητα με αυτόνομη είσοδο.
· Απαγόρευση βραχυχρόνιας μίσθωσης διάρκειας μιας μέρας σε όλο το ιστορικό κέντρο.
Από την πλευρά του δήμου είναι απαραίτητο να γίνουν τα εξής:
· Καταγραφή όλων των ακινήτων που αποτελούν περιουσία του Δήμου ή διαχειρίζονται από τον Δήμο σε ένα ενιαίο και προσβάσιμο από όλους Μητρώο με σκοπό την διάθεσή τους για στέγαση σύμφωνα με τις ανάγκες των πολιτών.
· Διεκδίκηση δημοσίων κτιρίων που παραμένουν αναξιοποίητα από το κεντρικό κράτος και έχουν αφεθεί στη μοίρα τους περιμένοντας την κατάρρευση, με στόχο να εξυπηρετήσουν τις όλο και αυξανόμενες ανάγκες στέγασης.
· Διεκδίκηση να περιέλθουν στο Δήμο και όχι στο Υπερταμείο όσα ακίνητα φέρονται ως «αγνώστου ιδιοκτησίας» και ανήκουν στο Δημόσιο.
· Πρόταση στο αστικό ΚΤΕΛ για επανασχεδιασμό του δικτύου δρομολογίων με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση περιαστικών περιοχών έτσι ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των προσφερόμενων κατοικιών εκτός του ιστορικού κέντρου της πόλης.
· Αναζήτηση και συντονισμός κοινοτικών χρηματοδοτικών πόρων για συντήρηση και αναβάθμιση κατοικιών στο ιστορικό κέντρο, που αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά του δικτύου UNESCO.
· Τέλος απαραίτητο θεωρούμε την ανέγερση φοιτητικής εστίας στην πόλη, που θα καλύπτει στο 100% τις ανάγκες στέγασης των φοιτητών.
Πέραν αυτών, ως ΕΚΚΙΝΗΣΗ θεωρούμε ότι η ανάγκη των παράλληλων εισοδημάτων, τύπου Airbnb, είναι μια ατομική λύση, απέναντι στις πολιτικές λιτότητας που έχουν επιβάλει κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ στον ελληνικό λαό. Όντως, πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων και μικροί καταστηματάρχες ανακουφίστηκαν από αυτό το “φαινόμενο”, όμως όλοι μαζί θα πρέπει να διεκδικούμε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, την πλήρη επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τη δραστική μείωση του ΦΠΑ στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Να διεκδικήσουμε ένα δίκαιο νόμο προστασίας της κατοικίας, από το να σκεφτόμαστε συνεχώς πως θα τη σώσουμε από τις τράπεζες.
Ως ΕΚΚΙΝΗΣΗ Αριστερό Δημοκρατικό Μέτωπο πιστεύουμε ότι μια δημοτική αρχή οφείλει να εφαρμόσει τα παραπάνω αλλά και να διεκδικεί τα παραπάνω από οποιαδήποτε κυβέρνηση και να πιέζει μαζί με άλλους Δήμους, μαζί με το λαό, να ανατραπούν οι πολιτικές λιτότητας.