Τον Απρίλιο που μας πέρασε, ο Σύλλογος Μονίμων Κατοίκων Παλιάς Πόλης διοργάνωσε ημερίδα από την οποία προέκυψαν απαντήσεις ή και νέα ερωτήματα, στα τρία βασικά θέματα που τέθηκαν στους αρμόδιους.
Οπως προέκυψε, σχέδια υπάρχουν από όλους τους φορείς αλλά οι ασκήσεις είναι συνήθως επί… χάρτου και σπανιότερα επί τόπου.
Σχετικά με τις διόδους διαφυγής των κατοίκων, αναφέρθηκε ότι δεν μπορούν να δοθούν συγκεκριμένες οδηγίες, καθώς αυτές εξετάζονται ανά περιστατικό. Ο (τότε) αντιδήμαρχος
Τεχνικών Υπηρεσιών δήλωσε ότι «κλιμάκιο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών θα μελετήσει και θα συλλέξει στοιχεία όσον αφορά τις διόδους διαφυγής σε περίπτωση εκκένωσης της
Παλιάς Πόλης ή μέρους αυτής, ώστε να γίνει ανάθεση σε εξειδικευμένο Γραφείο Μελετών, για την σύνταξη ανάλογης μελέτης.»
Ο Αντιπύραρχος Ν. Κολοβός υπογράμμισε ότι η Πυροσβεστική φωτογράφισε τα Ι.Χ. τα οποία έκλειναν πλατεία εντός του ιστορικού κέντρου:
«Αν βρούμε ανοικτές τις διόδους αυτές από τα παρκαρισμένα ΙΧ, θα πρέπει να ξεπεράσουμε και άλλου είδους εμπόδια, όπως είναι τα τραπεζοκαθίσματα, τα οποία πολλές φορές μειώνουν πάρα πολύ το πλάτος των οδών προσπέλασης των πυροσβεστικών οχημάτων και η απομάκρυνσή τους συνεπάγεται χάσιμο πολύτιμου χρόνου. Σημαντικό εμπόδιο αποτελούν και οι διαφόρων ειδών τέντες».
Στα συμπεράσματα της ημερίδας, υπογραμμίστηκε ότι το πρόβλημα των εμποδίων (κολωνάκια, παρτέρια, τέντες, τραπεζοκαθίσματα) είναι ένα από τα βασικότερα. Τα στενά καντούνια είναι αδύνατο να διαπλατυνθούν, τα πολυώροφα κτίρια δεν μπορεί να χαμηλώσουν ενώ τα παλαιά κτίρια δεν μπορούν να «ξανανιώσουν». Τα εμπόδια όμως μπορεί και πρέπει να απομακρυνθούν.
Και ο Σύλλογος αναφέρει στο κείμενο συμπερασμάτων που είχε εκδώσει: «Η ευχή όλων είναι ότι ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ μεταξύ αλλά και εντός των υπηρεσιών, ΔΕΝ θα χαθεί μέσα στις δαιδαλώδεις και νεφελώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Μετά την τραγωδία στην Ανατολική Αττική προκύπτει το συμπέρασμα ότι κάτοικοι και αρχές είχαν γνώση των προβλημάτων που προκαλούσαν τα διάφορα εμπόδια, οι αυθαίρετες κατασκευές, ο αποκλεισμός οδών διαφυγής. Δεν έκαναν όμως τίποτα. Δεν έκαναν τίποτα καθώς εκτίμησαν ότι οι αντιδράσεις που θα προκαλούσε η διάνοιξη οδών , η απομάκρυνση εμποδίων (φρακτών αυθαίρετων κατασκευών κλπ ) είχαν μεγαλύτερη αξία από τις δεκάδες ανθρώπινες ζωές και την ανυπολόγιστη υλική καταστροφή. Το ίδιο συμβαίνει και στην Παλαιά Πόλη. Όλοι γνωρίζουμε, όλοι βλέπουμε τι συμβαίνει γύρω μας, όλοι καταλαβαίνουμε. Είναι αδιανόητο να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι αντίστοιχο για να εξυπηρετηθούν οιαδήποτε οικονομικά η άλλα συμφέροντα».