Το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας αναφέρει πως υπάρχουν διαμαρτυρίες των εργαζομένων της ΔΕΥΑΚ για τη μη επιστροφή του τέως προέδρου του ΕΚΚ στην εργασία του.
Το κείμενο του Εργατικού Κέντρου
Το τελευταίο διάστημα γίναμε δέκτες διαμαρτυριών των εργαζομένων της ΔΕΥΑΚ και όχι μόνον, για την μη επιστροφή στην εργασία του τέως Προέδρου του Ε.Κ.Κ., του οποίου η θητεία έληξε στις 2 Απριλίου. Επειδή ορισμένοι είτε από άγνοια, είτε υποβολιμαία επεκτείνουν για το γεγονός αυτό την κριτική τους σε όλο το διοικητικό συμβούλιο του ΕΚΚ, το Δ/Σ μας κατέληξε για το θέμα αυτό στην ακόλουθη απόφαση:
Οι απαλλαγές απ την εργασία των συνδικαλιστικών στελεχών αποτελούν κατάκτηση της εργατικής τάξης. Οι απαλλαγές αυτές δεν είναι προνόμια των συνδικαλιστών για προσωπική τους ανάπαυση και αναψυχή. Ο συνδικαλιστής που κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού, οφείλει να εξαντλεί το χρόνο αυτής της απαλλαγής από την εργασία για την άσκηση του συνδικαλιστικού του καθήκοντος. Για τους συνδικαλιστές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος η χρήση του δικαιώματος δεν σημαίνει ξεκούραση, σημαίνει σκληρότερη εργασία για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Η συνδικαλιστική μαφία του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που δρα στην χώρα μας, χρησιμοποιεί το δικαίωμα της απαλλαγής από την εργασία για αλλότριους σκοπούς από αυτούς που προβλέπει η εργατική νομοθεσία. Όπως πρόσφατα καταγγείλαμε και επιβεβαιώθηκε δικαστικά, η άδεια αυτή χρησιμοποιούνταν από «συνδικαλιστές» της ΓΣΕΕ και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων ακόμη και για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Στα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα συμμετέχουν τόσο οι διοικήσεις οργανισμών κοινής ωφέλειας, όσο και εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, αρκεί οι «συνδικαλιστές» να είναι όργανα υπεράσπισης του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Την ίδια ώρα όμως, οι παραπάνω και οι πολιτικές τους εκφράσεις εμφανίζονται ως τιμητές της νομιμότητας, καταγγέλλουν συλλήβδην το συνδικαλιστικό κίνημα για τα εκφυλιστικά φαινόμενα που αυτοί καλλιεργούν και βάλλουν ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα ώστε να παρεμποδίζουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους τίμιους συνδικαλιστές.
Σε ό,τι αφορά τον τέως πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Ι. Χαλικιόπουλο είναι αλήθεια ότι, αν δεν έχει άλλο εξωσυνδικαλιστικό λόγο απουσίας, θα έπρεπε να έχει επιστρέψει στην εργασία του από τις 2 Απριλίου και να λαμβάνει κάποιες ημέρες άδεια μέσα στο μήνα ως μέλος της Διοίκησης του ΕΚΚ, όταν παρουσιαστεί ανάγκη άσκησης του δικαιώματος. Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου, τους τελευταίους 4 μήνες, συμμετέχει κι άλλος εργαζόμενος της ΔΕΥΑΚ, ο οποίος δεν έχει κάνει χρήση του δικαιώματός στην συνδικαλιστική άδεια ούτε για μία μέρα, διότι δεν παρέστη πραγματική ανάγκη.
Επομένως ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του για τον τρόπο με τον οποίο ασκούν το δικαίωμα στην συνδικαλιστική άδεια, οι δύο διαφορετικοί κόσμοι του συνδικαλιστικού κινήματος στην χώρα μας και την Κέρκυρα . Επομένως, μακριά από εμάς τα περί συγκάλυψης. Αυτά ας αναζητηθούν στην διοίκηση της ΔΕΥΑΚ, του Δήμου Κέρκυρας και όσων ποικιλότροπα στηρίζουν την θλιβερή ομάδα της νοθείας και των εκφυλιστικών φαινομένων που διοικούσε έως τις 2 Απριλίου το ΕΚΚ.