Κανίς ή Πομεράνιαν;

Ανάλογα με το τι πιο μοδάτο «φοριέται» στους κύκλους των υποτιθέμενων φιλόζωων, γιατί κάπως έτσι διαλέγεται η ράτσα του ατυχούς τετράποδου σε ορισμένες των περιπτώσεων! Αυτό, μετά την απόκτησή του, θα φυλακιστεί στο μπαλκόνι ενός διαμερίσματος, για να κάνει παρέα εκ του μακρόθεν και με τα παραδίπλα έγκλειστα τετράποδα των άλλων πολυκατοικιών… Αυτά μαζί και με τα αδέσποτα αλητάκια θα συγκροτήσουν τη γνωστή νυκτερινή σκυλοχορωδία που συχνά πυκνά θα αναγκάζει τους περίοικους σε υποχρεωτική αγρύπνια, βλαστημώντας την ατυχία τους που τους έλαχε η μοίρα να κατοικήσουν μέσα σε μια αστική… σαβάνα!

Να σημειώσω, πριν αρχίσουν τα αρνητικά σχόλια, πως είχα σκύλο, τον Ζακού, που πέθανε σε βαθιά γεράματα και τον έκλαψα, όταν τον έθαψα βάζοντάς του κι ένα μπουκέτο αγριολούλουδα! Αυτός όμως δεν ζούσε σε μπαλκονάκι δύο επί δύο… Ήταν χρήσιμος φύλακας άγγελος για δεκάδες άλλα ζωντανά! Τα παραπάνω τα γράφω γιατί πριν λίγο καιρό περπατώντας στο άλσος της Γαρίτσας διέπραξα το λάθος να κάνω παρατήρηση σε μια κυρία που το τετράποδό της – όπως και πλείστα άλλα – άφηνε την κουράδα του πάνω στους κυβόλιθους του ποδηλατοδρόμου, ενώ εκείνη αδιαφορούσε παντελώς. Η απάντηση-βρισιά της ήταν ότι μισώ τα ζώα…Της ανταπάντησα πως κάνει λάθος, απλά απεχθάνομαι όσα δίποδα βασανίζουν τα υπό την κατοχή τους καημένα τετράποδα, νομίζοντας εκτός άλλων πως είναι διακοσμητικά μπιμπελό και αδιαφορούν εκτός ελαχίστων – οι οποίοι χρησιμοποιούν σακούλες – για τα σκυλοπεριττώματα με τα οποία «διακοσμούν» παρτέρια, δρομάκια, πεζοδρόμια και άλση, υποχρεώνοντας τους περιπατητές να κάνουν…σλάλομ για να μην πατήσουν πάνω σ’ αυτά!

Κανίς λοιπόν ή ροτβάιλερ; Η επιλογή για την απόκτηση τετράποδου φύλακα και φίλου πρέπει να γίνεται, καθώς φαίνεται, με πολύ περίσκεψη… Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει το τραγικό συμβάν των «Γλυκών Νερών» με το βρέφος που βρήκε τραγικό θάνατο μετά από επίθεση που δέχτηκε από ροτβάιλερ… Και πριν κάποιο καιρό ένα άλλο παιδάκι υπήρξε θύμα μιας τέτοιας άγριας επίθεσης σκύλου ράτσας, που τελικά και αυτό υπέκυψε στα τραύματα που του προξένησε το τετράποδο… Στο Ωραιόκαστρο πολίτες δημιούργησαν ομάδα 150 μελών με ένα κοινό χαρακτηριστικό, ότι έπεσαν θύματα επιθέσεων από αδέσποτους και δεσποζόμενους σκύλους! Σύμφωνα με τους ειδικούς πρέπει να θεωρείται ως επιστημονικά βέβαιο ότι από τη φύση τους δεν υπάρχουν καλοί και κακοί σκύλοι και πως κάθε σκύλος, ανεξάρτητα από τη ράτσα, είναι δυνατόν να εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά, εάν δεν έχει δεχτεί την ανάλογη εκπαίδευση ή αν έχει υποστεί  κακοποίηση και βιώνει προβληματικές καταστάσεις συμπεριφορών, χώρου, διατροφής κλπ.

Το αν είναι μόδα η απόκτηση σκύλου σε αρκετές των περιπτώσεων αυτό κατά κάποιο τρόπο το μαρτυράει και ο αριθμός των αδέσποτων που μεγαλώνει! Γεγονός που σημαίνει πως κάποιοι παίρνουν την απόφαση και αποκτούν το κουτάβι νομίζοντας πως τους ανεβάζει το ίματζ εκείνη ή η άλλη ράτσα! Όμως στη συνέχεια που μεγαλώνει και αρχίζει να τους δημιουργεί προβλήματα χώρου και όχι μόνο, το «ταξιδεύουν» στη ερημιά, ανοίγοντας την πόρτα του αυτοκινήτου και το παρατάνε στο έλεος της μητέρας φύσης…Κάτι ανάλογο που γίνεται με τα παλιά τους έπιπλα, τα στρώματα, την τηλεόραση,  που τα εγκαταλείπουν στο απέναντι πεζοδρόμιο αντικαθιστώντας τα με μοντέρνα! Η υποχρέωση τους τελειώνει μόλις στρίψουν τη πλάτη από αυτά που άφησαν καταμεσής του δρόμου ή του πεζοδρομίου είτε αυτά είναι άψυχα ή ζωντανά πλάσματα… Σοφός, σοφότατος ο νόμος που προστατεύει τα τετράποδα από την κάθε είδους ανθρώπινη κακοποίηση. Είναι καιρός όμως και για έναν νόμο που θα προστατεύει και τους ανθρώπους, όχι από τα υπέροχα, χρήσιμα και αξιαγάπητα τετράποδα, αλλά από τα όποια ανεγκέφαλα δίποδα αφεντικά τους…