Η κρίση είναι η μοναδική αιτία;

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη δραματική μείωση των γεννήσεων στη χώρα μας. Οι αριθμοί παρουσιάζουν για πρώτη φορά, μεταπολεμικά τους θανάτους να ξεπερνούν τις γεννήσεις. Αιτία της υπογεννητικότητας η οικονομική ανασφάλεια που αντιμετωπίζει σήμερα ένα ζευγάρι προκειμένου να φέρει στο κόσμο μια νέα ζωή, αλλά και στην μετανάστευση των νέων… Κοιτάζοντας όμως τους αριθμούς από το 1960 μέχρι και το τέλος του 70 διαπιστώνει κανείς να υπάρχει μια ραγδαία αύξηση του ελληνικού πληθυσμού σε αντίξοες οικονομικές συνθήκες, με αποτέλεσμα μόλις το 7% να είναι πάνω από 65 ετών, σε αντίθεση με σήμερα που σε γήρανση είναι πάνω από το 20% του πληθυσμού μας…

Από το 80 και μετά ξεκίνησε η κατακόρυφη μείωση των γεννήσεων. Σε μια χρονική περίοδο που δεν υπήρξε καμιά οικονομική κρίση, το αντίθετο μάλιστα… Αντιθέτως οι μνήμες του 60 διατηρούν εικόνες ζωντανές από αλάνες γεμάτες με παιδιά φτωχοντυμένα, αλλά χαρούμενα σε μια Ελλάδα που τα βόλευε φοβερά δύσκολα… Με μια εκρηκτική μετανάστευση στη δεκαετία του 60, με συνεχή φυγή στις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές, τραγουδισμένη από τον Καζαντζίδη. Όμως τότε όχι μόνο δεν μειώθηκαν οι γεννήσεις, αλλά τουναντίον αυξήθηκαν ραγδαία…

Εκτός βεβαίως από την οικονομική κρίση που προβάλλεται σαν κύρια αιτία, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που στερούν την ανοιξιάτική παιδική αύρα που θα γέμιζε τις σχολικές αίθουσες και του πλέον απομακρυσμένου χωριού! Ένας από αυτούς και το γεγονός πως οι γυναίκες κερδίζουν τη μάχη σε μια σειρά παραγωγικούς τομείς ή ακόμα που λόγω σπουδών και καριέρας αναβάλλουν την εγκυμοσύνη σε βάθος χρόνου, θέτοντας σε «κίνδυνο» την γονιμότητά τους. Στατιστικές μετρήσεις καταδεικνύουν πως για τους παραπάνω λόγους, παρατηρείται μια σταθερή αύξηση του ποσοστού των γυναικών που επιλέγουν να καθυστερήσουν την τεκνοποίηση, για μια μεγαλύτερη ηλικία, με ό, τι σημαίνει αυτό για την επιτυχία του επιδιωκόμενου…

Αλλά ας γυρίσουμε στην οικονομική κρίση… Η ύπαρξη των παιδιών στην οικογένεια αναντίρρητα ανεβάζει τις δαπάνες, ιδιαίτερα στην σημερινή εποχή που το πνεύμα του καταναλωτισμού κυριαρχεί έντονα ακόμα και μέσα στη κρίση και πάντα με τη δικαιολογία πως: «Ό, τι μου έλλειψε εμένα δεν θέλω να λείψει στο παιδί μου…» Επώνυμα ρούχα και με την στάμπα, παπούτσια με φωτάκια, μια σειρά ακριβοπληρωμένες εξωσχολικές δραστηριότητες, τα πανάκριβα ηλεκτρονικά παιγνίδια, το καινούργιο ποδήλατο, αγορές από γνωστές αλυσίδες παιγνιδιών και ό,τι έχουν τ’ άλλα παιδιά για να μην υστερεί το δικό μας…

Στήσου λοιπόν έξω κάποιο σχολείο όταν σχολάνε οι μικρούληδες για να χαρείς γελαστές φατσούλες με τις συρόμενες βαλιτζέ-τσαντούλες τους, που τις σέρνουν μαμάδες και γιαγιάδες και αρκετά απ’ αυτά να κρατάνε ακριβά κινητά αυξάνοντας από τα γεννοφάσκια τους την πελατεία των εταιρειών της πανάκριβης κινητής, ακινησίας! Το υποβιβάζεις το παιδί αν του βάλεις σήμερα φορεμένο ρουχαλάκι από το μεγαλύτερο αδελφάκι του… «Λεπτομέρειες» αυτά όλα τα καταναλωτικά έξοδα προκειμένου να μην υστερεί και ο δικός μας σμπίρος ανάμεσα στους άλλους φροντισμένους σύμφωνα με τις απαιτήσεις της τηλεοπτικής παιδικής μόδας!!!

Έτσι κατασκευάζεται και ο μελλοντικός κόσμος του lifestyle! Πανέτοιμος να «χορέψει» στους ρυθμούς της κατανάλωσης και να παθαίνει κατάθλιψη όταν την λιμπίζεται αλλά δεν μπορεί να την πλησιάσει… Πάντως ας παρηγορηθούμε, μπορεί ο γερασμένος πληθυσμός να ξεπέρασε σε αριθμούς τους νεογέννητους καρπούς, αλλά μας περίσσεψαν οι καίσαρες! Οι πανάκριβες καισαρικές που πραγματοποιούνται στη χώρα μας, ξεπέρασαν συμφωνα με το υπουργείο υγείας, ετησίως ακόμα και το 58% των γεννήσεων! Μια πανευρωπαϊκή πρωτιά, όταν ο μέσος όρος στις χώρες της Ε.Ε. δεν ξεπερνά το 30%! Μέσα σε περίοδο κρίσης καταργήσαμε ακόμα και τη κυρά μας τη «Μαμή»!!!