Δύναμη τους, η σιωπή μας…

Από τη Μπραζίλια, εκεί που ο Αμαζόνιος, ο τεράστιος πλανητικός πνεύμονας καταστρέφεται φλεγόμενος προκειμένου να εξυπηρετήσει συμφέροντα, έως την Ινδία την τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως παραγωγό χώρα αερίων του θερμοκηπίου… Από το Βερολίνο, το Σίδνεϊ, τη Μπανγκόκ, τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, μέχρι και στη μακελεμένη Αφρική που τα σπλάχνα της τροφοδοτούν με σπάνια ορυκτά και καύσιμα πολυεθνικές εταιρίες, υπαίτιες για τη κατάντια του πλανήτη… Ακόμα και στη Λατινική Αμερική, στη Σκανδιναβία, στη Πολωνία, στην Αθήνα… Προχθές νέοι της ίδιας γενιάς βγήκαν στους δρόμους με κυρίαρχο σύνθημα τη σωτηρία του πλανήτη από την αδηφάγα μανία των καπιτα-ληστών!

Σε 160 χώρες περπάτησαν τα νιάτα στους δρόμους ενάντια στη δολοφονία του πλανήτη! Με μια παγκόσμια συμμετοχή που έφτασε ακόμα και τα τέσσερα εκατομμύρια! Οι κατά τόπους αστυνομικές αρχές τους υπολογίζουν ως συνήθως λιγότερους! Στο μέτρημα διαδηλωτών, στα χημικά και στη βία πάντα συμφωνούν όλες οι αστυνομίες του κόσμου ανεξαρτήτως συστημάτων και καθεστώτων… Ακόμα και δωδεκάχρονα παιδιά, κρατώντας αυτοσχέδια πανό και πλακάτ σ’ όλες τις γλώσσες και διαλέκτους, με θυμό που περίσσεψε κατάγγειλαν τους όπου γης κυβερνώντες για τη σκόπιμη λόγω οικονομικών συμφερόντων «αδιαφορία» τους, για το τέλος του πλανήτη μας. Καλώντας παράλληλα τους ενήλικες να πάψουν μοιραίοι και άβουλοι να αποδέχονται τη πλανητική δολοφονία από τα αέρια του θανάτου, φορώντας απλά μάσκες «προστασίας». Κάτι που συμβαίνει συχνά στη Κίνα, μια χώρα που σύμφωνα με τα ισχύοντα διαγράμματα, έχει την παγκόσμια πρωτιά σε παραγωγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα!

Η αδιαφορία κυρίως του ενεργού πληθυσμού του πλανήτη, για την καταστροφή του παγκόσμιου σπιτιού μας είναι η δύναμη τους, είναι αυτή που αφήνει τα τσακάλια των πολυεθνικών, ασύδοτα στο όνομα του κέρδους που το ονομάζουν ανάπτυξη και ελευθερία των αγορών! Το ανεξήγητο είναι πως ενώ για τα δικαιώματα τους οι εργαζόμενοι – στο μέτρο που τους το επιτρέπουν οι αντιδημοκρατικοί νόμοι των χωρών τους – οργανώνονται και παλεύουν και σωστά κάνουν, όμως για τη καταστροφή του περιβάλλοντος καμιά σημαντική δυναμική κινητοποίηση, κυρίως σε βιομηχανικές πόλεις, δεν έχει καταγραφεί. Εκεί που ο βιομηχανικός εργάτης βγάζει μεροκάματο προκειμένου να παραχθεί και η τελευταία εκπομπή διοξειδίου λίγο πριν το θάνατο του πλανήτη Γη…

Η δύναμή τους είναι η σιωπή μας, μαζί και με τη βλακεία όσων για χρόνια υποστήριζαν πως οι διαμαρτυρίες για την κλιματική αλλαγή ήταν ακτιβιστικές επινοήσεις της άρχουσας τάξης του συστήματος για αποπροσανατολισμό των μαζών… Ώρα να κάνουν λοιπόν επιτέλους αυτοκριτική αντικρίζοντας σήμερα τη νεκρή λίμνη του Καζακστάν Αράλη. Αποτέλεσμα απόφασης που πήραν οι τότε «σοφοί» τους το 60 για εκτροπή των ποταμών Συρ Ντάρια και ο Αμού Ντάρια, μετατρέποντας έτσι την 4η μεγαλύτερη λίμνη του πλανήτη σε απέραντη μολυσμένη έρημο και από απόβλητα βιολογικών όπλων, κρατικής βιομηχανίας που λειτουργούσε τότε σ’ ένα από τα νησιά αυτής της λίμνης…

Όχι μόνο οι ΗΠΑ, αλλά και ευρωπαϊκές χώρες έχουν «φυτέψει» αιμοσταγείς δικτατορίες σε όλο τον κόσμο. Η προσπάθεια τους γνωστή, στόχος τους να δέσουν χειροπόδαρα τις όποιες λαϊκές αντιδράσεις στο πλιάτσικο που ακολουθεί στις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών αυτών… Όλα τα καθεστώτα συμπεριφέρθηκαν και εξακολουθούν με την ίδια ακριβώς «στοργή» να συμπεριφέρονται στον πλανήτη μας. Όσο για τις δηλώσεις των κυβερνώντων για περιορισμό των ρύπων που ειπώθηκαν στον απόηχο των προχθεσινών παγκόσμιων κινητοποιήσεων, είναι μια επανάληψη των όσων συχνά δηλώνονται χωρίς να εφαρμόζονται… Μαζί τους και ο έλληνας πρωθυπουργός, δηλώνοντας πως: «η προστασία του περιβάλλοντος μας βρίσκει ενωμένους…» την ίδια στιγμή που τα γεωτρύπανα ετοιμάζονται να τρυπήσουν Κρήτη, Βόρειο Ιόνιο, Ήπειρο και όπου αλλού κρίνουν συμφέρον τους, οι πολυεθνικές της εξόρυξης του μαύρου ολέθρου…