Οι ανακοινώσεις για την Πρωτομαγιά…

Μπαράζ ανακοινώσεων από κόμματα, παρατάξεις και πολιτικούς για την Εργατική Πρωτομαγιά.
 

Ο Κώστας Παυλίδης

Το μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς παραμένει διαχρονικό και σηματοδοτεί την ανάγκη για ενότητα και αγώνα με βασικό ζητούμενο την σταδιακή επαναφορά των τσακισμένων κοινωνικών δικαιωμάτων κατά την περίοδο της κρίσης.
Σε μια εποχή διαρκούς τεχνολογικής ανάπτυξης όπου αναπτύσσονται ευκαιρίες για βελτίωση των συνθηκών και μείωση των ωρών εργασίας, οι κυρίαρχες παγκόσμιες νεοφιλελεύθερες ελίτ επιθυμούν διακαώς να οξύνουν περαιτέρω τις ανισότητες και να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση, ονειρευόμενοι την εγκαθίδρυση ενός εργασιακού μεσαίωνα που θα λειτουργεί ευεργετικά στην αύξηση των εσόδων τους.
Απέναντι σε διεθνείς και εγχώριους οπαδούς της ελαστικοποίησης, της επισφάλειας και της καθεστοποίησης της μαύρης εργασίας. Απέναντι σε κείνους που η συγκυρία τους εμφανίζει στο προσκήνιο με το μανδύα του εθνικισμού και του ρατσισμού, όμως στο οικονομικό πεδίο δεν χάνουν την ευκαιρία να δείξουν πόσο ταυτίζονται με το νεοφιλελευθερισμό, συνεχίζοντας να ζητούν την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση του ξεπερασμένου 8ωρου και τη φτωχοποίηση των εργαζομένων. Είναι ο Βέμπερ, ο Κουρτς, ο Όρμπαν, ο Σαλβίνι μα και οι εν Ελλάδι θαυμαστές τους.
Η χώρα μας δίνει εξίσου αυτή τη μεγάλη μάχη εδώ και μια 4ετια και ο κόσμος της εργασίας αρχίζει να κατακτά ουσιαστικές νίκες. Η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου, η συνεχής μείωση της ανεργίας, η αποτελεσματική καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας, η επιβολή προστίμων σε εργοδοτικές αυθαιρεσίες είναι μονάχα η αρχή για την πολυπόθητη ανάκτηση της αξιοπρέπειας στον εργασιακό τομέα.
Η 1η του Μάη δεν συνιστά μια ημερομηνία τυπικής αργίας σε ένα ημερολόγιο. Είναι μια βαριά φορτισμένη μέρα που διαπερνάει παγκόσμια όσους παλεύουν και επιζητούν περισσότερη δικαιοσύνη, περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη αλληλεγγύη. Έτσι κερδήθηκε αυτή η μέρα. Από το Σικάγο που ξεκίνησαν όλα, μέχρι τους 200 εκτελεσθέντες της Καισαριανής, το Μπλοκ 15 του Χαιδαρίου, τον Αλέκο Παναγούλη το μήνυμα είναι κοινό, διαχρονικό και ποτισμένο με αίμα. Όποιος λαός δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι υποχρεωμένος να το ξαναζήσει.

To KKE

Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγου του 1886, τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης του ’36, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την 1η Μάη του 1944, όλους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όσους θυσιάστηκαν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό είναι το μοναδικό πραγματικά προοδευτικό μέλλον της κοινωνίας.
Αντλούμε δύναμη από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο. Τα διδάγματα αυτής της εποποιίας είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Ο,τι κέρδισε η εργατική τάξη, το κέρδισε με σκληρούς αγώνες, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, ανατρέποντας συσχετισμούς που μπορεί να ήταν αρνητικοί και να φάνταζαν ανυπέρβλητοι.
Πάνω από όλα η Ιστορία απέδειξε ότι η εργατική τάξη, η πιο πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, μπορεί, σε συμμαχία με τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα, να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου, να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Η ανατροπή του σοσιαλισμού και η παγκόσμια υποχώρηση του εργατικού κινήματος ούτε δικαιώνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζούμε, ούτε πολύ περισσότερο σταματούν τον τροχό της Ιστορίας, που, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, κινείται πάντα προς τα μπρος.
Σήμερα, λανσάρεται ως «προοδευτικό» η υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, ο μονόδρομος της ΕΕ, οι επικίνδυνοι πολεμικοί σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ, η βαρβαρότητα των μνημονίων, των ματωμένων πλεονασμάτων, της διαρκούς εποπτείας της ΕΕ και των «αγορών», των θυσιών δίχως τέλος.
Λανσάρεται ως «προοδευτικό» η παραίτηση του λαού από τον αγώνα για να ζει με αξιοπρέπεια και σύγχρονα δικαιώματα, για να διασφαλίζονται η υπεραπόδοση της καπιταλιστικής οικονομίας και η ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας τον ρόλο που έπαιζε πάντα η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία, αποδείχτηκε πολύτιμο εργαλείο για το σύστημα. Οχι μόνο ξέπλυνε τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των οποίων συνέχισε την πολιτική, όχι μόνο ξέπλυνε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά κάνει τα πάντα για να ρίξει στα Τάρταρα τις απαιτήσεις του λαού και της νεολαίας, με τις λογικές των ελάχιστων και των κατώτατων, με την ανακύκλωση της ανεργίας, με την εξίσωση των όποιων παροχών προς τα κάτω, στο όνομα του δήθεν «ρεαλισμού» και του «μικρότερου κακού».
Όμως, πραγματικά σύγχρονο, προοδευτικό και ρεαλιστικό είναι ο αγώνας για να πάρουμε πίσω όσα χάσαμε στα χρόνια της κρίσης, για να καταργηθούν οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι που παραμένουν σε πλήρη ισχύ.
Πραγματικά προοδευτικό είναι η αντίσταση στα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, που συσσωρεύουν εύφλεκτη ύλη σε μια περιοχή με σφοδρούς οικονομικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς. Είναι η αντίσταση στην πολιτική που μετατρέπει την Ελλάδα σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, εμπλέκει τον λαό σε μεγάλες περιπέτειες, για χάρη των συμφερόντων της ελληνικής ολιγαρχίας. Καρπός όλων αυτών, που υπηρετεί με συνέπεια, υπήρξε και η συμφωνία των Πρεσπών.
Σήμερα, γίνεται ακόμη πιο φανερό ότι η αιτία που οδηγεί τους λαούς στη φτώχεια και την ανεργία είναι ίδια με αυτήν που τους βάζει να σκοτώνονται για τις σφαίρες επιρροής και τα μερίδια των αγορών. Ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που ισοπεδώνει χώρες και επαναχαράσσει σύνορα, προετοιμάζεται μέρα τη μέρα, μέσα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής «ειρήνης», που κάνει συντρίμμια τα δικαιώματα των εργαζομένων, για να κερδίζει περισσότερα μια χούφτα καπιταλιστών. Είναι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής με άλλα, βίαια – στρατιωτικά κυρίως – μέσα.
Πραγματικά προοδευτικό και σύγχρονο είναι να συμβαδίζουν η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν, με τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, με τη μείωση και εξάλειψη της ανεργίας, με τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και όχι το πισωγύρισμα σε έναν «κοινωνικό μεσαίωνα», που υπηρετούν τα αστικά πολιτικά κόμματα.
Αυτό μπορεί να γίνει πράξη με μια νέα οργάνωση της κοινωνίας, με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στη γη, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωση και διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής.
Με αυτήν την πυξίδα οργανώνουμε τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, στα μνημόνια, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους.
Σε αυτόν τον αγώνα χρειάζεται ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ, που είναι ο συνεπής και μαχητικός υπερασπιστής των δίκιων των εργαζομένων. Χρειάζεται ένα πιο μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο, εργατικό κίνημα, απαλλαγμένο από τον εργατοπατερισμό και τις «συνδικαλιστικές μαφίες» που του κάθονται στον σβέρκο. Χρειάζονται συνδικάτα των εργατών και όχι των εργοδοτών.
Απέναντι στις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, που προσπαθούν με τα γνωστά ψεύτικα διλήμματα να εγκλωβίσουν τον λαό στον αντιλαϊκό «μονόδρομο»…
Απέναντι στα σχέδια του ΝΑΤΟ και την ΕΕ του κεφαλαίου, που γίνεται όλο και χειρότερη για τους λαούς…
Απέναντι στην ακροδεξιά και τον φασισμό, που είναι μορφή διαχείρισης της δικτατορίας του κεφαλαίου και τροφοδοτείται από τις αντιλαϊκές πολιτικές, τα μεγάλα συμφέροντα και την ανοχή που έδειξαν όλα τα αστικά κόμματα…
Απέναντι σε όσους υπηρετούν αυτήν την πολιτική, είτε βρίσκονται στις κυβερνήσεις, είτε στους δήμους και τις Περιφέρειες…
Μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά με ισχυρό ΚΚΕ παντού, στις ευρωεκλογές, στις τοπικές και βουλευτικές εκλογές. Να στείλουμε μήνυμα αισιοδοξίας, μαχητικότητας και αλληλεγγύης σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

Η ΔΗΜΑΡ

Η Πρωτομαγιά αποτελεί πάντα σταθμό μνήμης, τιμής και συνεχούς διεκδίκησης των κεκτημένων εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η περαιτέρω ενίσχυσή τους, η βελτίωση των εργασιακών σχέσεων, η καταπολέμηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της μαύρης εργασίας, η αύξηση των πραγματικών μισθών δεν είναι απλά μια κοινωνική αναγκαιότητα αλλά μια εθνική προτεραιότητα. Όπως προτεραιότητα οφείλει να είναι και η καταπολέμηση της ανεργίας με τη δημιουργία βιώσιμων, καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας.
Στη σημερινή συγκυρία, η Πρωτομαγιά εκπέμπει ένα ακόμη πιο ηχηρό μήνυμα. Οι Έλληνες πολίτες δεν μπορούν παρά να ενώσουν τις δυνάμεις τους και τις φωνές τους με τις προσπάθειες που γίνονται για μια ισχυρή και δημοκρατική Ευρώπη, για την αλλαγή της πορείας της, για να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που συρρικνώνουν τα εργασιακά δικαιώματα και οδηγούν σε αδιέξοδο.
Αγωνιζόμαστε για την προώθηση μιας σύγχρονης προοδευτικής πολιτικής στην Ευρώπη και την Ελλάδα, υπέρ των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων, της κοινωνίας. Ο δρόμος των προοδευτικών λύσεων είναι ο μόνος δρόμος για να καταφέρει η χώρα μας να βγει οριστικά από την κρίση, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία και να προστατευθούν τα εργασιακά δικαιώματα. Είναι ο μόνος δρόμος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που θα στηρίζεται στη βιώσιμη ανάπτυξη και την υπεράσπιση της εργασίας και ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ

133 χρόνια από την αιματοβαμμένη εργατική πρωτομαγιά του Σικάγο η βαθιά δομική καπιταλιστική κρίση είναι παρούσα και η εργατική τάξη σε ολόκληρο τον κόσμο βρίσκεται αντιμέτωπη με την νέα φάση αντιδραστικής επίθεσης του κεφαλαίου. Η φτώχεια, ο ολοκληρωτισμός, οι πόλεμοι, ο φασισμός, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός αποτελούν απειλή για τους λαούς.
Στη χώρα μας, η “μεταμνημονιακή” σταθερότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει για την εργατική τάξη και τη νεολαία μόνιμο ευρωμνημόνιο ως το 2060, με πλεονάσματα σύνθλιψης της εργατικής τάξης και σωτηρίας του ευρώ και της ΕΕ, με μισθούς φτώχειας και άγρια περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων αποδεικνύεται “αδειανό πουκάμισο”, αφού ελάχιστες συλλογικές συμβάσεις έχουν υπογραφεί, καθώς παρέμεινε άθικτο το μνημονιακό αντεργατικό πλαίσιο. Η μείωση των μισθών, η ραγδαία επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, και η χειροτέρευση των ορών εργασίας, οδήγησαν σε ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση χαρίζει στο κεφάλαιο τα πάντα: φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, κρατικές επιδοτήσεις, αναπτυξιακά-επενδυτικά κίνητρα, ενώ ξεπουλάει όλο τον δημόσιο πλούτο με την ένταξή του στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσδένει όλο και περισσότερο την χώρα στο πολεμικό άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ενισχύει την αντιδραστική συμμαχία με Ισραήλ και Αίγυπτο, ενώ έχει αποφασίσει νέο πρόγραμμα γιγάντιων εξοπλισμών και στρατιωτικών εμπλοκών στα Βαλκάνια και την Αν. Μεσόγειο. Με τη Συμφωνία των Πρεσπών προχωρά στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων και την προσπάθεια αναβάθμισης του οικονομικού και γεωπολιτικού ρόλου της ελληνικής άρχουσας τάξης. Ευθυγραμμίζεται πλήρως με την πολιτική του ρατσισμού της Ευρώπης-Φρούριο ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες ενισχύοντας την προσπάθεια της άρχουσας τάξης να πυροδοτήσει τον κοινωνικό εμφύλιο αποπροσανατολίζοντας την οργή των “από κάτω”.
Την ίδια στιγμή η ΝΔ μνημονιακή και ευρωνατοϊκή επίσης, επιδιώκει να ηγηθεί του ευρύτερου, νεοφιλελεύθερου, εθνικιστικού, δεξιού και ακροδεξιού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία. Πλειοδοτεί για μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για τα κέρδη, πιο γρήγορη εισβολή των ιδιωτικών κεφαλαίων στην Υγεία, στην Παιδεία και στο Ασφαλιστικό σύστημα, κατάργηση κάθε μονιμότητας και σταθερότητας στην απασχόληση.
Κυβέρνηση και μνημονιακή αντιπολίτευση έχουν συμφωνήσει στην προώθηση όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, κεφαλαίου σε βάρος του λαού και της νεολαίας. Διαγκωνίζονται για το ποιος θα πάρει το χρίσμα από τα αφεντικά για τη διαχείριση αυτής της μαύρης πολιτικής.
Η πολιτική αυτή δεν περνά απρόσκοπτα. Οι ρωγμές που δημιουργεί η δράση των «κάτω» σε αυτή την πορεία είναι υπαρκτές. Οι αντιστάσεις και οι αγώνες των εργαζόμενων δεν σταματούν όπως δείχνουν οι μεγάλες κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, η πολύμορφη δράση για τη διεκδίκηση των συλλογικών συμβάσεων, την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, των προσλήψεων σε υγεία, παιδεία,. που δημιουργούν προϋποθέσεις εργατικής λαϊκής αντεπίθεσης.
133 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη εργατική πρωτομαγιά, η εργατική τάξη έρχεται αντιμέτωπη και με την απροκάλυπτη παρέμβαση των εργοδοτών στα συνδικάτα, τη νοθεία, το διορισμό διοικήσεων από τα αστικά δικαστήρια και την πρωτοφανή εκφυλιστική πορεία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που ήρθε στην επιφάνεια με αφορμή τα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΟΙΥΕ.
Απέναντι στις δικαστικές και εργοδοτικές παρεμβάσεις στα συνδικάτα και στα ενδεχόμενα «παζάρια» της συνδικαλιστικής ηγεσίας, οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι και οι ταξικές δυνάμεις πρέπει να παλέψουν για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος μέσα στα σωματεία, στις συνελεύσεις, στην ίδια την εργατική βάση. Για συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων, με πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία από το κράτος, την εργοδοσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αγώνες των εργαζόμενων πρέπει να ενισχυθούν και να πολλαπλασιαστούν και με νέες μορφές συντονισμού και συσπείρωσης από τα κάτω. Η κοινή δράση όσων δυνάμεων και αγωνιστών θέλουν να βαδίσουν σε διαφορετική κατεύθυνση, με αυτοτέλεια από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, μπορεί να δώσει σημαντική ώθηση στην εργατική πάλη. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για τη μαζικοποίηση και τη νίκη των αγώνων για την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και για την υπέρβαση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει το διορισμό διοικήσεων από τα δικαστήρια στη ΓΣΕΕ και την ΟΙΥΕ. Κανένα ταξικό συνδικαλιστικό ρεύμα δεν πρέπει να συμμετέχει στις διορισμένες διοικήσεις.
Καλεί τα σωματεία, τους ταξικούς συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους να οργανώσουν τους επόμενους αγώνες από τα κάτω, αποφασιστικά, μαζικά, ταξικά! Καλεί όλους τους εργαζόμενους να κάνουν επόμενο σταθμό αγώνα την Εργατική Πρωτομαγιά σε όλη τη χώρα.

Το Ανυπότακτο Ιόνιο

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει άλλη μια φορά τα πλατιά λαϊκά στρώματα να συνεχίζουν να στενάζουν κάτω από τις συνεχιζόμενες βάρβαρες αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές, που έχουν επιβάλλει οι δανειστές και όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Η λεγόμενη καθαρή έξοδος από τα μνημόνια συνοδεύεται από συνεχείς ελέγχους και αξιολογήσεις, τίποτε δεν περνάει αν δεν έχει την έγκριση των δανειστών, ακόμη και ο κρατικός προϋπολογισμός ήρθε τον περασμένο Δεκέμβριο στη Βουλή μετά από έγκριση των δανειστών, όλο το μνημονιακό νομοθετικό οπλοστάσιο παραμένει άθικτο, συνεχίζονται οι δεσμεύσεις για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα για δεκαετίες, συνεχίζονται ανελλιπώς οι πλειστηριασμοί ενώ η προστασία της πρώτης κατοικίας έχει πλέον καταργηθεί και αντικατασταθεί από την προστασία του δίκιου των τραπεζών.
Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, παρά τις περί του αντιθέτου κορώνες, για τη συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών συνεχίζουν να βρίσκονται στο «γύψο», συνεχίζεται το φαινόμενο της απλήρωτης εργασίας, ενώ συνεχίζει να διευρύνεται η ελαστική, μερική εκ περιτροπής, κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη εργασία χωρίς δικαιώματα με στόχο την αύξηση των καπιταλιστικών κερδών και θύματα Έλληνες και ξένους εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση για τέταρτο συνεχή χρόνο συνεχίζει να αρνείται να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε. που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές των συντάξεων ενώ ταυτόχρονα ολοκληρώνει τις ανατροπές που έφερε ο νόμος Κατρούγκαλου για τις νέες κύριες και επικουρικές συντάξεις καθώς και την πλήρη κατάργηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ) που πλήττει τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει το συνδικαλιστικό κίνημα σε ακόμη χειρότερη κατάσταση απ΄ ότι τα προηγούμενα χρόνια. Ο συνεχιζόμενος εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, η συνεχιζόμενη για άλλη μια φορά προσπάθεια νοθείας για έλεγχο των εκλογικών συσχετισμών, η παρεμπόδιση πραγματοποίησης εκλογικών συνεδρίων και τέλος ο διορισμός διοίκησης στη ΓΣΕΕ έχει φέρει το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει χάσει το κάθε ίχνος αξιοπιστίας που του είχε απομείνει το έχει οδηγήσει στο τελευταίο σκαλοπάτι.
Η διορισμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ δεν έχει την πολιτική και την ηθική νομιμοποίηση να διαχειριστεί πολιτικά ζητήματα και να οργανώσει την απεργία της Πρωτομαγιάς.
Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι ο ενωτικός και συντονισμένος αγώνας όλων, εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών και νεολαίας κόντρα στην αγωνιστική αδράνεια με ενωτικές και όχι διαιρετικές συγκεντρώσεις των ταξικών δυνάμεων.
Το ΑΝΥΠΌΤΑΚΤΟ ΙΌΝΙΟ καλεί το λαό και τη νεολαία σε ενωτική, μαζική συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και σε κλιμακούμενες κινητοποιήσεις, που πρέπει και μπορούν να πάρουν τη μορφή πανεργατικού – παλλαϊκού ξεσηκωμού.
Η φετινή Πρωτομαγιά μπορεί και πρέπει να γίνει η νέα αγωνιστική αφετηρία του εργατικού και λαϊκού κινήματος για την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών μέτρων, όλων των μνημονίων και όλου του πολιτικού κατεστημένου που τα ψήφισε, ή τα εφάρμοσε, ή τα στηρίζει.
Οι πολιτικές φτωχοποίησης του λαού και μετατροπής της χώρας σε προτεκτοράτο των δανειστών δεν μπορούν και δεν πρέπει να συνεχιστούν.
Υπάρχει άλλος δρόμος, που δεν είναι μόνο ανατρεπτικός, αλλά και ρεαλιστικός και ελπιδοφόρος, δρόμος αξιοπρέπειας, κοινωνικής δικαιοσύνης, ευημερίας, δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας.
Είναι ο δρόμος της κατάργησης των μνημονίων και της λιτότητας, της διαγραφής του δημόσιου χρέους και της γενναίας «σεισάχθειας» στο χρέος των λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών, της εθνικοποίησης των τραπεζών, του σταματήματος των ιδιωτικοποιήσεων, της ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα και της υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών.
Σήμερα συνεχίζεται η αναγκαιότητα της συγκρότησης ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου όλων χωρίς εξαίρεση των αριστερών και αντιμνημονιακών δημοκρατικών δυνάμεων, που θα προωθήσει τους παραπάνω στόχους, θα εμπνεύσει νέους αγώνες και θα δώσει νέα ελπίδα στο λαό.
Μπορούμε χωρίς μνημόνια και λιτότητα
 

H Eκκίνηση

Η 1η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ένα σύμβολο του αγώνα των εργαζομένων. Ως η γιορτή της εργατικής τάξης. Από τη μεγάλη αιματοβαμμένη εξέγερση των εργατών στο Σικάγο το 1886, οπότε για πρώτη φορά καθιερώνεται το 8ωρο, μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων μέχρι σήμερα. Στη χώρα μας, η πρωτομαγιά έχει χαρακτηριστεί ως σύμβολο αντίστασης και απεργίας. Δεν ξεχνάμε τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις του 1936 και την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή το 1944 από τους Γερμανούς. Η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση πραγματοποιείται το 1892, ενώ καθιερώνεται επίσημα σαν ημέρα εορτασμού της εργασίας το 1937. Σήμερα η πρωτομαγιά αποτελεί αργία αλλά και ταυτόχρονα απεργία, στην οποία καλούν και συμμετέχουν όλα τα σωματεία και συνδικάτα της χώρας μας.
Το μήνυμά της παραμένει επίκαιρο. Ίσως μάλιστα σήμερα να είναι πιο επίκαιρο από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Οι μνημονιακές πολιτικές μιας δεκαετίας έχουν δημιουργήσει συνθήκες εργασίας, που παραπέμπουν σε τριτοκοσμικές χώρες, με τους μισθούς και τις συντάξεις όλο να μειώνονται, την ίδια ώρα που φόροι και επιβαρύνσεις όλο και αυξάνονται. Πόσο μάλλον σε ένα νησί, που λόγω της τουριστικής ανάπτυξης το 8ωρο σπανίως τηρείται και εφαρμόζεται. Οι συνθήκες γαλέρας, που επικρατούν στην τουριστική βιομηχανία, έχουν καταστήσει τόσο την πενθήμερη, όσο και την οχτάωρη εργασία μια πολυτέλεια. Οι συνθήκες γίνονται ακόμη χειρότερες και με την εισβολή μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων, που επιβάλλουν όλο και χαμηλότερους μισθούς εργασίας, καταστρατηγώντας όσα δικαιώματα έχουν απομείνει από τις συλλογικές συμβάσεις στους εργαζόμενους.
Και τη φετινή πρωτομαγιά δεν ξεχνάμε ότι η μέρα αυτή δεν αποτελεί μόνο το σύμβολο της άνοιξης και της αναγέννησης της φύσης αλλά και το σύμβολο της αντίστασης και των κατακτήσεων των εργαζομένων. Δεν ξεχνάμε τους αγώνες, που δόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια για να μπορούμε σήμερα να μιλάμε για εργατικά δικαιώματα και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Δεν ξεχνάμε όλους αυτούς, που έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτό το σκοπό. Τους τιμάμε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον, για εμάς και τα παιδιά μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ όλους να συμμετέχουν στην πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας στις 10 π.μ.
 

Η Μαριλένα Μάστορα

Ημέρα απεργίας και όχι αργίας! Η πρώτη του Μάη είναι ημέρα “ορόσημο” για τους αγώνες των εργατών, για τις αιματοβαμμένες εξεγέρσεις τους στο μάκρος του χρόνου. Γιορτάζεται η μέρα των εργατών.
Θεσπίστηκε ως εργατική απεργία και για αυτό υπηρεσίες και επιχειρήσεις είναι κλειστές σεβόμενες την ιερότητα των αγώνων. Γιορτάζεται και σαν μέρα των λουλουδιών και της άνοιξης επειδή συμπίπτει με το ετήσιο ξαναγύρισμα της φύσης!
Οι εργατικές εξεγέρσεις και οι αιματηρές διαδηλώσεις των εργατών μας καθιέρωσαν την εργατική πρωτομαγιά στην Ελλάδα σαν μια μεγάλη αναφορά μνήμης και τιμής για όλους μας.
Αυτούς τους αγώνες θα τους τιμούμε, είμαστε στο πλευρό του κάθε αγωνιζόμενου που παλεύει και διεκδικεί τα δίκαιά του.
Χρόνια Πολλά!