Κείμενο της ΕΝΑΚ σχετικά με το νησί του Βίδο.
Σε αυτό τονίζει τα παρακάτω:
Είναι απόλυτα απαράδεκτο και προσβλητικό για τον Κερκυραϊκό λαό που χρειάζεται και αναγκαζόμαστε, τώρα, καλοκαίρι του 2019, να αναφερόμαστε σε θέματα διαχρονικά ξεκαθαρισμένα από κάθε άποψη και εντελώς αυτονόητα. Ξεκαθαρισμένα και αυτονόητα για όλους, εκτός – προφανώς – από ορισμένους που έχουν πάρει μεγάλη “επενδυτική” φόρα – κατηφόρα, που πρέπει να τους κοπεί άμεσα, και αντιμετωπίζουν (και) την Κέρκυρα σαν μπανανία και τόπο λεηλασίας, εκτός επίσης και από κάποιους που, προφανώς, τους δίνουν ελπίδες και δικαιώματα..
Το νησάκι το Βίδο είναι αδιάσπαστα και ολόπλευρα δεμένο, σαν ενιαίο σύνολο με την Κέρκυρα και κυρίως με την πόλη της Κέρκυρας. Το νησάκι του Βίδο έχει γνωστή ιστορία και ευαίσθητο ιστορικό βάρος, που έχει επισημανθεί και πάλι από πολλές πλευρές και φωνές. Το νησάκι του Βίδο έχει κατοχυρωμένο ρόλο, σαν ελεύθερος χώρος δραστηριοτήτων αναψυχής ήπιου χαρακτήρα των ντόπιων και των επισκεπτών, σαν τόπος κατασκηνώσεων της νέας γενιάς, ακόμα και κατασκηνωτικής φιλοξενίας, και υπενθυμίζουμε πως έτσι λειτούργησε το Βίδο για δεκαετίες, βελτιώνοντας τις υποδομές του, με τις οργανωμένες παρεμβάσεις και την σταθερή παρουσία του Δήμου. Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχάσει τον Φίλιππα τον Τεμπονέρα και άλλους.. Το Βίδο έχει ανάγκη από ακόμα πιο ενισχυμένη – τακτική συγκοινωνία και όχι από περιορισμό της, από ήπιες παρεμβάσεις βελτίωσης και οργάνωσης σε διάφορους τομείς. Αυτά θέλουν ο λαός της Κέρκυρας και οι επισκέπτες.
Το νησί του Βίδο δεν μπορεί να παραχωρηθεί σε κανέναν, ιδιώτη, όμιλο, ξενοδοχειακή αλυσίδα, μεγιστάνα κλπ για κανενός είδους αποκλειστική η άλλου τύπου προνομιακή εκμετάλλευση που αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην ασυδοσία. Είναι απαράδεκτο και καταστροφικό ακόμα και σαν σκέψη και προκαλεί την βούληση και τα αισθήματα του κερκυραϊκού λαού. Το Βίδο ανήκει αποκλειστικά στον Κερκυραϊκό λαό και στους οργανωμένους φορείς του.
Η ΕΝΑΚ ενώνει την φωνή της με όλους, επιτροπές, συλλόγους, οργανώσεις, με τον κερκυραϊκό λαό, με όλους που σήμερα αναγκαζόμαστε να επαναλαμβάνουμε τα δεδομένα και τα αυτονόητα, προειδοποιώντας και υπογραμμίζοντας πως είναι επίσης αυτονόητο ότι καμία αθλιότητα δεν μπορεί να περάσει ερήμην και ενάντια στη βούληση του κερκυραϊκού λαού.