Ενόψει θερμού επεισοδίου

Η Τουρκία αργά αλλά σταθερά, με αποφασιστικότητα και πυγμή προωθεί τον στρατηγικό της σχεδιασμό. Ενισχύει τη διεθνή γεωπολιτική της θέση επιδιώκοντας να γίνει περιφερειακή υπερδύναμη με παγκόσμια απήχηση. Να εκφράσει το σύνολο του ισλαμικού κόσμου. Η αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είναι διακηρυγμένος στόχος ολόκληρου του τουρκικού πολιτικού συστήματος. Με κάθε μέσο. Και με πολεμικές αναμετρήσεις.
Στα πλαίσια αυτά ο νέος Σουλτάνος Ερντογάν πέτυχε άλλη μια σημαντική πολεμική νίκη. Κατέλαβε το Αφρίν. Κατόρθωσε ν΄ αποτρέψει, τουλάχιστον προς το παρόν, την ίδρυση κουρδικού κράτους στα νότια σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία. Και μάλιστα με ελάχιστες απώλειες. Τώρα απειλεί να εισβάλλει ανατολικότερα.

Παράλληλα διεκδικεί ενεργή συμμετοχή στην εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της κυπριακής ΑΟΖ. Με το πολεμικό ναυτικό εξεδίωξε την ιταλική ΕΝΙ που πραγματοποιούσε έρευνες στο οικόπεδο 3 και απειλεί την TOTAL στο οικόπεδο 6. Ταυτόχρονα στέλνει έμπρακτα μηνύματα ότι το ίδιο θα πράξει με την ΑΟΖ των ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Ο εμβολισμός του λιμενικού σκάφους στα Ίμια υπήρξε ενδεικτικός.

Οι Τούρκοι έχουν αναλύσει σωστά τη διεθνή κατάσταση. Γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ έχουν αποστασιοποιηθεί από τα ευρωπαϊκά ζητήματα και ιδίως τα συμβαίνοντα στα Βαλκάνια. Είναι δεδομένο ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Ούτε βέβαια ενδιαφέρονται για τα γεωπολιτικά προβλήματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Στη ρευστή κατάσταση που υπάρχει οι γείτονες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος ν’ ασκούν επεκτατική πολιτική τόσον ανατολικά όσο και δυτικά. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι καμιά διεθνής στρατιωτική δύναμη δεν θα στραφεί πολεμικά εναντίον τους χάριν των Ελλήνων ή των Κούρδων. Η ιστορία το έχει αποδείξει. Ας θυμηθούμε την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Η κατάληψη του Αφρίν επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Οι Τούρκοι μειδιούν με τις ανακοινώσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ περί καταδίκης των ενεργειών της Τουρκίας. Ούτε οικονομική πίεση πρόκειται να τους ασκηθεί. Η ΕΕ φοβάται πως στην περίπτωση αυτή οι Σύροι πρόσφυγες θα καταλήξουν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Η Τουρκία δεν επιθυμεί να μπει στην ΕΕ.
Η Ελλάδα δείχνει να μην έχει ερμηνεύσει ορθά την τουρκική κλιμάκωση της έντασης και των προκλήσεων. Δεν φαίνεται να έχει επεξεργαστεί εθνική στρατηγική με βάση τα νέα δεδομένα.

Παρά τα διαρκή τουρκικά επιθετικά επεισόδια. Ένα ακόμη δείγμα αποτελεί η κράτηση των δύο ελλήνων στρατιωτικών. Δεν πρόκειται ούτε για δικαστικά κρατούμενους ούτε για ομήρους. Αν θέλουμε ν΄ ακριβολογήσουμε πρόκειται για αιχμαλώτους. Και οι αιχμάλωτοι ανταλλάσσονται με ισοδύναμη διακρατική διαπραγμάτευση ή αποτελεσματική διεθνή παρέμβαση. Είναι βέβαιο λ.χ. πως αν είχαμε συλλάβει κι εμείς δυο-τρεις τούρκους στρατιώτες στα σύνορα στον Έβρο σε δυο μέρες θα είχαν αφεθεί όλοι ελεύθεροι.

Η σημερινή Τουρκία είναι ιδιαίτερα επιθετική απέναντί μας. Έχει υπολογίσει πως η ελληνική πολιτική ηγεσία, θέλει ν΄ αποφύγει πάση θυσία ένα θερμό επεισόδιο. Ότι θα συνεχίσει να υποχωρεί στις αξιώσεις και διεκδικήσεις της, όπως συμβαίνει τα τελευταία τουλάχιστον 45 χρόνια. Καλλιεργεί σε βάρος του πολιτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας φοβικά σύνδρομα με την απειλή στρατιωτικής βίας προκειμένου να προκαλεί de facto περιορισμούς στην εθνική μας κυριαρχία.

Μόνον αν πειστεί πως μια στρατιωτική της ενέργεια θα έχει τουλάχιστον ισοδύναμο στρατιωτικό κόστος για την ίδια θα το αποφύγει.
Επομένως παρίσταται άμεση ανάγκη ν΄ αλλάξει η ελληνική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Από κατευναστική να γίνει αποτρεπτική. Δεν θα κουραστούμε να το τονίζουμε αυτό. Είναι υπέρτατο πατριωτικό μας χρέος. Να είμαστε πανέτοιμοι για στρατιωτική αντίδραση σε ενδεχόμενη στρατιωτική επίθεση.

Πως θ’ αντιδρούσαμε λ.χ. αν το περιπολικό ανοιχτής θάλασσας ΓΑΥΔΟΣ, που θεωρείται η ναυαρχίδα της ελληνικής Ακτοφυλακής βυθιζόταν μετά τον εμβολισμό του από τους τούρκους ή αν υπήρχαν έλληνες λιμενικοί νεκροί ή τραυματίες;

Έστω και τώρα η ελληνική πολιτική ηγεσία επιβάλλεται να συνεργαστεί με την στρατιωτική που γνωρίζει καλά τα ισχυρά και τρωτά σημεία της τουρκικής στρατιωτικής μηχανής. Να εκπονήσει και να εφαρμόσει σχέδιο άμεσης απάντησης. Τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης έχουν μειωθεί οι δαπάνες για την εθνική μας άμυνα. Η ελληνική αμυντική βιομηχανία έχει διαλυθεί. Υπάρχει επομένως επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης της στρατιωτικής μας ισχύος έναντι οποιασδήποτε άλλης δημόσιας δαπάνης.

Ταυτόχρονα και προς αντιπερισπασμό πρέπει σε διπλωματικό επίπεδο να συμμαχήσουμε με τους εχθρούς της Τουρκίας. Να καταδικάσουμε διεθνώς την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία.

Να στηρίξουμε διπλωματικά την ανάγκη ίδρυσης κουρδικού κράτους. Ήδη στο Αφρίν η Τουρκία σχεδιάζει να εγκαταστήσει τούρκους εποίκους. Να το καταγγείλουμε. Να διεθνοποιήσουμε τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Να προβούμε σε ανάδειξη στα διεθνή FORA του κινδύνου που εγκυμονεί για την παγκόσμια ειρήνη η κατασκευή από την Τουρκία πυρηνικού αντιδραστήρα. Να προβάλλουμε τις επιπτώσεις που έχει για το δυτικό κόσμο η στήριξη της Τουρκίας στο ισλαμικό κράτος.

Να καταστήσουμε εν κατακλείδι σαφές προς στην Τουρκία πως η πολιτική μας απέναντί της έχει αλλάξει.
Από κατευναστική έχει μετατραπεί σε αποτρεπτική.
Σε απλά ελληνικά: Οι Τούρκοι κάνουν τη δουλειά τους. Ας κάνουμε επιτέλους και μείς τη δική μας.