Γ. Χαλικιόπουλος: Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει ανάγκη από αρχές και αξίες

“Τραμπουκισμοί, ύβρεις, ευτελείς συμπεριφορές, ψεύδη, απειλές χειροδικίας…, ΟΥΤΕ με φοβίζουν, ΟΥΤΕ με αγγίζουν, ΟΥΤΕ με πτοούν” τονίζει σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και μέλος του ΔΣ εργαζομένων της ΔΕΥΑΚ.

Η ανακοίνωση Χαλικόπουλου έχει ως εξής:

Μετά τη συγκρότηση του, στις 17-01-2018 συνεδρίασε για πρώτη φορά το νέο Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζόμενων της ΔΕΥΑΚ. Με αφορμή, λοιπόν, την νέα αυτή θητεία, οφείλω να εκφράσω δημόσια τις ευχαριστίες μου προς όλους τους συνάδελφους μου, που για ακόμη μια φορά με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους, αλλά και για το σεβασμό τους προς το πρόσωπο μου, εκλέγοντας με για 10η συνεχή φορά ως μέλος ενός τόσο σημαντικού συνδικαλιστικού οργάνου.
Την επανεκλογή μου αυτή επιμένω να την αντιλαμβάνομαι ως μια μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνω, τόσο απέναντι στους συνάδελφους μου, όσο απέναντι στην ΔΕΥΑΚ, και σαφώς απέναντι στην Κερκυραϊκή Κοινωνία, η οποία έχει κάθε δικαίωμα να απολαμβάνει ένα κοινωνικό αγαθό, απρόσκοπτα, με επάρκεια και ποιότητα.
Η ΔΕΥΑΚ διέρχεται μια κρίσιμη περίοδο, από πολλές απόψεις. Η συνδικαλιστική δραστηριότητα εντός αυτής, μέσω του σωματείου εργαζομένων της, καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική και προς τούτο οφείλει να διέπεται από σοβαρότητα, πλήρη αντίληψη των προβλημάτων που πρέπει να διαχειριστεί και σαφές όραμα, ικανότητα, θέληση και συνέπεια, ώστε να είναι σε θέση να συμβάλλει δημιουργικά στην επίλυση των προβλημάτων, μα και στην εξασφάλιση βιώσιμων πολιτικών και συνδικαλιστικών αποφάσεων, με μοναδικό στόχο το κοινό όφελος.

Δυστυχώς όμως, υπάρχουν ορισμένοι «καλοπροαίρετοι συνάδελφοι», που παρότι είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι εργαζομένων, αδυνατούν να αντιληφθούν το ρόλο τους και αντί να προασπίζουν με κάθε τρόπο τα σωματεία και το συνδικαλιστικό κίνημα, εκτρέπονται σε εντελώς αναίτιες «επιθετικές φιέστες», σε αντιδεοντολογικές και αντι-θεσμικές λειτουργίες, ενισχύοντας με το χειρότερο τρόπο την επιχειρηματολογία όσων επιδιώκουν αυτήν την προσπάθεια απαξίωσης.
Σε αυτή την καταστροφική λογική και νοοτροπία περιφρόνησης του κοινού καλού, παρερμηνεύοντας σαφώς το θεσμικό τους ρόλο, ως άλλα θύματα μιας λανθάνουσας και αχαλίνωτης διαχείρισης προσωπικών και μικροπολιτικών φιλοδοξιών, ακόμη και νεοεκλεγμένα μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στη ΔΕΥΑΚ, από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση του οργάνου, βιάστηκαν να αποδείξουν ότι δεν έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα του ρόλου τους, προδίδοντας δε τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να διαχειριστούν τη θητεία τους ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι εργαζομένων.

Πιο συγκεκριμένα:
Κατά την 1η Συνεδρίαση του νέου Δ.Σ., δεν συζητηθήκαν προγραμματικές δράσεις, δεν κατατέθηκε όραμα, ούτε σαφείς στόχοι και προτεραιότητες επίλυσης διαχρονικών προβλημάτων των εργαζόμενων και της εταιρείας, δεν καταγράφηκε η παραμικρή πρόθεση να λειτουργήσουν θεσμικά και προς χάριν του συλλογικού και δημοσίου συμφέροντος.

Ακόμη πιο συγκεκριμένα:
Δεν υπήρξε ούτε καν υποτυπώδης σταχυολόγηση, ούτε προφανώς ουσιαστικός διάλογος για το πλήθος των προβλημάτων που ταλανίζουν τους συνάδελφους-εργαζόμενους στη ΔΕΥΑΚ, ούτε βέβαια προτάσεις για τον τρόπο επίλυσης χρόνιων προβλημάτων της ΔΕΥΑΚ.
Δεν προβληματίστηκαν ουσιαστικά, πέραν μιας επιφανειακής αναφοράς, για το μέλλον των 23 συναδέλφων και των οικογενειών τους που έστω και αν παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην εταιρεία για περισσότερο από 10 χρόνια, πλέον βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία! Αδιαφορία, ανικανότητα αναζήτησης λύσεων, για κάποιους ακόμη και ένστικτα ανθρωποφαγίας, φαίνεται πως κυριάρχησαν στην προσέγγιση του συγκεκριμένου προβλήματος!

Αντίθετα από την προαναφερόμενη προσέγγιση, επεδείχθη εντυπωσιακή ζέση, μα και προετοιμασία (!!! ) για να δημιουργηθούν σκανδαλολογικού τύπου εντυπώσεις, με την προσπάθεια επιλεκτικής διερεύνησης των οικονομικών δεδομένων του Σωματείου, μόνον για τα τελευταία 3 χρόνια! Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι η πρόταση αυτή δεν επισκιάζεται απο αλλότριες σκοπιμότητες, αλλά ότι αποτελεί αγνή πρόθεση για διαφάνεια στη λειτουργία του Σωματείου. Τούτο όμως διαψεύστηκε ακαριαία, καθώς η αντιπρόταση για διερεύνηση των οικονομικών σε βάθος ακόμη και 10ετίας προκάλεσε αδικαιολόγητες μα και ακραίες αντιδράσεις, που δεν περιορίστηκαν μόνον σε αήθεις προσωπικές επιθέσεις και πεζοδρομιακού τύπου εκφράσεις και ύβρεις, αλλά δυστυχώς υπήρξαν σαφείς ενδείξεις μιας επαπειλούμενης χειροδικίας, η οποία ωστόσο απετράπη από πιο σώφρονες… Και όλα τούτα είχαν ως πρωταγωνιστή τον ως φαίνεται καθ΄έξιν και καθ όλα αμετροεπή νεοεκλεγμένο Γραμματέα του Δ.Σ. του Σωματείου εργαζομένων στην ΔΕΥΑΚ. Εύλογα λοιπόν γεννήθηκε και το ερώτημα: προς τι όλη αυτή η ακραία αντίδραση; Ποιοί και τι τους κάνει να ανησυχούν;

Η συζήτηση για το εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της Συλλογικής Σύμβαση Εργασίας, δηλαδή η μόνη διασφάλιση των εργασιακών, μισθολογικών και λοιπών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αντί να αντιμετωπιστεί με τη βαρύτητα και σοβαρότητα που της αρμόζει, προσεγγίστηκε με ερασιτεχνισμό, ίσως και άγνοια κινδύνου. Παραγνωρίζοντας ακόμη τον κίνδυνο στο πλαίσιο των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων επιδιώξεων, για την κατάργηση των Σ.Σ.Ε., επιπόλαια προκρίθηκε η διαπραγμάτευση της Συλλογικής Σύμβασης στη ΔΕΥΑΚ, αγνοώντας τον κίνδυνο να ανοίξει “ο ασκός του Αιόλου”, με απρόβλεπτες και συνάμα ανεξέλεγκτες συνέπειες για τους εργαζόμενους. Με αφορμή όλα τα παραπάνω, μετά από σχεδόν 30 χρόνια διαρκούς συνδικαλιστικής πορείας, οφείλω να εκφράσω δημόσια την ανησυχία μου, μα και την απογοήτευση μου για τα πρώτα δείγματα γραφής στη λειτουργία του νέου Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στην ΔΕΥΑΚ, μα και για τα μελλούμενα, εάν οι πρωταγωνιστές παραμείνουν στην ίδια προσέγγιση. Μια προσέγγιση που όπως απεδείχθη στερείται εμπειρία, σαφή έλλειψη γνώσεων σε βασικά ζητήματα, αλλά κυρίως βρίθει από επιθετικότητα, ύβρεις και ποταπές, μη πρέπουσες και εν τέλει αντιθεσμικές συμπεριφορές και προθέσεις.

Με αφορμή δε και πρόσφατες παλαιοκομματικού τύπου δημοσιεύσεις, τονίζω προς πάσα κατεύθυνση ότι κάθε είδους τραμπουκισμοί, ύβρεις, ευτελείς συμπεριφορές, ψεύδη, απειλές χειροδικίας και προσπάθειες υποβιβασμού των δημοκρατικά διασφαλισμένων εκλογικών αποτελεσμάτων και του ρόλου μου που απορρέει από αυτές, ως εκπροσώπου εργαζομένων, όπως επίσης και επίμονες προσπάθειες να προσβάλουν την προσωπικότητα μου, ΟΥΤΕ με φοβίζουν, ΟΥΤΕ με αγγίζουν, ΟΥΤΕ με πτοούν. Τόσο μέσω του σωματείου της ΔΕΥΑΚ, όσο και με το ρόλο του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου, του δεύτερου μεγαλύτερου φορέα μετά το Δήμο της Κέρκυρας, βάσει του εκλογικού σώματος που αγγίζει τις 4000 συμπολίτες μας, ότι θα επιμείνω μέχρι τέλους να προασπίζομαι με αξιοπρέπεια και συνέπεια το θεσμικό χρέος μου, παρά τις όποιες προκλήσεις.

Όσοι λοιπόν επιλέγουν την ευτέλεια, ας γνωρίζουν ότι δεν επιτυγχάνουν τίποτε παραπάνω από το να εκτίθενται στα μάτια της πλειοψηφίας των μη στρατευμένων συμπολιτών μας, έστω και αν μάταια προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο, ολισθαίνοντας ακόμη και σε ακραίες «αγωνιστικές φιέστες», βαρύγδουπες και συνάμα αίολες δημόσιες δηλώσεις και τελικά χυδαίες επιθέσεις. Επιθέσεις που στοχεύουν στο θεσμικό ρόλο μου, προδίδοντας έτσι τον πραγματικό τους στόχο για την εξυπηρέτηση απλά και μόνο των προσωπικών φιλοδοξιών τους.
Τελικά, με ασφάλεια καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα πως η αποτελεσματική διαχείριση των αρχέγονων ενστίκτων αποτελεί ζήτημα παιδείας!!
Εξ ου και το «αρχή άνδρα δείκνυσι»!!

Γιάννης Χαλικιόπουλος
Μέλος Δ.Σ. Σωματείου Εργαζομένων ΔΕΥΑΚ
Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας