Αρθρο του Δημοτικού Συμβούλου της Λαϊκής Συσπείρωσης Στ. Πελάη για το θέμα της διάσπασης του Δήμου Κέρκυρας.
Το κείμενο
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το απόγευμα σύσκεψη αυτοδιοικητικών της Νότιας Κέρκυρας μετά από πρωτοβουλία Προέδρων Δημοτικών Κοινοτήτων με θέμα την έκδοση ψηφίσματος για διάσπαση του ενιαίου δήμου.
Είναι αλήθεια ότι η πλήρης αποτυχία του ‘’Καλλικράτη’’ να επιλύσει προβλήματα των δημοτών σε συνδυασμό με την αντιλαϊκή πολιτική της Ε.Ε και των κυβερνήσεων που χρησιμοποίησαν ως εργαλείο τον ‘’Καλλικράτη’’ , προκαλεί λαϊκή οργή για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Είναι επίσης αλήθεια ότι ο ‘’Καλλικράτης’’ και οι κάθε λογής διαχειριστές του απέτυχαν παταγωδώς και όξυναν τα λαϊκά προβλήματα.
Σε περιοχές υποβαθμισμένες όπως η Νότια Κέρκυρα τα σημάδια της πολιτικής παρέμβασης του ‘’Καλλικράτη’’ είναι ανεξίτηλα και προκαλούν εύλογες αντιδράσεις .
Ο λαός υιοθετεί κάθε αντίθετη με τον ‘’Καλλικράτη’’ επιλογή ελπίζοντας πως θα βρει σε άλλα σχήματα το λιγότερο κακό.
Έτσι η προοπτική διάσπασης του ενιαίου δήμου Κέρκυρας δημιουργεί νέες προσδοκίες για κάτι καλύτερο.
Πάνω σ αυτή την αγωνία του λαού επενδύουν τις πολιτικές επιδιώξεις τους οι τοπικοί παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ .
Έχοντας βαρύτατες ευθύνες για τις επιλογές τους σε Κυβέρνηση , Δήμο και Περιφέρεια προσπαθούν να συντάξουν το νέο αφήγημα τους με επανάληψη του εμπορίου ελπίδας.
Αυτή την φορά πουλάνε ελπίδα στον λαό με την διάσπαση του δήμου κρύβοντας του, ότι ο ‘’Κλεισθένης’’ ( ο διάδοχος του’’ Καλλικράτη’’) γέννημα- θρέμμα του ΣΥΡΙΖΑ και των μνημονίων , αποτελεί συνέχεια της αντιλαικής πολιτικής στην τοπική διοίκηση.
Είναι προφανές ότι αν δεν αλλάξει η πολιτική για την αυτοδιοίκηση και κυρίως για την οικονομία και την κοινωνία , καμμία διοικητική διαίρεση δεν θα επιλύσει από μόνη της τα προβλήματα.
Είναι επίσης βέβαιο ότι χωρίς λαϊκούς αγώνες τίποτε δεν μπορεί να κατακτηθεί απ τον λαό.
Είναι κοινή παραδοχή ότι όσο μικρότερο είναι το σχήμα της αυτοδιοικητικής ενότητας τόσο πλησιέστερα είναι για τον λαό τα κέντρα λήψης των αποφάσεων .
Για να είναι όμως άμεσοδημοκρατικό το σύστημα πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο , όχι ο ‘’Κλεισθένης’’ που κάνει το σύστημα ακόμη πιο δημαρχοκεντρικό.
Βέβαια για να συμφωνήσει κανείς στην πρόταση για διάσπαση (που είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των δήμων, τις αντιδραστικές ρυθμίσεις που δίνουν στον δήμο χαρακτήρα παραρτήματος του κράτους και των ιδιωτικών εταιρειών σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση), πρέπει αυτή να έχει ορισμένες ελάχιστες προυποθέσεις όπως:
α. Ο νέος αυτός δήμος να μην φορτωθεί τα χρέη του παρελθόντος.
β. Να λάβει προίκα τουλάχιστον το άθροισμα των χρηματοδοτήσεων των τριών πρώην Καποδιστριακών δήμων κατά την πρώτη τους περίοδο.
γ. Να στελεχωθεί με όλο το απαραίτητο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που θα προβλέψει ο οργανισμός και θα υποστηρίξει τις υπηρεσίες του δήμου .Να γίνουν προσλήψεις με σταθερή σχέση εργασίας .
δ. Να εξοπλιστεί με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή (Δημαρχείο – δημοτικά καταστήματα , απορριμματοφόρα, φορτηγά, μπουλντόζες , γκρέιντερ, λεωφορεία , κλπ)
ε. Να παραχωρηθεί απ το ΤΑΙΠΕΔ στο νέο δήμο όλη η δημόσια περιουσία και υποδομές που κατέχει και βρίσκονται στα όρια του .
Με ελάχιστες προϋποθέσεις τα παραπάνω μπορεί κανείς να πει ναι στην διάσπαση του δήμου και την ίδρυση δήμου στη Νότια Κέρκυρα , χωρίς βέβαια να τρέφει αυταπάτες ότι ακόμη και με αυτές τις προϋποθέσεις μπορεί να οργανωθεί πραγματική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής στην τοπική διοίκηση.