Τα «κατάφεραν» και με ένα συνταγματικό «ολίσθημα» απέφυγαν τον κίνδυνο «Σαβόνα» εγκαταλείποντας στη συνέχεια ο Ιταλός πρόεδρος και τη λύση δοτού πρωθυπουργού – τύπου Παπαδήμου – με τον παλαίμαχο του ΔΝΤ Κοταρέλι! Κατόπι βεβαίως «ωρίμου σκέψεως», φοβούμενος πως νέες εκλογές θα ήταν δημοψήφισμα σε βάρος του ευρώ και της ΕΕ! Έτσι Ντι Μάιο και Σαλβίνι – το αταίριαστο δίδυμο – με νέα λίστα υπουργών παίρνουν έγκριση από τις αγορές μέσω του Ιταλού προέδρου για σχηματισμό κυβέρνησης, με υπουργό οικονομικών τον ευρωλάτρη καθηγητή Τζοβάνι Τρία! Την απάντηση στο συνταγματικό «εφεύρημα» του Ιταλού προέδρου που στην ουσία ακυρώνει το εκλογικό αποτέλεσμα τη δίνει ο επικεφαλής των «Πέντε Αστέρων» Ντι Μάιο: «Πρέπει να μας πουν, λοιπόν, ότι οι εκλογές είναι άχρηστες και ότι τις κυβερνήσεις τις αποφασίζουν οι οίκοι αξιολόγησης και τα χρηματοπιστωτικά λόμπι…»
Την ίδια ώρα ο ξινός και αγέλαστος Βάλντις Ντομπρόβσκις, αντιπρόεδρος κομισιόν και Λετονός βεβαίως, δηλώνει μεταξύ άλλων: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για λόγους αρχής δεν εμπλέκεται στην εθνική πολιτική των κρατών…» Ως ανέκδοτο αρκετά κρύο… Αμέσως έρχεται και η δήλωση-φτύσιμο, του Γερμανού Επιτρόπου Γκίντερ Έτινγκερ: «Οι χρηματαγορές θα μάθουν στους Ιταλούς πώς να ψηφίζουν…» Κυνισμός που προκαλεί την οργή του ιταλικού πολιτικού κόσμου. Απαιτούν παραίτηση του Γερμανού, απλά αυτός ζητάει συγνώμη… Στη συνέχεια και ο…αδιάφθορος Γιουνκέρ πρωταγωνιστής στο σκάνδαλο LuxLeaks, δηλώνει: «Οι Ιταλοί να δουλεύουν περισσότερο και να είναι λιγότεροι διεφθαρμένοι…»
Βρυξελλιώτικες «αβρότητες» που θυμίζουν σε όσους στη χώρα μας δεν καταναλώνουν «ευρω λωτούς», το φτύσιμο διαρκείας που φάγαμε και εμείς κυρίως στη φάση του πρώτου μνημονίου! Τότε που εταίροι… φιλέλληνες, τεμπέληδες και ανεπρόκοπους μας ανέβαζαν και αραχτούς σε παραλίες και καφέ-μπαρ μας κατέβαζαν και οι φυλλάδες τους διαφήμιζαν τα μεσογειακά ελαττώματα μας! Να θυμόμαστε πάντα πως σ’ αυτό το διεθνές ξεφτιλίκι είχαν συνεργάτες ντόπιους πρωτοκλασάτους μπλε και πράσινους πολιτικούς υπαλλήλους τους και αρχηγούς κομμάτων… Αυτή η ξεφτίλα δεν συνέβη στην Ιταλία, κράτησαν τουλάχιστον μια εθνική αξιοπρέπεια και σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος ξεσηκώθηκε και αντέδρασε, ακόμα και στην ευρωβουλή…
Μπορεί στην Ιταλία να μην εφαρμόζεται καθεστώς μνημονίου, όμως η σκληρή δημοσιονομική πολιτική του…δημοκρατικού κόμματος Ρέντσι 14-16 και των μετέπειτα διαδόχων, έφερε φτωχοποίηση σε ποσοστό 30% των Ιταλών που κινδυνεύει να βρεθεί κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ιταλία βεβαίως δεν είναι Ελλάδα από πολλές απόψεις… Παρά την κατά 20% μείωση της βιομηχανίας της λόγω της κρίσης και την απώλεια 800.000 θέσεων εργασίας σε αυτήν, παραμένει η δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η έβδομη παγκόσμια! Και από απόψεως κοινωνικοπολιτικής διάθρωσης τα πράγματα διαφέρουν, σημαντικά τμήματα της βιομηχανικής εργατικής τάξης παραμένουν ενεργά όπως και μεγάλο μέρος των συνδικάτων δεν έχει αποσαθρωθεί… Παράγοντες ελπίδας αυτά στο κενό μιας κινηματικής αριστερής απάντησης που μετά και τα «χειροκροτήματα» του Ντ’ Αλέμα και της παρέας του, στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας έπεσε αυλαία στα ήδη απονευρωμένα παραδοσιακά αριστερά σχήματα. Είναι ο ίδιος Ντ’ Αλέμα που ομολόγησε στο “RaiNews24” στις 8/7/15, πως τα 220 δις ευρώ από τα 250 της ευρωπαϊκής «βοήθειας» προς την Ελλάδα, κατέληξαν απευθείας στις γερμανικές, γαλλικές και σε μικρότερο ποσοστό τις ιταλικές τράπεζες…
Το ερώτημα που θα απαντηθεί σύντομα είναι αν η κρεατομηχανή του Γερμανικού διευθυντηρίου θα καταφέρει να κάνει με τους γνωστούς τρόπους, τους Ντι Μάιο και Σαλβίνι ευρώ-κιμά, όπως έκαναν τον… αριστερό ριζοσπάστη Τσίπρα. Αναγκαίο γι’ αυτούς γιατί όπως ισχυρίζεται ο γερμανός καθηγητής Χανς Βέρνερ Ζιν: «Σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την συνοχή της Ευρωζώνης είναι το παράλληλο νόμισμα που παρουσίασε η Λέγκα του Βορρά και το Κίνημα Πέντε Αστέρων, προκειμένου να ορθοποδήσει η ιταλική οικονομία…» Σοβαρό ενδεχόμενο στο αδιέξοδο της Ιταλίας, την ίδια στιγμή που και η Ισπανία τρίζει επικίνδυνα και με μια Γαλλία από εβδομάδες στους δρόμους, αντιτιθέμενη στη λιτότητα του μπάτλερ της Μέρκελ, Μακρόν…