Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα…

“Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) πρέπει να επιλέξει μεταξύ της υποστήριξης της καγκελαρίου Μέρκελ ή του Πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, Β. Ορμπάν” δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν από το Λουξεμβούργο, σύμφωνα με το Spiegel. Αυτή ήταν η απάντησή του στο ερώτημα εάν θα μπορούσε να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του πρόεδρου του ΕΛΚ Μάφρεντ Βέμπερ, για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η υποστήριξη του Μακρόν στον Βέμπερ υποτίθεται ότι δυσχεραίνεται επειδή αυτός διατηρεί άριστες σχέσεις με τον ακροδεξιό ρατσιστή Ούγγρο Ορμπάν. «Πρέπει να υπερασπιζόμαστε το κράτος δικαίου παντού» υποστήριξε, αναφερόμενος στην Πολωνία και την Ουγγαρία.

Μετά τις παραπάνω δηλώσεις θα σκεφτεί κανείς πως ηγέτες σαν τον Μακρόν ίσως να κάνουν τη διαφορά σε μια Ευρώπη που ρατσιστικά κόμματα με ηγέτες σαν τον Ορμπάν, αποκτούν με γρήγορους ρυθμούς διψήφια ποσοστά όπως προχτές και στη Σουηδία και σε ορισμένες περιπτώσεις διεκδικούν ακόμα και τη πρωτιά. Είναι όμως έτσι; Αξίζει λοιπόν να δούμε πόσο κοντά στην αλήθεια είναι οι αντιθέσεις του Εμανουέλ με τους ευρωπαίους ακροδεξιούς ρατσιστές…

Ο Μακρόν επαναλαμβάνει συχνά ότι: «Πρέπει να υπερασπιζόμαστε το κράτος δικαίου παντού», εκτός βεβαίως από μια σειρά αφρικανικές χώρες που μετά την «ανεξαρτησία» τους μέχρι και σήμερα η Γαλλία των Μακρόν, Ολάντ, Σιράκ, Μοσκοβισί κ.α, εισπράττει αποικιακό φόρο! Η Δημοκρατία του Τόγκο καθώς κ’ άλλες 13 Αφρικανικές χώρες υποχρεώνονται να πληρώνουν ένα τέτοιο φόρο εφ’ όρου ζωής για την «αποπληρωμή της ανάπτυξής» αυτών των χωρών από την εποχή του στραγγαλισμού τους από τη γαλλική αποικιοκρατία!

Η Γαλλία έχει το δικαίωμα του βέτο εάν οι χώρες αυτές πρέπει να δανειστούν περισσότερα από το 20% των δικών τους χρημάτων (μνημόνιο) και το φονικότερο για τις οικονομίες τους, οι 14 αυτές χώρες της Αφρικής είναι υποχρεωμένες από τη Γαλλία, μ’ ένα αποικιακό σύμφωνο, να καταθέτουν το 85% των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους στη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα που ελέγχεται από το Υπουργείο Οικονομικών και τα οποία ανέρχονται σε πολλά δις δολ.!

Προκειμένου η Γαλλία να διασφαλίσει τα παραπάνω και όχι μόνο αυτά, κάνει χρήση του συμφώνου Colonial (Διοίκηση κατευθείαν από το Γαλλικό Κράτος), που της δίνει το ελεύθερο να επεμβαίνει στρατιωτικά σ’ αυτές τις αφρικανικές χώρες. Έτσι διατηρεί στρατιωτικές βάσεις, που λειτουργούν από Γάλλους μισθοφόρους! Όποιοι αφρικανοί ηγέτες σήκωσαν διαχρονικά ανάστημα αρνούμενοι να υποταχθούν, δολοφονήθηκαν ή ανατράπηκαν με πραξικοπήματα. Τα τελευταία 50 χρόνια έγιναν 67 τέτοια πραξικοπήματα σε 26 Αφρικανικές χώρες. Από αυτές οι 16 ήταν πρώην γαλλικές αποικίες. Αυτό σημαίνει πως το 61% των πραξικοπημάτων στην Αφρική πραγματοποιήθηκαν σε χώρες γαλλικών συμφερόντων!

Ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ το 2008 μιλώντας για τα χρήματα των αφρικανικών εθνών στις Γαλλικές τράπεζες είπε: «Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, και να αναγνωρίσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων στις τράπεζες μας προέρχεται ακριβώς από την εκμετάλλευση των Λαών της αφρικανικής ηπείρου…» προσθέτοντας ακόμα πως: «Η Γαλλία χωρίς την Αφρική θα ολίσθαινε στα επίπεδα μιας χώρας του τρίτου κόσμου!» Μια διαρκής «αιμορραγία» των υποσιτισμένων Αφρικανών που καλό θρέφει τη Γαλλία του Μακρόν… Όμως αυτός, στο λόφο της Πνύκας «ξεχνώντας» τους σκελετούς της γαλλικής νέο αποικιοκρατίας, εμφανίστηκε ως οραματιστής μιας νέας Ευρώπης, συμφωνώντας παράλληλα σ΄ ένα Μερκελικό «σχέδιο Μάρσαλ» για βοήθεια στους Λαούς της Αφρικής… Το έσχατο σημείο του φαρισαϊσμού!

Εκτός λοιπόν από τους ευρωπαίους ρατσιστές, ακροδεξιούς και φασίστες που το φωνάζουν και το διαδηλώνουν, κρατώντας σημαίες και λάβαρα μισητά και ανθρωποκτόνα, υπάρχει και ένας άλλος εσμός… Αυτός των «αντιρατσιστών-ανθρωπιστών» που βομβαρδίζουν ληστεύοντας τις πατρίδες των προσφύγων και παράλληλα «δακρύζουν» βλέποντας τα πτώματα τους σε στεριά και θάλασσα… Είναι τόσο ίδιοι και απαράλλακτοι οι μεν και οι δε, σαν δυο σταγόνες απ’ το αίμα των θυμάτων τους…