Νόμπελ για θύτες και θύματα…

Στις 18 Νοεμβρίου του 1926 ο Ιρλανδός συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σο αρνείται να παραλάβει τα χρήματα από το Νόμπελ Λογοτεχνίας, με το οποίο είχε τιμηθεί έναν περίπου χρόνο νωρίτερα, λέγοντας πως: «Μπορώ να συγχωρήσω τον Άλφρεντ Νομπέλ για την εφεύρεση του δυναμίτη αλλά μόνο ένα ανθρώπινο τέρας θα μπορούσε να εφεύρει τα Βραβεία Νόμπελ»! Στη διαδρομή του χρόνου αποδεικνύεται πως δεν είχε καθόλου άδικο ο βραβευμένος και με Όσκαρ θεατρικός συγγραφές, πεζογράφος και κριτικός, Μπέρναρντ Σο για τη σκοπιμότητα των βραβείων της δυναμίτιδας!
Μόλις χθες βράβευσαν τον γυναικολόγο Ντένις Μουκουέγκε από το Κονγκό και η γιαζίντι Νάντια Μουράντ με το Νόμπελ Ειρήνης 2018 και όπως ανακοίνωσε για τους βραβευθέντες στην τελετή η Επιτροπή των βραβείων: «Και οι δύο έθεσαν σε κίνδυνο την προσωπική τους ασφάλεια αγωνιζόμενοι με θάρρος κατά των εγκλημάτων πολέμου και διασφαλίζοντας δικαιοσύνη για τα θύματα». Μπορεί η επιτροπή των βραβείων να αναγνώρισε στον Μουκουέγκε και στην Μουράντ τον αγώνα τους κατά των εγκληματιών πολέμου, όμως η ίδια επιτροπή κατά καιρούς βράβευσε και πρωταγωνιστές σε μαζικά πολεμικά αλλά οικονομικά εγκλήματα…
Το 1973 το Νόμπελ Ειρήνης αποφάσισαν να το μοιράσουν ανάμεσα σε θύτη και σε θύμα! Ο ένας ήταν ο Χένρι Κίσινγκερ ο κατ’ ουσίαν εμπνευστής των 10.000 κολασμένων ημερών του Βιετνάμ… Τόνοι Ναπάλμ, σφαγή αμάχων στο Μαϊ Λάι και όχι μόνο εκεί… Χημικός όλεθρος με τον «Πορτοκαλί Παράγοντα», εκατομμύρια νεκροί, άμαχοι και στρατιώτες σε μια ατελείωτη σφαγή που δεν έλεγε να τελειώσει, αν δεν έτρωγαν τα μούτρα τους οι γιάνκηδες! Ο άλλος ήταν ο ηγέτης των εκατομμυρίων θυμάτων πρόεδρος του Βορείου Βιετνάμ, Λε Ντουκ Θο, ο οποίος και δεν αποδέχτηκε την «τιμή» ενός τέτοιου βραβείου μοιρασμένο με τον εκπρόσωπο των δολοφόνων του Λαού του! Την πλάτη στο Νόμπελ λογοτεχνίας γύρισε και ο Ζαν Πωλ Σαρτρ στις 22 Οκτώβρη του 64!
Η ίδια ιστορία και το 1994 με την τριχοτόμηση του Νόμπελ Ειρήνης. Μια πρακτική σκοπιμότητας προκειμένου και σ’ αυτή τη περίπτωση να εξισωθούν οι θύτες με το θύμα… Ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ, με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν και τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ Σίμον Πέρες. Τα αποτελέσματα γνωστά, η Λωρίδα της Γάζας μετά τις αλλεπάλληλες αιματηρές ισραηλινές «απαλλοτριώσεις», έχει μεταβληθεί πλέον σ’ ένα σοκάκι κολάσεως για τον άμαχο παλαιστινιακό πληθυσμό κηδεύοντας καθημερινά τα θύματα των νεοναζί σιωνιστών…
Το 1976 το βραβείο Νόμπελ για την Οικονομία δόθηκε στον περιβόητο Μίλτον Φρίτμαν, πατέρα της Σχολής του Σικάγου. Ο Φρίντμαν έδωσε το «επιστημονικό» άλλοθι για την απόλυτη ασυδοσία των αγορών: «Επικαλούμενος μαθηματικές εξισώσεις και υπολογιστικά μοντέλα, τα οποία ήταν αδύνατο να τα επιβεβαιώσει στην πράξη…»( Ναόμι Κλάιν «Το Δόγμα του Σοκ»). Ο Φρίτμαν ένα χρόνο νωρίτερα της βράβευσης, είχε επισκεφτεί τον δικτάτορα της Χιλής Πινοσέτ, προκειμένου να ανοίξει στο Σαντιάγο παράρτημα της Σχολής του. Ο δικτάτορας προθύμως ανταποκρίθηκε και οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν το εγχείρημα, έτσι το Σαντιάγο απέκτησε αποφοιτήσαντες «ιεραπόστολους» της ασυδοσίας των αγορών και της εξαθλίωσης των πολιτών! Αυτοί διαχύθηκαν σ’ όλη τη Λατινική Αμερική μεθοδεύοντας το γκρέμισμα του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε ακόμα στις χώρες αυτές…

Ο παρουσιαστής Stephen Colbert τηλεοπτικής εκπομπής «Late Late Show» ρωτάει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα για τις διακρίσεις που έχει λάβει. «Έχω σχεδόν 30 τιμητικές διακρίσεις και πήρα το 2009 Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης» απαντά ο Μπάρακ. Ο παρουσιαστής ξαναρωτά: «Αλήθεια, γιατί το πήρατε;» Και παίρνει την καταπληκτική απάντηση: «Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη δεν έχω μάθει…» Η κατάντια ενός βραβείου…

Υ.Γ: Ο Γερμανός επιστήμονας, ο Ότο Χαν, ανακάλυψε τη σχάση βαρέων πυρήνων, χάρις στην οποία πραγματοποιήθηκε η κατασκευή της ατομικής βόμβας. Αποτέλεσμα να λάβει το βραβείο Νόμπελ χημείας το 1945, λίγους μήνες μετά την ρίψη των βομβών αυτών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι…