Η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων αλλά και ολόκληρη η Γαλλία μετατρέπεται σε πεδίο μάχης με στημένα οδοφράγματα και γκιλοτίνες από χιλιάδες «κίτρινα γιλέκα», που επιμένουν στους δρόμους με κεντρικό τους σύνθημα την παραίτηση του Μακρόν! Αποκορύφωμα η προχθεσινή 1η του Δεκέμβρη που συνοδεύτηκε από άγριες συγκρούσεις, ενάντια στην εντεινόμενη φτώχεια και όχι μόνο στα καύσιμα… Φτώχεια που χτυπάει όλο και ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Όμως και στο γειτονικό Βέλγιο και Ολλανδία που οργανώνονται παρόμοιες κινητοποιήσεις! Τις εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλους με ή χωρίς κίτρινα γιλέκα ο Μακρόν, ο πρώην τραπεζίτης του Ρότσιλντ, τις χαρίζει απλόχερα στην Λεπέν: «είναι φασίστες όλοι αυτοί μην τους πλησιάζεται…» ασχέτως αν τώρα σε μιά κίνηση αναγκαστικής αποσυμπίεσης, τους καλεί σε «διάλογο».
Και έχει τη δυνατότητα να παρουσιάζει το «καλό» πρόσωπο του συστήματος, μέσα από τη συνεχή ροή κατασκευασμένων πληροφοριών από τα συστημικά ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά! Παράλληλα σκηνές δρόμου που ταξιδεύουν στο διαδίκτυο καταγράφουν τη βία των γαλλικών ΜΑΤ (CRS) που με χημικά, ρόπαλα, πλαστικές σφαίρες και αθρόες συλλήψεις αγωνιούν να κρατήσουν μακριά τους “Miserables” από το να φτάσουν στα πορφυρά χαλιά του προεδρικού μεγάρου…
Η κάθοδος των «κίτρινων γιλέκων» σε δρόμους και πλατείες δεν είναι μια ξαφνική έκρηξη, είναι η συνέχεια εκρήξεων που πυροδοτούνται για περίπου είκοσι έξη χρόνια από τότε που υπογράφηκε η εφαρμογή της περιβόητης συνθήκης του Μάαστριχ! Μια συνθήκη που συνεχίζει με σειρά από νόμους να διαλύει κοινωνικό κράτος και εργασιακά δικαιώματα, επιβάλλοντας αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και εξοντώνοντας κυρίως τα χαμηλά αλλά σταδιακά και τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα.
Στη Γαλλία η εφαρμογή της συνθήκης κατέληξε να σαρώσει και μια σειρά πολιτικούς και πολιτικά κόμματα! Υποσχόμενοι ανατροπή της λιτότητας το αποτέλεσμα ήταν να διαδέχεται ο ένας τον άλλον με το ίδιο ψευδές αφήγημα! Ο δεξιός Σιράκ να παραδίδει στον σοσιαλιστή Ζοσπέν και στη συνέχεια αυτός στον καρά δεξιό Σαρκοζί, για να επαναληφθεί η φαρσοκωμωδία με τον σοσιαλιστή Ολάντ, τον υποκατώτατο! Το αποτέλεσμα αναμενόμενο: το 2017 το σύστημα αφού ξέμεινε από ηγέτες «ανακάλυψε» τον… “άμωμο” Μακρόν! Με σημαία την γνωστή συνταγή του «δημοκρατικού μετώπου» κόντρα στο φασισμό της Λεπέν ο Εμμανουήλ Μακρόν κερδίζει τη προεδρία, νιώθοντας όμως πάντα την καυτή ανάσα των έντεκα εκατομμυρίων ψηφοφόρων του ακροδεξιού-ρατσιστικού Μετώπου της Λεπέν στο σβέρκο του!
Ήταν μια «νίκη» που για την πραγμάτωση της, διαλύθηκαν οι Γάλλοι σοσιαλιστές και συρρικνώθηκε και η γκολική δεξιά, αφού προηγουμένως είχε εξαερωθεί κάθε δυναμική κομμουνιστική παρουσία… Μετά από 26 χρόνια αυστηρής λιτότητας, που επέβαλε η συνθήκη του Μάαστριχ και κάτω από την άγρυπνη Γερμανική παρακολούθηση εφαρμογής της, σήμερα φθάνει και η σειρά του Μακρόν με ένα ποσοστό δημοφιλίας που συνεχώς συρρικνώνεται επικίνδυνα… Η άρνηση του γερμανικού διευθυντηρίου για αλλαγή πολιτικής με αναπτυξιακή εξισορρόπηση της καταστροφικής λιτότητας, ανεβάζει τους πόντους της Λεπέν στις προσεχείς ευρωεκλογές, συμπαρασύροντας επικίνδυνα όλη την Ευρώπη στον νεοναζιστικό χορό των βρυκολάκων…
Βεβαίως οι Ευρωπαίοι καπιταλίστες δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν από το δυνάμωμα ακροδεξιών και νεοναζιστικών κομμάτων, τουναντίον. Ιστορικά αυτούς τους είχε πάντα στη δούλεψή της η «δημοκρατία των τραπεζών»! Αυτοί δεν θα παλέψουν ποτέ για κοινωνική δικαιοσύνη, στο δρόμο κατεβαίνουν για να σπάσουν το κεφάλι του διαδηλωτή εργάτη και του πεινασμένου μετανάστη! Έτσι, όταν ο Μακρόν βαφτίζει φασίστες όσους ορθώνουν ανάστημα ενάντια στη λιτότητα, δεν είναι γιατί φοβάται ακροδεξιούς στην εξουσία, αυτοί με το…παπιγιόν του “Μάαστριχ” την κατέχουν από πάντα με διάφορα κομματικά ονόματα και χρώματα! Η αλήθεια είναι ότι αυτός και οι όμοιοι του ευρωπαίοι, ανατριχιάζουν στην ιδέα μην γίνουν αναρίθμητοι οι ακηδεμόνευτοι κινηματίες του δρόμου, γιατί τότε…