Η ΕΝΑΚ για διαχείριση απορριμμάτων & Χρυσή Αυγή

Λύση ο διάλογος και η αλλαγή πολιτικής κι όχι ο κοινωνικός αυτοματισμός και η καταστολή, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ενιαία Αριστερή Κίνηση. Αναφορά και στην Χ.Α. “να κρατηθούν μακριά και να απομονωθούν οι χρυσαυγίτες. Αυτοί που δεν το πράττουν κρίνονται, ιδιαίτερα από το χώρο των κοινωνικών αγωνιστών και της Αριστεράς”, δηλώνουν.
 
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
 
Το πρόβλημα των σκουπιδιών και γενικότερα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Κέρκυρα, έφθασε – όπως είχαμε προβλέψει – σε σημείο οριακό, έφθασε στο τελευταίο στάδιο. Τα σκουπίδια δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν κάτω από το χαλί, που είχε στρώσει τα τελευταία 10 χρόνια το τοπικό μπλοκ εξουσίας, μαζί με τα φερέφωνα του.
Η εκτίμηση της ΕΝΑΚ, βασισμένη στην στενή παρακολούθηση των μακρόχρονων γεγονότων και την πείρα των δικών μας αγώνων, είναι πως για το απόλυτο αδιέξοδο που βιώνει η Κέρκυρα, οι ευθύνες ανήκουν στο σύνολο των πολιτικών και αυτοδιοικητικών δυνάμεων και παρατάξεων, από την εποχή των 13 Δημάρχων μέχρι σήμερα. Οι πολιτικές όλων αυτών κινούνται ανάμεσα, εδράζονται κάπου μεταξύ της λειτουργίας των ΧΥΤΑ και των αόριστων και αντιλαϊκών ΣΔΙΤ, αναπαράγοντας μια μακρόχρονη αδράνεια, με απών και θαμμένο το στοιχείο της καθαρής και ουσιαστικής λύσης,της λύσης με αντοχή και προοπτική. Άλλωστε το αποτέλεσμα μιλά από μόνο του, η πραγματικότητα επίσης.
 
Η ΕΝΑΚ από την δική της σκοπιά, κατέθεσε – έδωσε άμεσα, στον σωστό χρόνο, το βασικό, πολιτικό και τεχνικό περίγραμμα, της δικής της θέσης – πρότασης διεξόδου που συνοπτικά ήταν και είναι
α) αποδέσμευση από τον λεγόμενο – και στην πράξη ανενεργό και προβληματικό – περιφερειακό σχεδιασμό των τριών ΧΥΤΑ, που όμως έγιναν δύο (Τεμπλόνι – Λευκίμμη)
β) ποιοτική αναδιοργάνωση του Δημοτικού – δημόσιου συστήματος αποκομιδής των απορριμμάτων, με επαρκές προσωπικό, οργανωμένους ποιοτικούς σταθμούς, με αιχμή στην ανακυκλωτική διαδικασία και όχι μόνο
γ) κατασκευή σύγχρονης – αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα Μονάδας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, με βάση τις νέες αναπτυγμένες τεχνολογίες, μονάδας συμβατής στις τοπικές συνθήκες και ανάγκες και με αυτονόητη νέα χωροθέτηση, αφού η Μονάδα αποτελεί υποδομή ποιοτικά διαφορετική από τους ΧΥΤΑ και διευκολύνει την απαλλαγή των φορτισμένων “κόκκινων ζωνών” Τεμπλονιού και Λευκίμμης από την διαδικασία διαχείρισης απορριμμάτων.
 
Αυτή την πρόταση – κατεύθυνση, η ΕΝΑΚ την κατέθεσε με όλα τα δυνατά μέσα προς την κοινωνία, προς τα κινήματα, την κατέθεσε στην δημόσια προβληματική. Το τοπικό μπλοκ εξουσίας, από την δική του σκοπιά, εδώ και 10 χρόνια καταθέτει την δική του “πολιτική”, της προώθησης συμφερόντων,της σιωπής και της συσκότισης, της βίας και των ΜΑΤ, των διώξεων και της καταστολής, την “πολιτική” των κυττάρων και πάλι των κυττάρων, του δεματοποιητή, της χρονοτριβής και τελικά της μη επίλυσης. Η σημερινή δημοτική αρχή, εκτιμούμε, πως με έμπνευση αντλημένη από το “πνεύμα” των 13 Δημάρχων του 2008 και του τότε Συνδέσμου καθαριότητας, λειτούργησε μέσα στα γεγονότα και προσανατόλισε έτσι τις εξελίξεις, που να οδηγούν και να εμφανίζουν σαν “μονόδρομο” το άνοιγμα του ΧΥΤΑ Λευκίμμης, βαφτίζοντας τον μάλιστα σε ΧΥΤΥ.
Η πρόταση, η θέση της ΕΝΑΚ βρέθηκε αντικειμενικά και διαχρονικά σε απόλυτη ρήξη με το τοπικό πολιτικό κατεστημένο, σε απόλυτη ρήξη και έξω από τα πλαίσια και όρια διαχείρισης της εξουσίας του. Το τοπικό μπλοκ εξουσίας, με όλες τις εκδοχές και εκφράσεις του, αρνήθηκε τον κοινωνικό – πολιτικό δημόσιο διάλογο και τον δημιουργικό προβληματισμό και πεισματικά εφάρμοσε για όλα αυτά τα χρόνια την άγονη πολιτική του αδιεξόδου, μια πολιτική που συνεχίζει και σήμερα, που απελπισμένο από την τραγική και ανεξέλεγκτη πραγματικότητα που δημιουργήθηκε στο νησί, επιλέγει μια αδιέξοδη και πανικόβλητη πολιτική επιβολής.. Εάν όμως είχαν αντιμετωπίσει τα πράγματα αλλιώς από το 2008 και μετά, θα μπορούσε, παρά τις όποιες δυσκολίες, σήμερα όλα να είναι πολύ καλύτερα, να είναι διαφορετικά. Δεν το έκαναν, δεν το κάνουν.
 
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ακόμα πολλά και αναλυτικά για το τι έχει συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν που δεν σταμάτησε ποτέ να πληρώνει – και σήμερα πληρώνει ακόμα περισσότερο – η Κέρκυρα και ο κερκυραϊκός λαός. Τώρα όμως είναι σημαντικό να επικεντρώσουμε στα άμεσα και επείγοντα
1) Η όποια πολιτική των ασκούντων εξουσία, επιστρατεύει αντιλήψεις “κοινωνικού αυτοματισμού” με γεωγραφικούς και τοπικιστικούς όρους π.χ ” όλοι εναντίον Λευκίμμης” κλπ, είναι μια επικίνδυνη, αντιδραστική και άγονη πολιτική. Αντιλήψεις περί “εξιλαστήριων θυμάτων” δεν είναι αποδεκτές. Παράλληλα, απευθυνόμαστε προς κάθε κατεύθυνση και τονίζουμε την ανάγκη αλλά και την πολιτική ευθύνη όλων να κρατηθούν μακριά και να απομονωθούν πλήρως οι ναζιφασιστικοί σχηματισμοί (χρυσαυγίτες κλπ) που ασφαλώς και “επενδύουν” στην αναταραχή και την αγανάκτηση. Αυτοί που δεν το πράττουν επαρκώς κρίνονται, ιδιαίτερα από το χώρο των κοινωνικών αγωνιστών και της Αριστεράς.
2) Καταγγέλλουμε ευθέως σαν τυχοδιωκτική, κάθε υπόνοια σκέψης η μεθόδευσης που περιέχει σαν βάση, μεθόδους σύγκρουσης και επιχειρήσεις βίαιης κρατικής καταστολής. Είναι ξεκάθαρο πως αναφερόμαστε σε ζητήματα που συζητιούνται ευρύτερα και αφορούν την Νότια Κέρκυρα. Την εποχή των ΜΑΤ την ζήσαμε 10 χρόνια πριν, όπως και τις συνέπειες της.. Η γενικότερη ζημιά στον τόπο μας θα είναι τεράστια και θα λειτουργήσει προσθετικά στους όγκους των σκουπιδιών που ταλαιπωρούν ντόπιους και επισκέπτες
3) Καλούμε άλλη μια φορά τους τοπικούς φορείς εξουσίας, σε έκφραση πολιτικής βούλησης για αλλαγή πολιτικής βάσης και προσέγγισης και έναρξη ουσιαστικού κοινωνικού διαλόγου με αντικείμενο την πραγματική και βιώσιμη λύση. Ζητάμε και πάλι πραγματική διεκδίκηση και αγώνα ολόκληρου του κερκυραϊκού λαού σε Μέση, Νότο και Βορά, για την βιώσιμη λύση που αξίζει στον κερκυραϊκό λαό και αντιστοιχεί στην προσφορά του τόπου στην εθνική οικονομία. Η χώρα αξίζει να επενδύσει στην Κέρκυρα ότι χρειάζεται για την καθαρή και οριστική επίλυση του προβλήματος των σκουπιδιών. Πιο συγκεκριμένα ζητάμε άμεση, εδώ και τώρα, τολμηρή στροφή στην πραγματική λύση με πλήρη κυβερνητική στήριξη και ευρύτερη πολιτική συναίνεση, στο πλαίσιο συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος υλοποίησης και ανάλογων οικονομικών πόρων. Μια συγκροτημένη καθαρή λύση, σύγχρονης δημόσιας Μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης που να επιλύει σε βάθος χρόνου το πρόβλημα των απορριμμάτων, με αυτονόητη νέα χωροθέτση και όχι ψευτολύσεις “μικτών” τεμαχισμένων συστημάτων, δεματοποιητών κλπ. Μια τέτοια επίσημη και ξεκάθαρη δέσμευση, θα μπορούσε να είναι – έστω και αργά – η βάση για την ομαλοποίηση, η βάση πάνω στην οποία θα ήταν δυνατό να επιχειρηθεί, να εξευρεθεί και να οικοδομηθεί με ευρεία συναίνεση, ένα αποδεκτό ενδιάμεσο στάδιο μέχρι την οριστική επίλυση.