43 χρόνια πέρασαν από την εποχή που, στις 21 Ιουλίου 1974, το ελληνικό ναυτικό λόγω ενός ηρωικού Κερκυραίου πλωτάρχη, οδήγησε τους Τούρκους του Αττίλα να βυθίσουν ένα δικό τους αντιτορπιλικό.
Ο Ελευθέριος Χανδρινός, κυβερνήτης του αρματαγωγού «Λέσβος» τους οδήγησε σε μία μεγαλειώδη γκάφα γράφοντας λαμπρή ιστορία εκείνες τις ημέρες με τα κατορθώματά του.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι έδρασε ενάντια στις εντολές της Χούντας συμβάλλοντας σημαντικά στην άμυνα της Κύπρου, η Ελλάδα δεν τον αποκατέστησε στη συνέχεια ποτέ έχοντας υποστεί στέρηση βαθμών και άλλες επιπτώσεις από τις Ένοπλες Δυνάμεις…
Το κατόρθωμα του δεν αναγνωρίστηκε επισήμως, διότι η Ελλάδα μέχρι πρόσφατα, αρνούνταν να παραδεχτεί πως το 1974 πολέμησε με την Τουρκία. Ο αντιναύαρχος, πλέον, Χανδρινός στάλθηκε, αργότερα, ως στρατιωτικός ακόλουθος στην Τουρκία ενώ έχασε τη ζωή του 1986 σε τροχαίο ατύχημα στην Κομοτηνή.
Η ιστορία
Ο δημοσιογράφος Παντελής Καρύκας, σε βιβλίο του έχει αναφερθεί στην ηρωική πράξη (το κείμενο αλιεύσαμε από την ιστοσελίδα militaire.gr και τον Πάρι Καρβουνόπουλο:
«Το αρματαγωγό «Λέσβος» καθελκύστηκε το 1942 ως USS «Boone County». Ήταν ένα αρματαγωγό τύπου LST 1 (Landing Ship Tanks = πλοίο αποβίβασης αρμάτων). Το σκάφος είχε εκτόπισμα, με πλήρες φορτίο, περί τους 4.000 τόνους. Είχε μήκος 100 μ. και μέγιστη ταχύτητα μόλις 12 κόμβων. Ήταν οπλισμένο με δίδυμα αντιαεροπορικά πυροβόλα Bofors των 40 χλστ.
Στην Ελλάδα δόθηκε το 1960 και ονομάστηκε «Λέσβος» (L-172). To 1974 κυβερνήτης του ήταν ο πλωτάρχης Ελευθέριος Χανδρινός. Στις 13 Ιουλίου 1974 απέπλευσε από το μικρό λιμανάκι των Κεχριών, με προορισμό την Κύπρο. Έφτασε στην Κύπρο και αφού αποβίβασε μια δύναμη αντικαταστατών των ανδρών της ΕΛΔΥΚ που υπηρετούσαν στο νησί, απέπλευσε από την Κύπρο στις 19 Ιουλίου, το απόγευμα, μεταφέροντας 450 άνδρες που είχαν ολοκληρώσει την υπηρεσία τους στην ΕΛΔΥΚ και θα επέστρεφαν στην Ελλάδα.
Το πρωί της 20ης Ιουλίου βρήκε το ελληνικό πλοίο να πλέει νότια της Λεμεσού. Εκεί ο πλοίαρχός του, πλωτάρχης τότε, Ελευθέριος Χανδρινός, έλαβε σήμα που τον ενημέρωνε για την τουρκική απόβαση και τον διέταζε να αποβιβάσει τους άντρες που μετέφερε στη Λεμεσό, αρχικά και κατόπιν στην Πάφο. Αμέσως το «Λέσβος» έπλευσε προς την Πάφο και αποβίβασε τους άντρες.
Ο πλωτάρχης Χανδρινός όμως δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά παρέμεινε στην περιοχή και με τα πυροβόλα του πλοίου –αντιαεροπορικά Μπόφορς των 40 χλστ.– άρχισε να σαρώνει τις θέσεις των Τουρκοκυπρίων. Βάλλοντας σχεδόν 1.000 βλήματα, υποχρέωσε δύο τάγματα Τουρκοκυπρίων να υψώσουν λευκή σημαία. Με την υποστήριξη του «Λέσβος», οι ελληνικές δυνάμεις υπερίσχυσαν άμεσα και οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να παραδίδονται κατά δεκάδες. Αμέσως μετά ο Χανδρινός απέπλευσε με πορεία νότια, προς την Αίγυπτο, για να παραπλανήσει τους Τούρκους που, λογικά, θα τον αναζητούσαν προς τα βορειοδυτικά.
Καθώς το «Λέσβος» απομακρυνόταν, οι Τούρκοι είχαν πάθει κρίση πανικού, κάνοντας λόγο για την ύπαρξη ελληνικής νηοπομπής, με εννέα μεταγωγικά και πέντε συνοδά πολεμικά, που έπλεε, μεταφέροντας ενισχύσεις, προς την Κύπρο. Αμέσως τρία αντιτορπιλικά που υποστήριζαν τις αποβατικές τουρκικές δυνάμεις, τα «Kocatepe», «Adatepe» και «Fevzi Cakmak» στάλθηκαν να ερευνήσουν για ελληνικά πλοία. Η σύγχυση ήταν μεγάλη και παράλληλα με το ναυτικό στάλθηκε και η τουρκική αεροπορία. Τουρκικά μαχητικά F-1014G και F-100 εντόπισαν τα τρία, αμερικανικής κατασκευής αντιτορπιλικά, κλάσης Gearing (μετατροπής Fram I και Fram II), ίδια, εξωτερικά, με τα αντίστοιχα ελληνικά, τα οποία θεώρησαν ελληνικά και τους επιτέθηκαν. Τα τουρκικά πλοία κατάλαβαν ότι τα αεροσκάφη ήτα τουρκικά προσπάθησαν να ειδοποιήσουν. Όμως οι Τούρκοι πιλότοι θεώρησαν πως το γεγονός ότι από τον ασύρματο του μιλούσαν στα τουρκικά και ότι τα σκάφη έφεραν, εμφανώς, την τουρκική σημαία ήταν τέχνασμα των Ελλήνων για να τους παραπλανήσουν.
Έτσι επιτέθηκαν. Όταν τελικά κατάλαβαν το λάθος ήταν αργά. Το «Kocatepe» ήταν ένα φλεγόμενο κουφάρι, που σύντομα βυθίστηκε, ενώ και τα άλλα δύο πλοία είχαν υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές. Οι απώλειες σε άνδρες ήταν επίσης βαριές. Από τα αντιαεροπορικά πυρά των πλοίων, τα οποία απάντησαν στις επιθέσεις που δέχονταν, τελικά, επλήγησαν πέντε τουρκικά μαχητικά, ένα εκ των οποίων κατέπεσε.
Μέχρι σήμερα, πάντως, οι Τούρκοι επιμένουν ότι υπήρξε πράγματι ελληνική νηοπομπή, η οποία «αναχαιτίστηκε με τη θυσία» του Τουρκικού ναυτικού».
Σχόλιο του πρώην δήμαρχου Σωτήρη Μικάλεφ
Σε ανάρτησή του στο Facebook, ο πρώην δήμαρχος Κέρκυρας Σωτήρης Μικάλεφ ανήρτησε κείμενο κάνοντας λόγο για δικές του προσπάθειες να τιμηθεί ο Κερκυραίος ήρωας: «Με αφορμή κάποια σχόλια σχετικά με την απότιση φόρου τιμής από την Πόλη μας στην μνήμη του κερκυραίου – ήρωα πλωτάρχη Λευτέρη Χανδρινού οφείλω να ενημερώσω τα εξής: Η πόλη μας και ο Δήμος Κερκυραίων επί Δημαρχίας μου τίμησε τον ήρωα Λευτέρη Χανδρινό. Πήρα πρωτοβουλίες για τιμηθεί η μνήμη του , όπως αρμόζει σε ένα πραγματικό ήρωα.Σε ότι περνούσε από χέρια μου από το 2008 άμεσα ενήργησα ώστε σε συνεργασία με τον Δήμο της Πάφου να γίνει ειδική τελετή επιμνημόσυνης δέησης και κατάθεσης στεφάνου στο μνημείο που έχει αφιερωθεί από το Δήμο της Πάφου προς τιμή του Πλωτάρχη Λευτέρη Χανδρινού και του πληρώματος του Ο/Γ ΛΕΣΒΟΣ. Κατά την τελετή είχαν παραστεί οι αρχές της Κύπρου, ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ , οι Δήμαρχοι Πάφου και του δικτύου αδελφοποιημένων με την Πάφο Δήμων (Κερκυραίων, ,Πρέβεζας,Λαμίας, Χανίων κ.ά). Ομιλητής ήμουν εγώ. Μάλιστα υπήρξε και ραδιοφωνική ανταπόκριση από την Πάφο με τον Ρ/Σ ΑΝΤΕΝΑ. Στην συνέχεια εισηγήθηκα στο Δημοτικό Συμβούλιο να ονοματοτεθεί οδός με το όνομα του ήρωα σε οδό της Πόλης μας και συγκεκριμένα η οδός που συνδέει την οδό Ιωάννου Θεοτόκη με την παραλιακή οδό Ελευθερίου Βενιζέλου απόφαση που υλοποιήθηκε άμεσα. Στην συνέχεια ζήτησα από το ΓΕΝ να φιλοτεχνηθεί η προτομή του ήρωα προκειμένου να τοποθετηθεί σε κεντρικό σημείο της Πόλης».