Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Χρόνια πολλά σε όλες!

Φ. Βάκη: Φωνή στις βουβές και αόρατες Γυναίκες

Σήμερα δεν γιορτάζουμε και δεν δεχόμαστε επισκέψεις». Η εν λόγω ρήση των Ελληνίδων φεμινιστριών υποδηλώνει ότι οι επέτειοι δεν είναι εθιμοτυπικές εκδηλώσεις ούτε πανηγυρισμοί για την πραγμάτωση των δικαιωμάτων επί του πεδίου της ιστορίας, αλλά υπομνήσεις οχληρές για τον διαρκή σφετερισμό τους.

Αν η ιστορία των δικαιωμάτων είναι η ιστορία των διεκδικήσεών τους, η ιστορία μικρών και μεγάλων αγώνων χειραφέτησης, ανώνυμων θρήνων και θυσιών, καταστροφών και αιμοσταγών ημερών της ιστορίας, οι επέτειοι οφείλουν να συμπεριλάβουν τις τελευταίες στην ημερήσια διάταξη διασώζοντάς τες από τη λήθη.

Η επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας οφείλει να είναι μια ρωγμή στο συνεχές μιας ιστορίας καταπίεσης και μια διακοπή σε μια μεγάλη αλυσίδα κυριαρχίας που εκκινεί από το φύλο της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας, ο πολίτης της οποίας είναι γένους αρσενικού.

Ο υπέρλαμπρος Αιώνας των Φώτων αφήνει στο σκοτάδι τις γυναίκες και μολονότι η έννοια των ανθρώπινων δικαιωμάτων που γεννούν οι μεγάλες νεωτερικές επαναστάσεις εδράζεται στην ισότητα όλων των ανθρώπων δυνάμει της ίδιας τους της φύσης, ένας από τους εμπνευστές τους, ο Κοντορσέ, υπογραμμίζει την ειρωνεία της Γαλλικής Επανάστασης που κατοχυρώνει το δικαίωμα της ισότητας για τους άνδρες, αγνοώντας δώδεκα εκατομμύρια γυναίκες. «Όποιος αρνείται τα δικαιώματα του συνανθρώπου του λόγω της θρησκείας, της φυλής ή του φύλου» γράφει «κατ’ ουσίαν αρνείται και τα δικά του δικαιώματα».

Τον αυτάρεσκο και αλαζόνα γραμμικό χρόνο της Ιστορίας που γράφτηκε από και για τους νικητές διέρρηξαν κάποια θραύσματα αντίστασης. Το ιστορικό οξύμωρο των ανθρώπινων δικαιωμάτων που από τις θριαμβευτικές διακηρύξεις τους εξοβέλισαν σιωπηρά τις γυναίκες ενσαρκώνει η Ολυμπία ντε Γκουζ που στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Γυναικών και των Πολιτών γράφει: «Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να ανεβαίνει στο ικρίωμα. Θα πρέπει εξίσου να έχει το δικαίωμα να ανεβαίνει και στο Βήμα».

Η κατάχρηση και εμπορευματοποίηση της επετείου που έτεινε να γίνει συνώνυμη βραδινών γυναικείων εξόδων, ανταλλαγής ευχών και τριαντάφυλλων αδειάζει στο απορριμματοφόρο της λήθης κάποια άλλα τριαντάφυλλα που δεν συνοδεύτηκαν από σοκολατάκια και απαστράπτοντα χαμόγελα. Πρόκειται για το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα» που δόνησε τους δρόμους της Νέας Υόρκης το 1908 από γυναικεία διαδήλωση που οργάνωσαν οι εργάτριες των βιοτεχνιών κλωστοϋφαντουργίας και έγινε το σταυροδρόμι που συναντήθηκαν το γυναικείο και το εργατικό κίνημα, καταδεικνύοντας ότι η άρση της έμφυλης ανισότητας είναι άρση της εκμετάλλευσης της εργασίας και μια έκφανση της άρσης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η μοίρα της Ολυμπίας ντε Γκουζ ήταν η γκιλοτίνα και των εργατριών της Νέας Υόρκης η φυλακή, η βία και η πείνα. Δυο χρόνια αργότερα, το 1910, στη Δεύτερη Συνδιάσκεψη των Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη η Κλάρα Τσέτκιν θα προτείνει την 8η Μαρτίου ως Ημέρα της Γυναίκας, για να τιμηθούν όχι μόνο οι εργάτριες του 1908 αλλά και οι ράφτρες και οι υφάντριες που οργάνωσαν την πρώτη γυναικεία διαδήλωση την ίδια ημέρα στην ίδια πόλη, 8 Μαρτίου 1857.

Οι πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα σφραγίστηκαν από μεγαλειώδεις διαδηλώσεις που διεκδικούσαν ισότιμα δικαιώματα στην εργασία και την ψήφο, ενώ στα καθ’ ημάς, η ημέρα της γυναίκας επιβίωσε στις εξορίες της Μεταξικής δικτατορίας, στο ΕΑΜ, στο βουνό, στην ελεύθερη Ελλάδα. Παραπέμπει στην Πανελλήνια Ένωση Γυναικών, την ΠΕΓ, που διέλυσε ο αντικομμουνιστικός νόμος 509 του 1947 στα πέτρινα χρόνια της Χούντας, με «τα κορίτσια της βροχής» να γράφουν τη δική τους ιστορία αντίστασης.

Ο Χέγκελ ισχυριζόταν ότι η ιστορία προχωρά μέσω του αρνητικού, μέσα από τον πόνο, τη βία, το αίμα. Η βία είναι το βαρύ αντίτιμο, τα λύτρα, που η ιστορία θα πρέπει να καταβάλλει για την πραγμάτωση του ορθού λόγου στην ιστορία.

Ο δικός μας αιώνας, αιμοσταγής και υπερχρεωμένος, μάς βρήκε τις γυναίκες να μπορούμε πλέον να συμμετέχουμε ενεργά στην πολιτική, ισότιμα στην εργασία και να γεμίζουμε βιογραφικά σημειώματα με περίοπτους τίτλους σπουδών και θέσεων. Είναι όμως έτσι; Γένους θηλυκού η ανυπακοή και η αντίσταση, αλλά γένους θηλυκού και η κρίση. Γένους θηλυκού και η βία.

Οι υφάντριες και οι ράφτρες του 19ου αιώνα, οι εργάτριες των αρχών του 20ου αιώνα, έγιναν οι Ελληνίδες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, υπενθυμίζοντας ότι η χειραφέτηση από τον ζυγό της ανδρικής κυριαρχίας είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το αίτημα της χειραφέτησης από έναν ανθρωποβόρο καπιταλισμό, ενώ στο μαρτυρολόγιο του εργατικού κινήματος του 21ου αιώνα έμελλε να συμπεριληφθεί και η Κωνσταντίνα Κούνεβα, που ενσαρκώνει την πιο ευάλωτη και ευπαθή ομάδα, αυτή των γυναικών μεταναστριών. Η κρίση κατέδειξε ότι οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα των απολύσεων, η πιο ευάλωτη ομάδα στις επισφαλείς και ελαστικές σχέσεις εργασίας. Επιπροσθέτως, το δικαίωμα της μητρότητας καταστρατηγείται εμπράκτως, μολονότι κατοχυρωμένο στην εργασιακή νομοθεσία, εφόσον παρατηρείται προκατάληψη κατά των γυναικών μητέρων στις προσλήψεις προσωπικού.

Τέλος, η εξαναγκαστική πορνεία, ως η έμφυλη όψη του trafficking, αυτού του μετανεωτερικού δουλεμπορίου που ακυρώνει όλη τη νεωτερική σκευή των δικαιωμάτων της ελευθερίας, της ισότητας και της αξιοπρέπειας, τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, συζυγοκτονίες, ενδοοικογενειακοί βιασμοί, ακρωτηριασμοί γεννητικών οργάνων, σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας, αλλά και διαπόμπευση οροθετικών γυναικών και υποχρεωτικές διερευνητικές γυναικολογικές εξετάσεις σε γυναικείες φυλακές, γίνονται αδιάψευστοι μάρτυρες της αθετημένης υπόσχεσης ισότητας και μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται ως τραγωδία.

Η Ημέρα της Γυναίκας, σήμερα, ας δώσει φωνή στις βουβές και αόρατες, στις ηττημένες που δεν καταδέχθηκαν ούτε μονόστηλα, στις σκοτεινές που δεν φώτισε κανένας Διαφωτισμός, στη νοικοκυρά της διπλανής πόρτας, που, αν και μαγείρισσα, βρεφοκόμος, καθαρίστρια και νοσοκόμα, αμείφθηκε μόνο με δώρα, τριαντάφυλλα της γιορτή της μητέρας και εκείνο το συγκαταβατικό «μπράβο» για την αφοσίωση στην ιερή αποστολή της ανατροφής των παιδιών της, στην άνεργη, στη μετανάστρια με ζωή στα αζήτητα, στη μάνα πρόσφυγα που ξαναγράφει μια Οδύσσεια χωρίς Ιθάκη, στις γυναίκες που διαδήλωσαν την Πολωνία εναντίον της απαγόρευσης της άμβλωσης, στα γυναικεία σώματα που έγιναν εμπορεύσιμα είδη και πεδία άσκησης εξουσίας. Και όλης της γης οι κολασμένες ας μας υπενθυμίσουν ότι «το δικαίωμά μας να έχουμε δικαιώματα», όπως είπε μια γυναίκα, η Χάνα Άρεντ, «δεν είναι ες αεί χαραγμένο στην νεωτερική μνήμη, αλλά πεδίο αγώνων και αγωνίας και διαρκούς αναμέτρησης με σχέσεις εξουσίας».

Κ. Παυλίδης: Αυτονόητη τιμή στην Γυναίκα, ημέρα για προβληματισμό

Ένα γεγονός 160 χρόνια πριν, μια πολυπληθής διαδήλωση από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη που ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, έμελλε να αποτελέσει αφορμή ώστε να καθιερωθεί μια Παγκόσμια Ημέρα αυτονόητης τιμής στη γυναικεία υπόσταση.

Η 8η του Μάρτη προσφέρει το ερέθισμα αποτίμησης των αγωνιζόμενων γυναικών, που σε κάθε περίοδο της ιστορίας και από κάθε γωνιά της γης επιχειρούν να κατακτήσουν μια θέση στο πάνθεο των απανταχού προσωπικοτήτων που οραματίστηκαν έναν καλύτερο πλανήτη. Η γυναίκα εργαζόμενη, η γυναίκα σύζυγος, η γυναίκα μάνα. Πολλαπλοί ρόλοι που προσπαθούν να διατηρήσουν την ύπαρξη τους παρά τις αντιξοότητες. Ένας αγώνας διαρκής που μετατρέπεται σε αγωνία, άλλες φορές για τη διατήρηση των κεκτημένων ή και αμφισβητήσιμων δικαιωμάτων, άλλες πάλι για την ίδια την επιβίωση.

Ακόμη και στο σύγχρονο δυτικό κόσμο, παρά την αναμφίβολη θεσμική εξέλιξη και τη χειραφέτηση των γυναικών, η θέση τους εξακολουθεί να μειονεκτεί, τα σεξιστικά στερεότυπα καθιερώνονται, ομοίως και οι ανισότητες ανάμεσα στα φύλα .

Επομένως, η 8η του Μάρτη αποτελεί σημαντική αφορμή για προβληματισμό και για εποικοδομητικούς στοχασμούς και ανάληψη πρωτοβουλιών, με απώτερη επιδίωξη την εδραίωση ριζοσπαστικών δημοκρατικών αντιλήψεων για τη θέση της γυναίκας στο κοινωνικό σύνολο.

Ν. Πανδή: Ημέρα αφύπνισης

Τον Μάρτη του 1857, οι εργάτριες των υφαντουργείων της Νέας Υόρκης κινητοποιήθηκαν, με απεργίες και διαδηλώσεις, ενάντια στη διπλή εκμετάλλευση και διεκδίκησαν την αξιοπρέπεια στη ζωή και την εργασία.

Το 1910 η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια μέρα της Γυναίκας, κάτω από δύο βασικά ζητήματα : την πάλη για τα δικαιώματα της γυναίκας, και την πάλη για την ειρήνη. Εκείνη η απεργία, το 1857 έθετε ως αιχμή την άρση των φυλετικών διακρίσεων, την άρση της ανισοτιμίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, και στρέφονταν ενάντια στην εκμετάλλευση της γυναίκας. Παρά τη βία και την καταστολή, οι κινητοποιήσεις χαρακτηρίστηκαν απ’ το μέγεθος και τη μαχητικότητά τους.

Σήμερα, 160 χρόνια μετά, οι διακρίσεις και οι ανισότητες εις βάρος των γυναικών εντείνονται με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Σήμερα η γυναίκα, εργαζόμενη – άνεργη ή και μητέρα, με τον πολλαπλό ρόλο που έχει στην κοινωνία, δεν έχει ανάγκη από δικαιολογίες, ούτε και ευχολόγια, αλλά από μια συνολική πολιτική για τη στήριξή της και τη στήριξη της οικογένειας.

Το αίτημα για την ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στην αγορά εργασίας και στα κέντρα λήψης αποφάσεων θα παραμένει αναπάντητο όσο οι γυναίκες στην πλειοψηφία τους θα παραμένουν άνεργες, υποαπασχολούμενες, ανασφάλιστες ή επιφορτισμένες με πολλαπλούς ρόλους.

Η σημερινή μέρα δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μέρα αφύπνισης ! Η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και στόχο σε κάθε χώρα. Ο αγώνας για μια κοινωνία στην οποία άνδρες και γυναίκες μοιράζονται εξίσου τα αγαθά, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα, στην εργασία, στην πολιτική, στην εξουσία, στον ελεύθερο χρόνο, στη φροντίδα, στην οικογένεια και στην προσωπική ζωή, είναι πάντα επίκαιρος και αποτελεί αγώνα για τη δημοκρατία.

Α. Σκούπουρας: Στόχος η στήριξη των γυναικών

“Ψωμί και τριαντάφυλλα”  φώναζαν οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας των βιοτεχνιών της Νέας Υόρκης, όταν εξεγέρθηκαν  στις 8 Μαρτίου του 1857  διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερες αμοιβές και δικαίωμα ψήφου. Η διαμαρτυρία τους βάφτηκε με αίμα, τίποτα όμως δε στάθηκε τόσο δυνατό ώστε να καταπνίξει το κίνημα που είχε ήδη δημιουργηθεί. Ένα κίνημα που αγωνίστηκε, κατέκτησε, και συνεχίζει να παραμένει αναγκαίο όσο ποτέ.

Στη μνήμη αυτών των γυναικών και του αγώνα τους ο Ο.Η.Ε. ορίζει την 8η  Μαρτίου ως  Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και συμβολίζει το διαρκή αγώνα των γυναικών για διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και ισότητα.

Σήμερα ο αγώνας για την ισότητα των φύλων είναι  περισσότερο επίκαιρος παρά ποτέ. Η οικονομική αλλά κυρίως η κοινωνική κρίση έχει οδηγήσει  τη σύγχρονη γυναίκα σε πολλά αδιέξοδα. Η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, η μείωση αποδοχών και ασφαλιστικών παροχών, η μη εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, η σεξουαλική παρενόχληση, η ενδοοικογενειακή βία, η σωματεμπορία, η προσφυγιά αποτελούν καθημερινότητα για πολλές γυναίκες παγκοσμίως .

Στόχος μας μας είναι να στηρίζουμε τις γυναίκες  να ξεπερνάνε αυτά τα αδιέξοδα προσβλέποντας σε μια κοινωνία που σέβεται τις  ανθρώπινες αξίες  και την ισότητα των φύλων. Ο Ξενώνας Φιλοξενίας Γυναικών θυμάτων Βίας και των Παιδιών τους αποτελεί μία από τις Κοινωνικές δομές  του Δήμου Κέρκυρας που είναι δίπλα σε γυναίκες που υφίστανται βία ή και πολλαπλές διακρίσεις.  Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας διοργανώνει σε συνεργασία με τον ποδηλατικό σύλλογο “Ορθοπεταλιά” ποδηλατοδρομία στην πόλη της Κέρκυρας. Σας περιμένουμε την Κυριακή 12 Μαρτίου στις 11.00πμ στο Πεντοφάναρο για μια όμορφη ποδηλατάδα  αφιερωμένη στη Γυναίκα και ενημέρωση  από το εξειδικευμένο προσωπικό του Ξενώνα. Πληροφορίες σχετικά με τη  διαδρομή θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες.

Επιτροπή Ισότητας ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρας: Διεκδίκηση πραγματικών συνθηκών ισότητας

Στις 8 του Μάρτη τιμούμε τους αγώνες των γυναικών. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι γυναίκες αγωνίζονται καθημερινά για τα αυτονόητα δικαιώματά τους, που σήμερα ολοένα και περισσότερο αμφισβητούνται.

Η Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των Γυναικών συμβολίζει τον διαρκή αγώνα για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, για μια κοινωνία με ίσα δικαιώματα των φύλων στην εργασία, στο κράτος πρόνοιας, στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Παρά τη θεσμική πρόοδο σε σχέση με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των γυναικών, οι έμφυλες ανισότητες αλλάζουν ραγδαία μορφή, βρίσκουν νέα πεδία έκφρασης και γεννούν συνεχώς νέες σχέσεις εκμετάλλευσης.

Είναι σημαντικό αυτή η μέρα να μην αποτελεί μια απονευρωμένη επέτειο αλλά μια αφορμή για σκέψη, μια αφορμή για να αναγνωρίσουμε τη σημασία του φεμινιστικού κινήματος και στη σημερινή εποχή, όπου η οικονομική κρίση έχει συντελέσει στην όξυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στα δύο φύλα και στην εμπέδωση σεξιστικών στερεότυπων.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να σταθούμε δίπλα στις φεμινιστικές διεκδικήσεις για πραγματικές συνθήκες ισότητας στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην οικονομία, στον πολιτικό στίβο.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ Κέρκυρας: Τιμή στις γυναίκες που μοχθούν καθημερινά

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι η οφειλόμενη απόδοση τιμής στη Γυναίκα, που μοχθεί καθημερινά διεκδικώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής και μάχεται απέναντι σε πολλές αντιξοότητες.

Η σημερινή επέτειος μας επιτρέπει να αναλογιστούμε τους αγώνες που έδωσαν οι γυναίκες στην ιστορική διαδρομή για την ισότιμη συμμετοχή τους σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής, για την κατοχύρωση της ισότητας και την εξάλειψη των διακρίσεων σε βάρος τους, για την αξιοπρέπειά τους.

Είναι η ημέρα που οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι γυναίκες σήμερα, ιδίως στις δυτικές κοινωνίες, δεν ήταν πάντα αυτονόητα, αλλά κατακτήθηκαν με κοινωνικούς αγώνες και πολλές θυσίες, κόντρα σε στερεότυπα και ιστορικές προκαταλήψεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν κοινωνίες που ακόμη και σήμερα υποτιμούν ή απαξιώνουν τον κοινωνικό ρόλο των γυναικών

Είναι η μέρα που μας υπενθυμίζει την ανάγκη για ουσιαστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων της σύγχρονης γυναίκας, η οποία καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους ως μητέρα, κόρη, σύζυγος, εργαζόμενη και αγωνίστρια στο στίβο της ζωής και της δύσκολης καθημερινότητας.

Δικαιούνται αυτή την ημέρα οι γυναίκες να γιορτάζουν το σημαντικό ρόλο που επιτελούν και τη συμβολή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή των σύγχρονων Δημοκρατιών.

ΚΚΕ: Οι κατακτήσεις των γυναικών δέχονται πολλαπλά κύματα επίθεσης

Μπροστά στην 8η Μάρτη, η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει τις γυναίκες του λαού στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, έχοντας τη σκέψη της στο δρόμο που άνοιξε για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας η επικράτηση της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία, σχεδόν πριν από 100 χρόνια. Μετά την πρώτη «έφοδο» της εργατικής τάξης με στόχο την κατάκτηση της δικής της εξουσίας στην Κομμούνα του Παρισιού (1871), ο Οκτώβρης του 1917 ήταν ο επόμενος ιστορικός σταθμός της επαναστατικής δράσης των εργατριών και εργατών. Η Οκτωβριανή επανάσταση έβγαλε τις γυναίκες στο προσκήνιο της Ιστορίας και της κοινωνικής δράσης, καταρρίπτοντας κοινωνικές, πολιτικές, πολιτιστικές διακρίσεις και προκαταλήψεις αιώνων σε βάρος τους.

Το νεαρό σοβιετικό κράτος, μαζί με το τσάκισμα του κρατικού μηχανισμού του τσαρισμού και της αστικής τάξης, κατήργησε και όλους εκείνους τους νόμους που διατηρούσαν και ενίσχυαν –εντός και εκτός οικογένειας– την ανισότητα των δύο φύλων. Δεν άφησε «πέτρα πάνω στην πέτρα». Μεταξύ άλλων, το εργατικό κράτος έδωσε στην εργαζόμενη γυναίκα το δικαίωμα να εκλέγει και να εκλέγεται, το δικαίωμα του διαζυγίου, την κοινωνική αναγνώριση και εξασφάλιση των παιδιών εκτός γάμου.

Η κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και η πορεία οικοδόμησης των σοσιαλιστικών –δηλαδή των πρώιμων κομμουνιστικών– σχέσεων παραγωγής, έδωσαν τη δυνατότητα καθολικής αξιοποίησης της γυναικείας εργασίας με τρόπο παραγωγικό και ωφέλιμο για την κοινωνία, σε συνδυασμό με γενικευμένα μέτρα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού. Παρά τη σημαντική προκαπιταλιστική καθυστέρηση που κληρονόμησε η σοβιετική εξουσία, πρωτοπόρησε πριν από έναν αιώνα σε κοινωνικές εγκαταστάσεις και υπηρεσίες για την απαλλαγή της γυναίκας από τις βαριές και άχαρες δουλειές του ατομικού νοικοκυριού. Πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη δικτύου κρατικών παιδικών σταθμών, κατασκηνώσεων, υπηρεσιών Υγείας, Παιδείας, στην εξασφάλιση των επισιτιστικών, στεγαστικών αναγκών της εργατικής τάξης, του λαού. Δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε οι γυναίκες να συμμετέχουν ισότιμα με τους άντρες στην οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα.

Ανεξίτηλο θα παραμείνει στο πέρασμα του χρόνου το κοινωνικό αποτύπωμα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία. Τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ είχαν ως αποτέλεσμα τη ριζική αλλαγή στη θέση των γυναικών, ακόμα και σε τμήματα της ΕΣΣΔ με έντονη προκαπιταλιστική καθυστέρηση. Συστατικό μέρος αυτού του αποτυπώματος αποτελεί και η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης σε μια σειρά εξεγέρσεις που οδήγησαν άλλες κοινωνίες (στην Ασία και την Κούβα) να εγκαταλείψουν το δρόμο της καπιταλιστικής οικονομίας, με όσα θετικά αυτό συνεπάγεται μεταξύ άλλων και για τη θέση της γυναίκας σε αυτές.

Η σοσιαλιστική εξουσία άνοιξε το δρόμο για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας. Τα σπουδαία επαναστατικά άλματα που πραγματοποίησε στην οικονομική και κοινωνική ζωή αλλά και στη νομοθεσία αποτελούν την έμπρακτη απόδειξη του γεγονότος ότι η ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας βρίσκεται στην ατομική-καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ότι η απελευθέρωση των γυναικών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάλη για την κατάργησή της.

Παρά τις αδυναμίες και τα λάθη κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα, κυρίως την υποτίμηση των νέων μορφών συνέχισης της ταξικής πάλης μέχρι την οριστική επικράτηση των κομμουνιστικών σχέσεων, η θέση της γυναίκας υπήρξε ασύγκριτα ανώτερη και από την πιο ανεπτυγμένη καπιταλιστική κοινωνία σήμερα.

Αυτές οι κατακτήσεις έδωσαν ώθηση για ορισμένες παραχωρήσεις και στις καπιταλιστικές κοινωνίες, ιδιαίτερα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ως αποτέλεσμα ορισμένων δυνατοτήτων που είχε το κεφάλαιο για ενσωμάτωση εργατικών, λαϊκών μαζών και ενός πιο ευνοϊκού συσχετισμού δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρόκειται άλλωστε για μία περίοδο κατά την οποία η επίδραση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης ενέπνεε την ανάπτυξη αγώνων, την αγωνιστική διάθεση, τη γυναικεία συμμετοχή.

Σήμερα οι κατακτήσεις των γυναικών δέχονται αλλεπάλληλα κύματα επίθεσης. Στο όνομα της «ισότητας των δύο φύλων», την οποία διακηρύσσει η διακρατική καπιταλιστική ΕΕ, η κυβέρνηση και γενικά τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, καταργούνται όσες θετικές ρυθμίσεις υπήρχαν υπέρ των γυναικών. Προβάλλεται μαζικά ως πρότυπο στάσης ζωής η αναζήτηση ατομικής διεξόδου στα προβλήματα της καθημερινής επιβίωσης, οδηγώντας στη χειραγώγηση και την ενσωμάτωση των γυναικών στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Επιβεβαιώνεται όσο ποτέ άλλοτε η θέση του Κόμματος των μπολσεβίκων στη Ρωσία, με πρωτοπόρα τη συμβολή του Λένιν, ότι η «ισότητα μπροστά στο νόμο δεν σημαίνει και ισότητα στη ζωή».

Η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνεται στις νέες γυναίκες, τις μαθήτριες, σπουδάστριες, φοιτήτριες εργατικής-λαϊκής καταγωγής ή ένταξης, στις μισθωτές και αυτοαπασχολούμενες, στις άνεργες, στις γυναίκες που δεν μπόρεσαν να εργαστούν ή που εργάζονταν περιστασιακά, στις συνταξιούχους και τις καλεί να σηκώσουν κεφάλι. Να μην παραδοθούν στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία που καλλιεργεί το αστικό πολιτικό σύστημα, στα αλλεπάλληλα χτυπήματα της αντεπανάστασης που ξετυλίχτηκε τα τελευταία 30 χρόνια, στην αναπαλαιωμένη αντιδραστικοποίηση που αγκαλιάζει όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής επηρεάζοντας αρνητικά –πέρα από την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης– και τις ιδέες, τις συμπεριφορές, τις διαπροσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, την αποτύπωσή τους στην τέχνη, γενικότερα στον πολιτισμό, την προβολή τους από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και προπαγάνδας.

Τις καλούμε να εμπνευστούν από τις υπάρχουσες εστίες αντίστασης, ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής δημιουργίας, σκέψης και δράσης οι οποίες ανοίγουν δρόμο ακόμα και μέσα από τα χαλάσματα και τις καταστροφές, τις αδικίες, τα βάσανα που προκαλεί η ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και υποχώρησης του κινήματος.

Στην κοινωνική εξέλιξη –η οποία συνίσταται στην πορεία της ανθρωπότητας από τη ζωώδη αγριότητα στη βαρβαρότητα και από αυτή στον πολιτισμό– καμιά μάχη των υποδουλωμένων, των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών δεν πήγε χαμένη, ακόμα και αυτή που ηττήθηκε. Όλες οι μάχες έβαλαν την παρακαταθήκη τους στη γνώση και στην ικανότητα για πιο αποτελεσματικές ταξικές μάχες, γενικότερα άφησαν το αποτύπωμά τους στην ανθρώπινη πάλη με τις δυνάμεις της φύσης, με τις κοινωνικές καθυστερήσεις, το σκοταδισμό, την εκμετάλλευση και καταπίεση. Το ΚΚΕ βεβαιώνει τις γυναίκες εργατικής – λαϊκής ένταξης ότι σήμερα είναι περισσότερο έμπειρο, ώριμο, θεωρητικά και πολιτικά εξοπλισμένο για αλλεπάλληλες καθημερινές μάχες στην πορεία της αποφασιστικής μάχης για την ανατροπή του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος.

Βασικά στοιχεία της κοινωνίας για την οποία παλεύει το ΚΚΕ είναι η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών που κατανέμει αντίστοιχα το εργατικό δυναμικό με κίνητρο την ικανοποίηση των ολοένα διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών. Αυτές οι συνθήκες εξασφαλίζουν την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας, της επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης, όλων των επιτευγμάτων της ανθρώπινης δραστηριότητας προς όφελος των γυναικών και των ανδρών της εργατικής τάξης, του λαού.

Το εργατικό κράτος εξασφαλίζει σε όλες και όλους εργασία αντίστοιχη με την ειδίκευση ή επανειδίκευσή τους. Σε αυτό οι γυναίκες και οι άντρες συμβάλλουν με την ατομική τους εργασία στη συνολική κοινωνική εργασία, χωρίς το άγχος της ανεργίας, της ανασφάλειας. Η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας αξιοποιείται για να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος και να μπορούν όλοι οι εργαζόμενοι να παίρνουν μέρος στα όργανα της εργατικής εξουσίας, να ασκούν ουσιαστικό έλεγχο σε διοικήσεις παραγωγικών μονάδων, κοινωνικών υπηρεσιών. Δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιείται πολύπλευρα και δημιουργικά ο μη εργάσιμος χρόνος των εργαζομένων. Η εργατική εξουσία θεμελιώνεται στην παραγωγική μονάδα, την κοινωνική υπηρεσία, τη διοικητική μονάδα, αλλά και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των αγροτών, για όσο θα υπάρχουν. Στη συνέλευση των εργαζομένων συμμετέχουν όλες και όλοι οι εργαζόμενοι. Εξασφαλίζεται επίσης η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στις μη εργαζόμενες γυναίκες που είναι κοντά σε ηλικία συνταξιοδότησης. Ταυτόχρονα, ο αρμονικός συνδυασμός της οικογενειακής και κοινωνικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών, που στηρίζεται σε δίκτυο δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο στη σχέση της μητέρας με το παιδί, εξασφαλίζοντας γενικευμένα μέτρα για την κοινωνική προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας.

Το ΚΚΕ, με το 20ό Συνέδριό του, τον προσδιορισμό των καθηκόντων του και εν όψει της 100χρονης επετείου του, διδάσκεται από το παρελθόν του, από τη δράση πρωτοπόρων κομμουνιστριών που έγραψαν λαμπρές ηρωικές σελίδες στην ιστορία της ταξικής πάλης στη χώρα μας. Εξάγει συμπεράσματα από την ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος κατά τον 20ό αιώνα για να αποκτήσει πιο αποφασιστικούς, αγωνιστικούς δεσμούς με τις εργαζόμενες και άνεργες, τις νέες γυναίκες που βρίσκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αντλεί τη δύναμή του από τη δύναμη της δικής τους συμμετοχής στον αγώνα για μια κοινωνία με οικονομική και κοινωνική απελευθέρωση από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου, με κοινωνική ισοτιμία των δύο φύλων και χειραφέτηση των σχέσεών τους από οποιαδήποτε καταπίεση και οικονομική εξάρτηση. Γνωρίζει ότι οι νέες αξίες και αντιλήψεις αποκρυσταλλώνονται σταδιακά στο βαθμό που αναπτύσσεται το κομμουνιστικό κίνημα, πολύ περισσότερο όταν διαμορφώνονται κι εδραιώνονται οι κομμουνιστικές σχέσεις. Σε αυτή τη βάση επαναστατικοποιούνται οι απόψεις για τις σχέσεις των δύο φύλων, όπως και γενικά οι ιδέες των ανθρώπων, ενώ παρεμβάλλονται νέοι κανόνες ανάμεσα στις υποχρεώσεις του ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία που οδηγούν στην επαναστατικοποίηση των σχέσεων και μέσα στην οικογένεια.

Γυναίκες, Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας. Σε αυτό το δρόμο είναι δυνατό: Να μπουν εμπόδια στα νέα μέτρα, να διεκδικηθεί η ανάκληση των απωλειών και η υπεράσπιση των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. Να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση με άνοδο της γυναικείας συμμετοχής στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στους αγροτικούς συλλόγους και τις ενώσεις αυτοαπασχολούμενων της πόλης σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στις ανάλογες αγωνιστικές συσπειρώσεις στα σχολεία και στις σχολές.

Από τη δική σας θέληση και δράση εξαρτάται η πραγματοποίηση της κοινωνίας που θα ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες σας, θα σας απαλλάξει από τη μιζέρια, την εργασιακή περιπλάνηση, την ανεργία, την εντατικοποίηση της εργασίας, το άγχος, τη ζωή με υποχρεώσεις αλλά χωρίς δικαιώματα, θα δώσει πολύπλευρη διέξοδο στις προσδοκίες και στη δράση σας.

Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, για να γίνει το σοσιαλιστικό μέλλον η δική σας κοινωνική πραγματικότητα.

ΠΑΣΟΚ Κέρκυρας: Χρόνια πολλά κυρίως σε όσες δεν είχαν ίσες ευκαιρίες για ζωή

Ημέρα της γυναίκας σήμερα. Ημέρα της γυναίκας που ξυπνάει στις έξι, ετοιμάζει τα παιδιά για το σχολείο, φτιάχνει πρωινό στον άντρα της, πηγαίνει τρέχοντας στη δουλειά, φεύγει το απόγευμα πάλι τρέχοντας από τη δουλειά να προλάβει το σούπερ μάρκετ να μαγειρέψει για την άλλη μέρα και όσο το φαγητό ετοιμάζεται να προλάβει να σιδερώσει και τη μπουγάδα που έβγαλε την ώρα που ο μικρός έγραφε την αντιγραφή του!!

Της γυναίκας που με 40 πυρετό σηκώνεται να δει αν η μικρή το βραδυ ξεσκεπάζεται και ντύνεται πρόχειρα να πεταχτεί στο φαρμακείο να παρει κάτι για τον πυρετό, γιατι οι υποχρεώσεις στο σπίτι τρέχουν και αυτή πρεπει να ανταποκριθεί.

Της γυναίκας αγωνίστριας, εργαζόμενης, συζύγου, μάνας, της γυναίκας που δυστυχώς ακόμα και σημερα εχει τις μισές ευκαιρίες στην απασχόληση, στις ανώτερες ιεραρχικά θέσεις και στην ικανοποιητικά αμοιβόμενη αγορά εργασίας.

Της γυναίκας που δουλεύει αδιαμαρτύρητα ακόμα και σε θέσεις κατώτερες των προσόντων της αλλα παρόλα αυτά η ανεργία σημερα στον γυναικείο πληθυσμό αγγίζει το 30%!!

Της γυναίκας που οχι πολυ μακριά απο εμάς, κακοποιείται δημόσια, διαπομπεύεται, ακόμα και δέρνεται κυριολεκτικά μέχρι θανάτου!!

Της γυναίκας που είχε την “ατυχία” απλά να γεννηθεί γυναίκα σε κοινωνίες που αυτο θεωρείται μειονέκτημα!!

Χρόνια πολλά λοιπόν σε ολες εμάς που είχαμε την ευκαιρία να γεννηθούμε σε μια κοινωνία που μας αποδέχθηκε μας αγκάλιασε και μας αγάπησε, αλλα κυρίως χρόνια πολλά σε ολες αυτες τις γυναίκες που ποτέ δεν είχαν ίσες ευκαιρίες για ζωή και ποτέ δεν γνώρισαν τι σημαίνει να εισαι άνθρωπος, δυστυχώς πολλές αυτές δεν θα το γνωρίσουν ποτέ!! Και ολα αυτά γιατι; Απλά γιατί γεννήθηκαν γυναίκες σε λάθος χώρα και κοινωνία!!

Χρόνια πολλά όμως και στις γυναίκες που κάνουν τη ζωή ομορφότερη, πικάντικη και ενδιαφέρουσα!!!!

Γιατι άλλωστε και η ζωή, η ευτυχία, η λάμψη, η υγεία, ακόμα και η αμαρτία!!! Ειναι γένους θρυλικού!!! Χρόνια πολλα σε ολες τις γυναίκες!!!!

ΛΑΕ Κέρκυρας: Αγώνας για πραγματική ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη

Η Λαϊκή Ενότητα, με αφορμή την 8η Μάρτη 2017 απευθύνει θερμό χαιρετισμό σε όλες τις γυναίκες στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, φέτος, βρίσκει για μια ακόμη χρονιά τις γυναίκες στην Ελλάδα, σε άκρως δυσμενή οικονομικά και κοινωνικά θέση. Οι εργαζόμενες, οι ελεύθερες επαγγελματίες, οι μητέρες, οι άνεργες, οι συνταξιούχες και γενικότερα οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, υφίστανται στη μεγάλη πλειονότητα τους, τις δραματικές επιπτώσεις των εξοντωτικών υφεσιακών πολιτικών από τα μνημόνια, με τα δικαιώματα τους ήδη να έχουν επιστρέψει αρκετές δεκαετίες πίσω.

160 χρόνια μετά την 8η Μαρτίου του 1857, δηλαδή μετά την πρώτη καταγεγραμμένη στην ιστορία απεργία εργαζόμενων γυναικών (με κεντρικά αιτήματα, μεταξύ άλλων, τη μείωση των ωρών εργασίας, τη χορήγηση ίσης αμοιβής με τους άνδρες και τη διαμόρφωση ανθρώπινων συνθηκών ζωής και δουλειάς) η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται σε μεγάλο βαθμό στην «εποχή των μνημονίων». Οι γυναίκες στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν σε κοινωνικό, οικονομικό και, φυσικά, εργασιακό επίπεδο, συνθήκες τραγικές μέσα από τις οποίες εδώ και 7 χρόνια (από την υπαγωγή της χώρας στη μνημονιακή «μέγγενη») τα δικαιώματα τους έχουν κυριολεκτικά «σφαγιαστεί».

Σήμερα, που το κεφάλαιο εξαπολύει την πιο βάρβαρη επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης, η γυναίκα βρίσκεται πάλι στο στόχαστρο. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι το ποσοστό της ανεργίας στις γυναίκες κυμαίνεται στο επίπεδο του 28% (στους άνδρες είναι 19%) ενώ οι αμοιβές των γυναικών στον ιδιωτικό τομέα είναι τουλάχιστον 15% πιο χαμηλές από τις αντίστοιχες των ανδρών συναδέλφων τους, με τη μεγάλη πλειονότητα να παίρνει μισθούς – «ρεγάλο» από 300 έως -το πολύ- 500 ευρώ. Την ίδια στιγμή, το ποσοστό των μακροχρόνια άνεργων γυναικών φτάνει το 62%.

Η περαιτέρω αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, όπως προωθείται μέσα από την υπό εξέλιξη διαπραγμάτευση ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τους δανειστές, θα θίξει πρωτίστως τις γυναίκες, με νέες απολύσεις, επιπλέον μειώσεις μισθών και ακόμη πιο ελαστικά και εξοντωτικά ωράρια εργασίας. Είναι ενδεικτικό ότι, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, πλέον αποτελεί κανόνα ότι όταν μια γυναίκα μένει έγκυος, αυτό συνεπάγεται ταυτόχρονα την απόλυση της.

Επίσης, μαζί με τις Ελληνίδες γυναίκες, σε δραματικές συνθήκες ζουν στη χώρα μας οι προσφυγοπούλες, τόσο οι μητέρες, όσο και οι νεότερες κοπέλες που αναγκάστηκαν, είτε μαζί με τις οικογένειες τους, είτε μόνες τους, να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, λόγω των εξελισσόμενων πολέμων και αιματηρών συγκρούσεων.

Οι συνθήκες για τις γυναίκες, οι οποίες σε πολλές ιστορικές περιόδους, όπως και σήμερα, μετατρέπονται στα «εξιλαστήρια θύματα», από τις εξοντωτικές πολιτικές τις οποίες εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στην Ελλάδα (ακολουθώντας την «ακανθώδη» -για την ελληνική κοινωνία- πορεία που ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και Σαμαρά–Βενιζέλου) θα γίνουν ακόμη πιο ασφυκτικές. Οι επιπτώσεις από τα υφεσιακά μέτρα και τα διαρκή «κουρέματα» εισοδημάτων, μισθών και συντάξεων, ήδη προκαλούν τεράστια προβλήματα και καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό. Η υπογεννητικότητα αυξάνεται διαρκώς αποτελώντας, πλέον, ένα άκρως επικίνδυνο φαινόμενο για το μέλλον του ελληνικού λαού τα αμέσως επόμενα χρόνια ενώ παράλληλα, συνεχίζεται η «αιμορραγία» της μετανάστευσης νέων ανθρώπων και φυσικά γυναικών προς το εξωτερικό.

Η Λαϊκή Ενότητα, με αφορμή την 8η Μαρτίου 2017, απευθύνει θερμό χαιρετισμό σε όλες τις γυναίκες. Οι γυναίκες διεκδικούν και δικαιούνται ίσα δικαιώματα στην εργασία, στην επαγγελματική εξέλιξη, στο Κράτος Πρόνοιας, στην αξιοπρέπεια, στην ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Οι γυναίκες πρέπει σήμερα να αγωνιστούν, αντλώντας αυτοπεποίθηση από την ιστορική εμπειρία, ενάντια στα μνημόνια, στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που καταδικάζουν τόσο τις ίδιες, όσο και το μέλλον των παιδιών και των οικογενειών τους, διεκδικώντας πραγματική ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.

«Η ζωή σου βρίσκεται στο εργαστήρι

Εκεί θα μπορέσουν να υφανθούν

Με τα χέρια σου και με τα χέρια των άλλων

Υφάσματα που θα ντύσουν την ελευθερία»

Βίκτωρ Χάρα

Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών Κέρκυρα: Καμπανάκι ότι ο κόσμος παραμένει στρεβλός

Σαν σήμερα συμπληρώνονται 40 χρόνια από το ψήφισμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών με το οποίο καθιερώθηκε η 8η ημέρα του Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα. Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία, την επανάσταση δηλαδή του αυτονόητου.

Η «Ημέρα της Γυναίκας» δεν είναι απλά άλλη μια επετειακή ημέρα – Δεν είναι γιορτή. Είναι καμπανάκι πως ο κόσμος παραμένει στρεβλός. Πάρτε λοιπόν από το χέρι εκείνες με τις οποίες μοιράζεστε τον πλανήτη και κάντε μαζί την επανάσταση του αυτονόητου.

ΟΚΕΣΑ: Τιμή και μνήμη στους αγώνες των γυναικών

Η 8η Μάρτη είναι συμβολική  μέρα τιμής και μνήμης  στην αιώνια γυναίκα και στους αγώνες της για χειραφέτηση.

Η ΟΚΕΣΑ τιμά τους διαχρονικούς αγώνες για τα δικαιώματα  και  ισότητα.

Η γυναίκα συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης και καταπίεσης σε όλο τον κόσμο.

Απαιτείται ένταση των αγώνων  σε παγκόσμιο επίπεδο   ώστε να σταματήσει αυτή η αντιανθρώπινη χειραγώγηση και εκμετάλλευση.

Πανανθρώπινος συντονισμός και δράση να καταργηθούν αμέσως κάθε μορφή εκμετάλλευσης, ανισότητας, οι περιορισμοί, τα σύμβολα  και οι διακρίσεις που επιβάλλονται για ιδεολογικούς, πολιτικούς, θρησκευτικούς, εθιμικούς λόγους.

Ε.Σ.Α.μεΑ.: Για τις πολλαπλές διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με αναπηρία

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Ως αναπηρικό κίνημα καταδεικνύουμε την πολλαπλή διάκριση λόγω φύλου και αναπηρίας. Οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν μεγαλύτερη διακριτική μεταχείριση όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με αναπηρία. Η ύπαρξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον, στρεβλώνουν την εικόνα των γυναικών με αναπηρία και την αντίληψη των ίδιων των γυναικών με αναπηρία για τον εαυτό τους, ότι είναι πολίτες με ανθρώπινα δικαιώματα με αποτέλεσμα την κοινωνική τους απομόνωση και τον αποκλεισμό τους.

Μέσα στην προσφυγική και οικονομική κρίση είναι επιτακτική ανάγκη να ζητήσουμε από την Ελληνική Πολιτεία, την Ευρώπη και ολόκληρη την κοινωνία να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες πρόσφυγες με αναπηρία και οι γυναίκες πρόσφυγες με παιδιά με αναπηρία. Να απλώσουμε δίκτυ προστασίας κατά των διακρίσεων που υφίστανται και να ζητήσουμε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία, ακόμη περισσότερο οι πρόσφυγες, υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω του φύλου τους, όσο και λόγω της αναπηρίας. Για την ΕΣΑμεΑ η  προώθηση της έμφυλης ισότητας των γυναικών με αναπηρία/χρόνια πάθηση και των μητέρων παιδιών με αναπηρία απαιτεί την εφαρμογή στρατηγικής «διπλής κατεύθυνσης», δηλαδή την οριζόντια ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας στο σύνολο των πολιτικών και πρακτικών και την ανάπτυξη στοχευμένων πρωτοβουλιών από την ελληνική Πολιτεία.

Η φετινή 8^η Μάρτη αποτελεί μία ακόμη ευκαιρία για την ΕΕ να αναλάβει δράση κατά της βίας κατά των γυναικών: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανακοινώσει το 2017 ως το Ευρωπαϊκό Έτος δράσης ενάντια στη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών.

Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών εξακολουθεί να είναι η πιο διαδεδομένη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο και επηρεάζει τις ζωές εκατομμυρίων γυναικών και κοριτσιών. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναγνωρίσουμε πως ορισμένες γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο βίας λόγω των κινήτρων που τροφοδοτούνται από το σεξισμό σε συνδυασμό με το ρατσισμό, την ξενοφοβία, την ομοφοβία, καθώς και τις διακρίσεις με βάση την ηλικία, την αναπηρία, την εθνικότητα ή τη θρησκεία. Οι μετανάστριες, οι γυναίκες πρόσφυγες χωρίς χαρτιά, οι γυναίκες αιτούντες άσυλο, οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρία, οι λεσβίες, οι τρανσέξουαλ, οι διεμφυλικές, οι γυναίκες Ρομά, οι νέες και οι ηλικιωμένες γυναίκες, οι άστεγες, οι μουσουλμάνες γυναίκες. Πολλές γυναίκες στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν τεμνόμενες μορφές διακρίσεων που τους εμποδίζουν από την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και στις υπηρεσίες υποστήριξης, προστασίας και απόλαυσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Η ΕΕ οφείλει άμεσα να επικυρώσει τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Αυτό αποτέλεσε επίσης μια από τις συστάσεις που η ΕΕ έλαβε από τα Ηνωμένα Έθνη το 2015, ως ένα σημαντικό βήμα για την εξασφάλιση της προστασίας των γυναικών και των κοριτσιών με αναπηρία, δεδομένου ότι βρίσκονται σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο βίας, κακοποίησης και αναγκαστικής στείρωσης.

Στοιχεία:

• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία είναι συχνά θύματα βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και trafficking.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία βρίσκονται συχνά σε κοινωνική απομόνωση λόγω στάσεων, προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία, λόγω της περιορισμένης πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Σε περιόδους δε οικονομικής κρίσης, όπως της σημερινής, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής εξαθλίωσης.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία και τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης της οικογένειας και της μη παροχής προσαρμοσμένης άδειας μητρότητας, η δυνατότητα να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή είναι περιορισμένη.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι 2 έως 5 φορές πιο πιθανό να είναι θύματα βίας από τις γυναίκες χωρίς αναπηρία και υποβάλλονται σε στείρωση και τις αμβλώσεις ενάντια στη θέλησή τους.
• Υπάρχουν 46 εκατομμύρια γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρία στην Ευρώπη, το 60% του συνολικού πληθυσμού των ατόμων με αναπηρία.
• 34% των γυναικών με ένα πρόβλημα υγείας ή αναπηρία έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία από έναν σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τους.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν απούσες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν αόρατες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Ένωση Γυναικών Ελλάδας, παράρτημα Κέρκυρας: Διεκδικούμε Ισότητα στην εργασία, στην οικογένεια, στην καθημερινή ζωή

Για όλες τις Γυναίκες του κόσμου, η 8 του Μάρτη είναι μέρα μνήμης και αποτίμησης  των αγώνων και των κατακτήσεων του Γυναικείου Κινήματος  καθώς και μέρα αφετηρίας  νέων στόχων για την κατοχύρωση και επέκταση  των κεκτημένων γυναικείων ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έχουν περάσει 160 χρόνια από εκείνη την ημέρα του 1857 – 8 του Μάρτη – που  οι  υφάντριες της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία στους δρόμους της Νέας Υόρκης  ζητώντας  ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ανθρώπινο ωράριο εργασίας. Η εξέγερση πνίγηκε στο αίμα  ύστερα από βίαιη επίθεση της αστυνομίας. Η απεργία αυτή σηματοδοτεί  και το ξεκίνημα του αγώνα των γυναικών για ίσα με τους άνδρες δικαιώματα σε όλους τους τομείς της ζωής.

Η 8^η Μαρτίου 2017 βρίσκει ακόμη τη χώρα μας βυθισμένη σε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση που υπονομεύει αργά αλλά σταθερά τα  κεκτημένα με αγώνες, θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών με την ανατροπή του συνόλου των εργασιακών σχέσεων καθιστώντας τις περισσότερο ελαστικές και άτυπες. Διευρύνει όμως ακόμη περισσότερο την άνιση μεταχείριση των γυναικών στην αγορά εργασίας. Η ανεργία των γυναικών εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα ιδίως αυτή των νέων γυναικών. Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα εξακολουθούν να έχουν αρνητικά επακόλουθα στην επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών. Η συντριπτική πλειονότητα των εργασιακών παραβιάσεων αφορούν στη μητρότητα. Απολύσεις εγκύων ή μητέρων κατά τη διάρκεια προστασίας της μητρότητας, εξαναγκασμός εγκύων σε παραίτηση, μη χορήγηση της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας ή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας σε προστατευόμενες μητέρες ή κατά την επάνοδο στην εργασία, είναι μερικές από τις περιπτώσεις παραβιάσεων που καταγράφονται στις ετήσιες εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη. Παράλληλα έχουμε συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους που οδηγεί στην έλλειψη ολοκληρωμένων και επαρκών πολιτικών και υποδομών φροντίδας για παιδιά κι εξαρτημένα άτομα, με σοβαρές  επιπτώσεις στην οικογένεια και στις σχέσεις των δύο φύλων γεγονός που έχει ως συνέπεια την όξυνση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας.

Η 8^η Μαρτίου ας γίνει Ημέρα-ορόσημο, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουμε τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις μας. Είναι υποχρέωση της δικής μας γενιάς αλλά και των νεότερων  να περιφρουρήσουμε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που με τόσους  αγώνες και  θυσίες οι εργαζόμενες γυναίκες προηγούμενων γενιών κατέκτησαν και  που σήμερα απειλούνται με συρρίκνωση ή κατάργηση.

Να αντισταθούμε στις καθημερινές εργασιακές ανατροπές, στην υπονόμευση  των οραμάτων και των ελπίδων – ιδιαίτερα των νέων γυναικών – για μια καλύτερη ζωή με λιγότερη εκμετάλλευση, για αξιοπρέπεια και για κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι νέες γυναίκες καλούνται να ενεργοποιηθούν μέσα από τα κοινωνικά κινήματα, τους μαζικούς φορείς, τα συνδικάτα, τη τοπική αυτοδιοίκηση και τα κάθε λογής κέντρα λήψης αποφάσεων.

Να απαιτήσουμε:

• Ενδυνάμωση των μηχανισμών έλεγχου εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας για το ωράριο εργασίας, τις γονικές άδειες και την προστασία της κύησης και της μητρότητας.
• Ριζική αντιμετώπιση των φαινομένων ενδοοικογενειακής και άλλων μορφών  βίας.
• Εναρμόνιση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής με τον ίσο καταμερισμό των οικογενειακών ευθυνών ανάμεσα στο ζευγάρι αλλά κυρίως με την ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών, ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης, φροντίδας παιδιών, εξαρτώμενων ατόμων.
• Περαιτέρω βελτίωση της εργασιακής και ασφαλιστικής προστασίας της μητρότητας δεδομένου και του πολύ σοβαρού δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
• Συστηματοποίηση και εμβάθυνση της συνεργασίας του Συνηγόρου του Πολίτη-ως φορέα υποστήριξης της αρχής της ίσης μεταχείρισης και πρόσβασης γυναικών και ανδρών στην αγορά εργασίας, με το ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του οποίου πρέπει έτσι κι αλλιώς να αναβαθμιστούν και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί.
• Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.