Υπό αυτό τον τίτλο και εννοώντας θέματα μη συνδεόμενα μεταξύ τους, ο πρ. Δήμαρχος σχολιάζει για τον εορτασμό του Πάσχα, για θέματα ιστορίας και εθιμοτυπίας αλλά και για τους ποδηλατόδρομους.
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΣΧΑ
Κάποτε, επί τέλους, θα πρέπει όλοι οι Κερκυραίοι και όλες οι Κερκυραίες, να μάθουμε, και να το λέμε και στους επισκέπτες μας, ότι εδώ στην Κέρκυρα το Πάσχα το εορτάζουμε μαζί Ορθόδοξοι και Καθολικοί. Από το έτος 1588, δηλαδή επί 425 χρόνια μέχρι σήμερα.
Πρώτα επετράπει επί Ενετοκρατίας, στην Κέρκυρα και στα άλλα Ιόνια Νησιά, να μην ακολουθούν οι Ορθόδοξοι το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αλλά να συνεχίσουν ακολουθώντας το προηγούμενο, το Ιουλιανό. Και στη συνέχεια, ζήτησαν και πέτυχαν το ίδιο και οι Καθολικοί (Λατίνοι). Να ακολουθούν και αυτοί το Ιουλιανό ημερολόγιο κατά τις κινητές και ακίνητες εορτές. Διότι, όπως γράφει ο Σπυρίδων Κ. Παπαγεωργίου (Ιστορία της Εκκλησίας της Κέρκυρας – Κέρκυρα 1920, σελ. 60) «είχαν συμβεί εν τω μεταξύ έκτροπα μεταξύ των ανατολικών και των λατίνων, εορταζόντων, των δευτέρων ενίοτε κατά σύμπτωσιν το Πάσχα εαυτών χαρμοσύνως, καθ’ ήν εβδομάδα οι ανατολικοί εόρταζον το Πάσχα του Σωτήρος πενθίμως». Κάνει μάλιστα ο Σ. Παπαγεωργίου αναφορά (σελ. 60 υποσημ. 1) και στο εξής συμβάν: «Κατά την Μ. Παρασκευήν των Οροδόξων έτους τινός ο νεωκόρος λατινικής εκκλησίας έκρουε χαρμοσύνως τους κώδωνας, εορτάζων αυτός το Πάσχα. Εις τουφεκισμός αγνώστου ορθοδόξου υπεραγανακτήσαντος δια τούτο, τον έρριψε νεκρόν».
Και ο Σ. Παπαγεωργίου επιλέγει: «Έκτοτε αδελφικώς έως της σήμερον ανατολικοί και δυτικοί συνεορτάζουσι πάσας τας εορτάς εν Κερκύρα».
ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΠΑΡΑΘΥΡΩΝ
Τα ειδικά τεμάχια υφάσματος μπορντώ χρώματος, τα λεγόμενα «δαμάσκο», με τα οποία στολίζονται τα παράθυρα (κρεμασμένα), κυρίως στο κέντρο της πόλεως την Κυριακή των Βαΐων και την Μεγάλη Εβδομάδα, πρέπει να είναι τοποθετημένα σε όλα γενικώς τα παράθυρα χωρίς κενά. Χρειάζεται συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες των σπιτιών. Και με αυτούς, ακόμη, που απουσιάζουν εκ Κερκύρας για να φροντίσουν να συμμορφωθούν.
Κάθε δε χρόνο ο Δήμος χρειάζεται να διανέμει περισσότερα κομμάτια υφάσματος. Όχι λιγότερα. Το έθιμο ή το τηρούμε σωστά ή το εγκαταλείπομε. Παρά να το ευτελίζομε.
ΡΙΨΗ ΚΑΝΑΤΙΩΝ.
Η ρίψη των κανατιών ή μπότηδων το Μέγα Σάββατο μετά την πρώτη Ανάσταση (11π.μ) είναι μία παραδοσιακή εκδήλωση, η οποία, τα τελευταία χρόνια, έχει προσλάβει διαστάσεις κοσμικού θεάματος. Μέχρι σήμερα, πάντως, δεν φαίνεται να έχει ξεφύγει από το πλαίσιο της σοβαρότητας. Ας φροντίζουμε κάτι τέτοιο να μη συμβεί ποτέ. Και ας διανέμονται περισσότεροι μπότηδες και για παράθυρα που βλέπουν και σε άλλους ακόμη δρόμους του κέντρου της πόλεως.
ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΑ
Τα έθιμα των εορτών του Πάσχα (από τη λιτανεία των Βαΐων μέχρι την Ανάσταση στην Άνω Πλατεία) είναι Βυζαντινά. Όχι Βενετσιάνικα. Κατά ποσοστόν μάλιστα ογδόντα πέντε τοις εκατόν (85%) και άνω. Αυτό πρέπει να λέγεται στους επισκέπτες που έχουν την εντύπωση ότι είναι Βενετσιάνικης ή Ιταλικής προελεύσεως.
ΔΙΧΩΣ ΕΠΑΡΣΗ
Οι εκφωνητές των Κερκυραϊκών Τηλεοπτικών Σταθμών, των οποίων η συμβολή στην προβολή του τόπου μας είναι σημαντική και μεγάλη, ας μου επιτρέψουν να υποστηρίξω ότι, η περιγραφή των θρησκευτικών εκδηλώσεων πρέπει να γίνεται χωρίς στοιχεία Κερκυραϊκής έπαρσης. Δεν μπορεί π.χ. για μια λιτανεία να λέγεται ότι ήταν «μαγευτική».
Οι εορτές και τα έθιμα είναι δικές μας ημών των Κερκυραίων. Και δεν χρειάζεται διαφήμιση. Η τουριστική προβολή του τόπου ασφαλώς και πρέπει να γίνεται. Όμως, σε άλλο χρόνο και σε άλλες περιπτώσεις.
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ
Παρατηρώ ότι αυξάνουν συνεχώς οι περιπτώσεις των επιστημόνων (ιατρών, δικηγόρων, μηχανικών κ.λπ), καθώς και επιχειρηματιών, που γράφουν στις επιγραφές τους, στα έντυπα και στις σφραγίδες τους, πρώτο το επώνυμό τους και έπειτα το μικρό, τα βαπτιστικό τους, όνομα. Έχει φαίνεται ξεχασθεί ότι η λέξη «ονοματεπώνυμον» σημαίνει πρώτα μικρό (βαπτιστικό) όνομα και κατόπιν επώνυμον. Δηλαδή Ιωάννης Κούρκουλος και όχι Κούρκουλος Ιωάννης. Στο Σχολείο και στο Στρατό επικρατεί η λογική της εκφωνήσεως του καταλόγου, που κατ’ ανάγκην επιβάλλει την αλφαβητική πρόταξη του επωνύμου. Στην κοινωνία όμως δεν θα με φωνάξεις Κούρκουλο, αλλά Γιάννη. Είναι πιο λεπτό και πιο ωραίο. Απορώ πώς μερικοί δεν το καταλαβαίνουν. Και
ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΙ
Το ποδήλατο είναι, ως γνωστόν, ένα άνετο, ευχάριστο και χαμηλής δαπάνης μέσο κυκλοφορίας. Στα παλαιότερα χρόνια το χρησιμοποιούσε πολύ ο κόσμος. Όχι μόνο για λόγους αναψυχής, αλλά και ως μέσον μετακινήσεως. Έχω προσωπική αντίληψη του θέματος, αφού ο μακαρίτης ο πατέρας μου ήταν ενοικιαστής ποδηλάτων («ποδηλατάς», όπως λέγαμε τότε).
Θυμάμαι ότι πηγαινοερχόμουνα με ποδήλατο στην Κορακιάνα, διανύοντας μια απόσταση 18 χιλιομέτρων, με το δρόμο γεμάτο από λάκκους και με ελάχιστα αυτοκίνητα.
Με τον καιρό αυξήθηκε η παρουσία των αυτοκινήτων, γέμισαν οι δρόμοι από αυτά και σιγά σιγά περιορίσθηκαν σχεδόν μέχρις εξαφανίσεως τα ποδήλατα. Ιδιαίτερα μέσα στην πόλη η κυκλοφορία των ποδηλάτων έχει γίνει σχεδόν αδύνατη. Κι αυτό, σε μια πόλη κατά το μεγαλύτερο μέρος της επίπεδη και με δρόμους και πεζοδρόμια ικανού πλάτους. Τέτοιου πλάτους που να επιτρέπει άνετα τη δημιουργία ποδηλατόδρομου.
Στις αρχές της πρώτης θητείας του Γιάννη Τρεπεκλή ως Δημάρχου (2003-2004), αν θυμάμαι καλά, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα δημιουργίας ποδηλατόδρομων. Για μελέτες και κατασκευή των ποδηλατόδρομων μήκους 15 χιλιομέτρων (8,5 στην πόλη και 6,5 στις πράσινες εντός πόλεως περιοχές) και προμήθεια 150 ποδηλάτων (για δωρεάν διάθεσή τους σε δημότες), η συνολική δαπάνη του έργου ήταν ένα εκατομμύριο ευρώ. Εξ αυτών το 75% το ανέλαβαν οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες και το 25% θα εδίδετο από Εθνικούς πόρους. Ο Δήμος δεν θα πλήρωνε ούτε μία δεκάρα.
Προχώρησε η εκτέλεση του έργου, έστω και με τις συνηθισμένες καθυστερήσεις και στο τέλος της θητείας του Δημάρχου Σωτήρη Μικάλεφ (2010) είχε κριθεί επισήμως ότι το έργο είχε αποπερατωθεί κατά ποσοστόν ενενήντα τρία τοις εκατόν (93%). Έμειναν προς τακτοποίηση κάποιες ελλείψεις (το 7%).
Και αντί να καλυφθούν αυτές οι ελλείψεις, πέρασε ολόκληρη η τετραετής δεύτερη θητεία Τρεπεκλή (2011-2014) χωρίς να γίνει τίποτε. Χωρίς, δηλαδή να δοθεί η χρήση των ποδηλατόδρομων στους ποδηλάτες. Και μάλιστα όταν η ίδια Δημοτική Αρχή γύρω στο 2014 παρέλαβε επισήμως το έργο από τον Εργολάβο.
Κατόπιν των ανωτέρω, εάν καλώς εκθέτω τα πράγματα, τίθεται το ερώτημα: Τι θα γίνει με τους ποδηλατόδρομους; Πότε, επί τέλους, θα μπορέσουν οι συμπολίτες μας, που το επιθυμούν -και είναι πάρα πολλοί- να ανέβουν πάνω σε ένα ποδήλατο και να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους περιβόητους ποδηλατόδρομους, που εναγωνίως τους περιμένουν 14 ολόκληρα χρόνια;
Ιωάννης Γ. Κούρκουλος, δικηγόρος, πρώην Δήμαρχος Κερκυραίων.
Αγαπητέ Γιάννη .
Με πολλή χαρά διάβασα στην Καθημερινή σήμερα την επιστολή σου. Χαρηκα γιατι σε ξαναευρισκα έπειτα από πολλά χρόνια, αλλα το κυριοτερο, γιατι ψάχνοντας στο interrnet διαπίστωσα ότι είσαι δραστήριος και δημιουργικός, και με φρέσκιες ιδέες. Να είσαι πάντα καλά. Σπύρος Κατηνιωτης
«τίς ἀγορεύειν βούλεται τῶν ὑπὲρ πεντήκοντα ἔτη γεγονότων;»
Αισχίνης, Κατά Τιμάρχου 23, 6