Συνεχές έγκλημα που το κάνουν στιγμιαίο!

Μπουρνάζι πέντε του Νοέμβρη 1961 Κυριακή μια εβδομάδα μετά από τις διαβόητες εκλογές βίας και νοθείας 29/10/61. Τότε που ψήφιζαν δέντρα, τηλεγραφόξυλα, περίπτερα και οι χαφιέδες μια, δυό και τρείς φορές με ποικιλία ταυτοτήτων! Πανεθνική προσπάθεια ανάδειξης του εθνάρχη της «αντιπαροχής» στην πρωθυπουργία… Μια αντιπαροχή της ξεφτίλας που έθρεψε και χόρτασε εθνικούς εργολάβους και μοίρασε υπεργολαβίες σε χρυσοχέρηδες, αριστοτέχνες του μπαζώματος και του γκρεμίσματος σ’ ότι εμπόδιζε την οικοδομική παραμόρφωση της πατρίδος! Μπουρνάζι, Νέα Λιόσια, Ανθούπολη, Αιγάλεω, περιοχές με φτωχόσπιτα που από τα μπαζωμένα ποτάμια και ρυάκια φούσκωσαν και αγρίεψαν τα νερά της βροχής και μετέτρεψαν σε λίμνες όλες οι παραπάνω περιοχές. Περίπου 395 σπίτια κατέρρευσαν ολοσχερώς, πάνω από 3.663 έπαθαν σοβαρές ζημιές. Το τραγικότερο ότι μέσα στη λάσπη χάθηκαν 43 άνθρωποι, ανάμεσα σ’ αυτούς  και μια ολόκληρη εφταμελής οικογένεια στα Νέα Λιόσια, όταν τα ορμητικά νερά παράσυραν στη κυριολεξία σαν καρυδότσουφλο το σπίτι τους… Κάποιοι κάτοικοι είπαν τότε πως αν οι πλημμύρες είχαν έρθει πιο πριν από τις εκλογές , θα ψήφιζαν αλλιώς, αψηφώντας την τρομοκρατική απειλή των «διακοπών» σε ξερονήσια… Είναι οι συνήθεις κοψοχέρηδες! Πάνω στη συμφορά και στα πτώματα των πνιγμένων, το Συμβούλιο Μελετών, του τότε Υπουργείου Προεδρίας, αποφασίζει να χρησιμοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός και οι ελεγχόμενοι από την κυβέρνηση σύλλογοι έτσι ώστε «να καλλιεργηθεί και διαδοθεί διά της προπαγάνδας του ψιθύρου εις τον λαόν η φήμη ότι τας πλημμύρας προεκάλεσαν μετεωρολογικαί μεταβολαί και ρεύματα, προελθούσαι εξ αποτόμων μεταβολών της θερμοκρασίας συνεπεία της γενικής διαταράξεως της ατμοσφαίρας από τας ατομικάς εκρήξεις της Σοβιετικής Ενώσεως«! Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά του Συμβουλίου Μελετών ήρθε στο φως μερικά χρόνια αργότερα, το Φεβρουάριο του 1964!

Νοέμβρης του 77 και πάλι αυτή τη φορά μια έντονη καταιγίδα  μόλις μιάμισης ώρας  διέλυσε στην πραγματικότητα 1965 σπίτια ισόγεια και κυρίως τα υπόγεια τους, πνίγοντας τα στη λάσπη εκεί στα  προάστια  του Πειραιά. Και αυτή τη φορά πλήρωσαν με τη ζωή τους 37 συνάνθρωποί μας  το διαχρονικό έγκλημα των κυβερνώντων  που μετά την τέλεσή του το χαρακτηρίζουν στιγμιαίο… Μετά από δεκαεφτά περίπου χρόνια τον Οκτώβρη του 94  επαναλαμβάνεται η ίδια ακριβώς ιστορία και οι πνιγέντες αυτή τη φορά είναι 14 από την υπερχείλιση  του Ποδονίφτη…Και χθες  μετά από 23 χρόνια αυτή τη φορά με τη Μάνδρα επίκεντρο μια τεράστια περιοχή γίνεται λίμνη και πλεούμενα αμέτρητα αυτοκίνητα να παρασύρονται και σπίτια να διαλύονται και οι νεκροί να μετριούνται χωρίς τελειωμό μέχρι τώρα στους 20…Από τη ανθρωποκτόνα Νοεμβριάτικη πλημμύρα στο Μπουρνάζι και στις γύρω περιοχές το 1961, μέχρι και τη προχθεσινή της Μάνδρας, πέρασαν 56 ολόκληρα χρόνια! Στα 56 αυτά χρόνια παρέλασαν από τα μπαλκόνια των προεκλογικών υποσχέσεων 35 κοινοβουλευτικοί πρωθυπουργοί και ισάριθμες κυβερνήσεις! Μερικοί από αυτούς βρίσκονται στη ζωή, καθώς και αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι που πέρασαν από αρμόδια με το πρόβλημα  κυβερνητικά πόστα! Σήμερα από τηλεοράσεως κουνάνε  το δάκτυλο, καταγγέλλοντας «ανευθυνουπεύθυνους» ξεχνώντας πως εκτός άλλων ξόδεψαν πακτωλό χρημάτων για την  φιέστα των Ολυμπιακών Αγώνων, αδιαφορώντας να δώσουν τελική λύση στο συνεχές έγκλημα το οποίο το μετατρέπουν σε στιγμιαίο συμβάν, υποσχόμενοι στο διηνεκές ότι θα το αντιμετωπίσουν την επόμενη μέρα! Μια επόμενη μέρα που διαρκεί 56 ολόκληρα χρόνια υποσχέσεων από τριάντα πέντε περίπου κυβερνήσεις που δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να μπαζώνουν, να διαλύουν και τελικά να πνίγουν ψυχές και μόχθους ζωής στη λάσπη της διαχρονικής αδιαφορίας τους… Πνίγουν όχι βέβαια τις μεζονέτες της Εκάλης ή τις μονοκατοικίες του Ψυχικού και τα ρετιρέ στην Ηρώδου του Αττικού, αλλά τους μπας-κλας των δυτικών προαστίων, όπως θα έλεγε και η Μαντάμ Σουσού του Ψαθά, πιστό αντίγραφο της βλαχομπαρόκ ράτσας τους…