Ο Φράνκο ζει…

Το βράδυ της Παρασκευής 29 Σεπτέμβρη  ολοκληρώθηκε η εκστρατεία για το Καταλανικό δημοψήφισμα με τεράστια μια ενωτική συγκέντρωση στη Βαρκελώνη! Εκεί ο πολιτικός αγωνιστής Lluis Llach μάγεψε τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές τραγουδώντας -συγκινημένος- και πάλι μετά από χρόνια τη θρυλική Estaca, αυτό που καταχωρήθηκε στην ιστορία σαν ύμνος της αντίστασης στο φασισμό του Φράνκο! Τότε που η Estaca πρώτο τραγουδήθηκε στην παρανομία στο όνομα της προδομένης επανάστασης του 1936…

Η Estaca και ο δημιουργός της Llach είναι τα ζωντανά σύμβολα των λαϊκών αγώνων όχι μόνο ενάντια στη δικτατορία του Φράνκο αλλά και ενάντια στο μεταπολιτευτικό καθεστώς των αρπαχτικών του Ραχόι επιγόνων του Φράνκο που αιματοκύλισε την Κυριακή του δημοψηφίσματος την Καταλονία. Αυτή η Estaca πέρασε από τα σύνορα της Καταλονίας, και έγινε ύμνος των εξεγερμένων απανταχού γης! Με μεταφρασμένους στα Αραβικά τους στίχους της, έγινε ο ύμνος της Τυνησιακής λαϊκής εξέγερσης που ανάτρεψε το 2011 τον τοπικό δικτάτορα και σήμανε την αρχή αραβικών εξεγέρσεων. Το ίδιο επακολούθησε στη Χώρα των Βάσκων και στη Λατινική Αμερική, ακόμα και στην… Πολωνία του 1980, όταν μεταφρασμένη στα πολωνικά, τραγουδήθηκε σε δεκάδες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις των εξεγερμένων εργατών του συνδικάτου Solidarnosc!

Βγήκαν στους δρόμους με την ανοχή της αντιδραστικής κυβέρνησης της Μαδρίτης και με τις πλάτες της Policía, τα φαντάσματα του αιματοβαμμένου Φραγκικού καθεστώτος. Φασίστες με λάβαρα και ύμνους του Φράνκο και με ναζιστικούς χαιρετισμούς…Και οι χιλιάδες μπάτσοι και πολιτοφύλακες που έστειλε ο Ραχόι στη Καταλονία να εμποδίσουν ένα δημοψήφισμα που…δεν έγινε ξαναθύμισαν τους φασίστες του Φράνκο, στις μαύρες μέρες του 36 και ειδικά τη σφαγή του Καταλανικού λαού, στέλνοντας και τους ακόμα αναποφάσιστους Καταλανούς στη κάλπη της ανεξαρτησίας! Ρόπαλα, κλωτσιές και λαστιχένιες σφαίρες σ’ ένα άοπλο ειρηνικό πλήθος που το μόνο ήθελε ήταν να ασκήσει ελεύθερα το δημοκρατικό δικαίωμα του με ένα ναι ή με ένα όχι, σε μια κατ’ επίφαση Ευρωπαϊκή δημοκρατική επικράτεια… Και η ηγεσία της Ενωμένης Ευρώπης βουβή μπροστά στην αντικατάσταση της σημαίας της  με τα αστέρια, από μια σημαία με ρόπαλα και  λαστιχένιες σφαίρες των μπάτσων του Ραχόι… Γελοιότητες όταν αυτός ο Λαϊκός χείμμαρος που ζητάει να εκφραστεί ειρηνικά για τη πορεία του τόπου του, χαρακτηρίζεται από πούρους επαναστάτες «ενδοαστική διαμάχη»!

Όμως παρά τα στρατεύματα κατοχής που έστειλε η κυβέρνηση Ραχόι στην Καταλονία το δημοψήφισμα έγινε! Περιφρουρήθηκε από τους πολίτες σε πολλές περιοχές της χώρας και το αποτέλεσμα δείχνει πως οι Καταλανοί παρά τη βία και το αίμα διατράνωσαν την θέλησή τους για ανεξαρτησία της χώρας τους με ένα συντριπτικό 90%! Ο Ραχόι δεν είδε το Καταλανικό δημοψήφισμα και η επίσημη Ευρώπη δεν το άκουσε… Ο Ραχόι είναι ένα δικό τους παιδί από τα καλλίτερα του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος, παρά τα όσα του καταμαρτυρούν οι Ισπανοί για σκάνδαλα τα οποία «ταλαιπωρούν» συνεχώς δικαστικά το στενό περιβάλλον του!

Βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε, ο Ραχόι δεν ένας δικτάτορας σε στυλ  Μαδούρο για να τον καταχερίσουν οι ευρωπαίοι «δημοκράτες ηγέτες» γι’ αυτό και απαξάπαντες βουβάθηκαν, τυφλώθηκαν,  δεν είδαν και δεν άκουσαν τι συνέβη όλες αυτές τις μέρες στη Καταλονία!!! Πάντως για μην τους αδικούμε, πρέπει να παραδεχτούμε πως υπάρχει μια κάποια πρόοδος στις αντιδράσεις τους! Αν ενθυμίστε το Μάρτη του 99 χειροκροτούσαν περιχαρείς τις χιλιάδες βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου που έπεφταν στην Γιουγκοσλαβία στην καρδιά της Ευρώπης! Τουλάχιστον σήμερα δεν χειροκροτούν τα ρόπαλα και τις πλαστικές σφαίρες απλώς δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτε για το φόνο μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας αλλά καρτ!

Το ξημέρωμα της νικηφόρας Δευτέρας, βρήκε χιλιάδες Καταλανούς στη μεγάλη πλατεία της Βαρκελώνης να τραγουδάνε και πάλι τη θρυλική Estaca, ύμνος αντίστασης στο φασισμό του επιγόνου του Φράνκο, Ραχόι…