Η δικτατορία του κέρδους…

Κατά το λαϊκό άσμα: Δεν έχω πεζοδρόμιο να διαβώ , σοκάκι να περάσω…

Ο δρόμος του δύσμοιρου πεζού, το πεζοδρόμιο δηλαδή που υποτίθεται πως δικαιωματικά και καθ’ ολοκληρία του ανήκει, έχει ξεκινήσει από ετών προοδευτικά να καταλαμβάνεται και σε πλείστες περιπτώσεις σχεδόν απόλυτα, από σκεπαστές ή ασκεπείς αίθουσες αναψυκτηρίων, καφέ – μπαρ και ψησταριών!

Θα απαντήσει κανείς ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι δα και νέο… Ασφαλώς και όχι, είναι σχετικά παλαιό και εξ αυτού δυστυχώς έχει αποκτήσει και εθιμικό δίκαιο σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να το λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψη τους και οι εκάστοτε δημοτικές αρχές συντηρητικές και…επαναστατικές και να το υπερασπίζονται μάλιστα μετά πάθους ιδιαίτερα οι επαναστατικές! Μάλιστα το εν λόγω «εθιμικό δίκαιο» με τον καιρό έχει ισχυροποιηθεί σε τέτοιο βαθμό που νόμος πλέον είναι το δίκιο των τραπεζοκαθισμάτων! Και βέβαια οι δρόμοι των πεζών μετατρέπονται αρκετές φορές σε υπαίθριους χώρους των πάσης φύσεως εκτεθειμένων προς πώληση εμπορευμάτων ή ακόμα και προς αποθήκευση , προσωρινώς ή μονίμως αυτών!

Ακόμα τα πεζοδρόμια χρησιμεύουν για παρκάρισμα δικύκλων παντός κυβισμού , προσφέρονται για τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων και ότι άλλο βολεύει το πλανόδιο παζάρι! Ακόμα στα περιφερειακά πεζοδρόμια τα ΙΧ παρκάρουν ανενόχλητα είτε ολότελα επάνω σ’  αυτά ή κατά το ήμισυ καταστρέφοντας και την πλακόστρωση τους!!! Βέβαια αφού συμβαίνουν όλα αυτά χρόνια τώρα προς τι το σημερινό σημείωμα και όπως λέει ευφυώς ο λαός, πέρσι κάηκε και φέτος μύρισε; Ναι τώρα μύρισε με αφορμή την εξέγερση των «προβληματισμένων» από την επιτέλους λειτουργία του ενός και μοναδικού πεζόδρομου στην Καστρόπολη της Κέρκυρας…

Γιατί η καρδιά της πόλης μας είναι Καστρόπολη όπως το ίδιο αλλά σε αισθητά μικρότερο μέγεθος είναι και η Κροατική πόλη του Ντουμπρόβνικ. Μια πόλη με τεράστια τουριστική κίνηση, γεμάτη με μπαρ-καφετέριες, καταστήματα λαϊκής τέχνης, εστιατόρια και πλήθος άλλα στέκια! Όμως πουθενά δεν υπάρχει η απροσπέλαστη ζούγκλα των τραπεζοκαθισμάτων, η πλαστικούρα οι νάιλον κατασκευές, τα πάσης μορφής εμπορεύματα καρφωμένα στους τοίχους, τα παρκαρίσματα παντού…

Παρακολουθώντας διαχρονικά τις συζητήσεις στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου σχετικά με τα παραπάνω ανακαλύπτεις ότι στην Κέρκυρα έχει σταματήσει ο χρόνος…Ανεξάρτητα με τις διακηρύξεις , τα συνθήματα , τα χρώματα που υποτίθεται ότι ξεχωρίζουν πολιτικά τις εναλλασσόμενες εκλογικά δημοτικές αρχές. Το αποτέλεσμα παραμένει πάντα το ίδιο η ανθεκτικότητα της πλαστικούρας αναλλοίωτη και η επέλαση των τραπεζοκαθισμάτων ακάθεκτη!

Απ’ την άλλη, οι εισπράξεις , η σαιζόν , ο πάντα «μειωμένος» αριθμός αφίξεων, είναι οι από χρόνια συνήθεις κεντρικοί άξονες των συζητήσεων των ενδιαφερομένων και στο τέλος καλά πήγαμε και αυτό το καλοκαίρι! Χαμηλόφωνα… Με ευκαιρία μια εκδρομή πριν ένα μήνα στην απέναντι φιλόξενη ηπειρωτική  ενδοχώρα, κατεβήκαμε στην λίμνη για ένα τσίπουρο. Εκεί στην πασίγνωστη παραλίμνια παραγκούπολη των πάσης φύσεως μεζεδοπωλείων… Βόμβα μεγατόνων! Οι παράγκες εξαφανισμένες ένα άλσος πανέμορφο! Χωρίς πλαστικούρα, χωρίς στέγες, πατώματα και τα στριγκλίζοντα μεγάφωνα!!! Σε λίγο κάναμε την βόλτα στην καρδιά των Γιαννίνων ένας τεράστιος πεζόδρομος που έδινε την ευκαιρία στους πελάτες περιπατητές χωρίς φόβο τροχαίου να χαζέψουν ωφέλιμα για τους καταστηματάρχες στις βιτρίνες τους.

Ρώτησα έναν παλιό φίλο αν υπήρχαν αντιρρήσεις στη πεζοδρόμηση: «Όχι βέβαια την ζητούσαμε από χρόνια, μακάρι να συνεχίσουν και στους γειτονικούς δρόμους μέχρις ένα σημείο βέβαια…»  Μια ισορροπία θα πρέπει να υπάρχει, προκειμένου να πίνει κανείς το καφέ του στο πλάτωμα του πεζόδρομου ή ακόμα και επί του πεζοδρομίου εκεί που δεν εμποδίζεται ο πεζός, ο συνάνθρωπος με τις ιδιαιτερότητες , η μητέρα με το αμαξάκι. Το ίδιο και στα δημοτικά άλση με τον επιτρεπόμενο αριθμό καθισμάτων και την αυστηρή μορφή που θα δίνει πάντα η δημοτική υπηρεσία…

Κάτι τέτοια υπόσχονται πάντα οι νεοεκλεγμένες δημοτικές αρχές στη συνέχεια τα ξεχνάνε, όπως ξέχασαν να εγκρίνουν μια στάση έξω από το πρώτο Γυμνάσιο ανεβαίνοντας το λεωφορείο της αστικής για την πλατεία. Είναι όμως απαραίτητη τώρα που το όχημα του Λαού με το ακριβό εισιτήριο δεν περνάει από το Σαρόκο…