Μία ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωση κατά καθηγητή του τμ. Αρχειονομίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, εξέδωσαν από κοινού οι Τ.Ε. του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με αφορμή άρθρο του εν λόγω καθηγητή που δημοσιεύτηκε στο Facebook και με το οποίο, όπως αναφέρεται, επιχειρεί με επιστημονικοφανή τρόπο να προωθήσει τον αντικομμουνισμό των… σπηλαίων.
Πρόκειται για τον καθηγητή του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας, Αρχειονομίας και Μουσειολογίας, Diego D’ Oria ο οποίος παρενέβη σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως αναφέρει το ΚΚΕ: «Mε κύριο αποδέκτη τους φοιτητές του και τη συνείδησή τους, απέδειξε (χρησιμοποιώντας απόσπασμα από δοκίμιο του Γ.Θεοτοκά του 1929) πόσο παλιά είναι η προσπάθεια του συστήματος να αμαυρώσει το σοσιαλισμό – κομμουνισμό, τη μοναδική ελπίδα για το λαό και τη νεολαία. Επίσης, απέδειξε και το πόσοι άξιοι συνεχιστές υπάρχουν και σήμερα, ταγμένοι στον αντικομμουνισμό, προπαγανδιστές ότι ο καπιταλισμός είναι αιώνιος.
Λίγο-πολύ, μέσω Internet «δίδαξε» ότι ο Μαρξισμός, που μαζί με τις επεξεργασίες και τη θεωρητική ανάλυση του Λένιν αποτελούν τον Επιστημονικό Κομμουνισμό, «είναι ΙΔΙΑΣ οικογένειας» με το ρεύμα του εθνικισμού που είναι βγαλμένο από τις ανάγκες και τα θέλω της αστικής τάξης.
Προσπάθησε δηλαδή να ταυτίσει τη κοσμοθεωρία που ερμηνεύει τον κόσμο, την κίνηση και τα φαινόμενα του, με μοναδικό σκοπό να τον αλλάξουμε «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος» καταργώντας την εκμετάλλευση, με την αστική ιδεολογία που διακηρύσσει την «υπεράσπιση» της εθνικής ταυτότητας, τη δυσπιστία και το μίσος για τα άλλα έθνη και τους άλλους λαούς, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα μερίδων της αστικής τάξης για εγχώριες επενδύσεις.
Πιστά, στην ίδια γραμμή, επαναλαμβάνει ότι όποιος δε σκέφτεται μέσα στα όρια του συστήματος της εκμετάλλευσης, όποιος το αμφισβητεί και δεν συγχρονίζεται με την σκέψη της αστικής τάξης, τους εθνικούς της στόχους, «ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ» μέσα στον καπιταλισμό, αλλά παλεύει να τον ανατρέψει όπως κάνουν οι Κομμουνιστές, είναι ανελεύθερος.
Οι Κομμουνιστές, ακριβώς επειδή, με οδηγότον επιστημονικό κομμουνισμό, έχουν απελευθερωθεί από τις αλυσίδες της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, θέτουν ως καθήκον την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, παλεύουν ούτως ώστε οι σύγχρονες δυνατότητες της παραγωγής, της επιστήμης, ο πλούτος που υπάρχει στη χώρα μας να τεθούν προς όφελος των πολλών, της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας.
Ο κ. D’ Oria «διδάσκει» στους φοιτητές ότι η στρατευμένη τέχνη ,που μας δείχνει πώς να δράσουμε για να μην αλλάξει ο κόσμος αποκαλείται «ελεύθερη τέχνη». Όταν όμως η τέχνη τολμά να θίξει την ιερότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος καλώντας σε ανατροπή του, τότε λέγεται δεσμευμένη, ανελεύθερη…
Με την ανάρτηση του ισχυρίζεται ότι καλλιτέχνες όπως είναι ο Ρίτσος, ο Βάρναλης, o Λουντέμης, ο Πικάσο, ο Νερούδα, ο Χικμέτ, ο Λειβαδίτης, ο Ελυάρ, ο Κατράκης, ο Μπρέχτ, ο Τσάπλιν και τόσοι άλλοι, «λησμόνησαν κάτι που μοιάζει να είναι ο πρωταγωνιστής κάθε αληθινής δημιουργίας», επειδή χρησιμοποίησαν την τέχνη τους όχι για να κοιμίσουν τον λαό απέναντι στους εκμεταλλευτές του, αλλά για να τον εξυψώσουν, να τον βοηθήσουν να κατανοήσει τη θέση του και τι πρέπει να πράξει.
Ελεύθερη, όμως, είναι μονάχα η τέχνη που εκπληρώνει την πραγματική της λειτουργία ως πνευματικό όπλο των μαζών για να γίνουν τα σκοτάδια λάμψη. “Αλλιώς θα μείνουν τα τραγούδια μας πάνω στις σκάλες των αιώνων ταριχευμένα, ωραία, ανώφελα πουλιά”, όπως έγραψε ο Ρίτσος.
Απευθυνόμαστε στους νέους και τις νέες που βρίσκονται στο πανεπιστήμιο και τους λέμε ότι η μόρφωση είναι όπλο που πρέπει αυτοί να κατακτήσουν και να το στρέψουν στον αντίπαλο, σε αυτόν που καταπνίγει όνειρα και δικαιώματα, τον καπιταλισμό.
100 χρόνια μετά τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, τις μέρες της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917, φαίνεται ότι οι εκμεταλλευτές ακόμα τις τρέμουν, δεν μπορούν να τις ξεχάσουν. Γι’ αυτό κι έχουν κάνει επίσημη ιδεολογία τον αντικομμουνισμό, τη λασπολογία, την εξίσωση κομμουνισμού-φασισμού, χύνουν ατελείωτο μελάνι για «μαθήματα», δίνουν μεγάλα χρηματικά ποσά ώστε να διοργανώνονται σεμινάρια εξίσωσης κομμουνισμού-φασισμού κ.α.
Αυτή η ιδεολογία διδάσκεται και στα Πανεπιστήμια ως μέτρο «πρόληψης», γιατί καθημερινά την Κυβέρνηση, την ΕΕ, το κεφάλαιο τους στοιχειώνει το ότι οι μέρες που η εργατική τάξη και ο λαός θα γίνουν νοικοκύρηδες στον τόπο τους θα ξαναέρθουν.
Αυτήν την ιδεολογία και πολιτική σήμερα οι φοιτητές πρέπει να απορρίψουν, να αναζητήσουν την αλήθεια, να πάρουν μαχητικά μέρος μαζί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, για ένα Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών, που θα μορφώνει ολόπλευρα χωρίς να κοιτάει τους φοιτητές στην τσέπη, ένα Πανεπιστήμιο που να υπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα και τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας και όχι μιας μικρής μειοψηφίας.
Αυτόν το δρόμο της αμφισβήτησης μαζί με το ΚΚΕ πρέπει να ακολουθήσουν και οι Πανεπιστημιακοί που δεν θέλουν να είναι εργολάβοι επιχειρήσεων, που θέλουν να απελευθερώσουν την έρευνα τους από τα εμπόδια που θέτει ο καπιταλισμός ο οποίος την κατευθύνει με βάση τις ανάγκες του για κέρδος, υποτιμώντας ή αφήνοντας απ’ έξω κλάδους που δεν τον συμφέρουν, που πραγματικά θέλουν να αναπτύξουν την επιστήμη τους με βάση την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.
Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!
Ό, τι δεν ξέρεις ο ίδιος / καθόλου δεν το ξέρεις.
Έλεγξε το λογαριασμό / εσύ θα τον πληρώσεις.
Ψάξε με τα δάκτυλα κάθε σημάδι
Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ;
Εσύ πρέπει να πάρεις την εξουσία.
Μπ. Μπρεχτ: «Εγκώμιο στη μάθηση»