Η πρόσφατη σοβαρή αναταραχή που προκλήθηκε στο νησί μας με αφορμή το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Τεμπλονίου, έφερε στην επιφάνεια κοινωνικές συμπεριφορές και αντιλήψεις, που σχετίζονται με τις χρόνιες αλλά κεκαλυμμένες παθογένειες όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του τοπικού πολιτικού συστήματος.
Η ανευθυνότητα, η ασυνέπεια, η υποκρισία, η άκριτη υιοθέτηση οποιουδήποτε αιτήματος, η ψηφοθηρία, ο πελατειασμός, η ευνοιοκρατία, η διαπλοκή, η κατασπατάληση πόρων, ο ατομισμός, η μαγκιά του ‘’δεν πληρώνω’’, η καταξίωση της παραβίασης της νομιμότητας, η έλλειψη πολιτικού θάρρους, η αναποτελεσματικότητα, το βόλεμα, ο λαϊκισμός, η υποσχεσιολογία, το χάϊδεμα των αυτιών και προπαντός η πρόκριση της αποφυγής του πολιτικού κόστους έναντι του δημοσίου συμφέροντος, οδήγησαν σε φαινόμενα κοινωνικής αλλοτρίωσης, κοινωνικής έντασης και εκδήλωσης αντικοινωνικών συμπεριφορών.
Κάποιοι που επί σειρά ετών υπέθαλπαν τέτοιου είδους νοοτροπίες και αντιδράσεις νομιμοποιώντας τες στη λαϊκή συνείδηση με περισσό θράσος, βρήκαν την εύκολη και ανόητη απάντηση ότι ‘’για όλα φταίνε οι άλλοι’’ σημερινοί και προηγούμενοι. Όλοι εκτός από τους ίδιους!
Εκκωφαντική η απουσία της οποιασδήποτε αυτοκριτικής διάθεσης. Ουδεμία παραδοχή σφάλματος έστω και για τα μάτια του κόσμου. Μονάχα συμβουλές και υποδείξεις προς τους άλλους. Η κατ’ εξακολούθηση ανευθυνότητα σ΄ όλο της το μεγαλείο!
Έτσι, αξίες όπως η δημοκρατία, η συλλογικότητα και η άσκηση του κοινωνικού δικαιώματος της διαμαρτυρίας αλλοιώθηκαν σε ποιότητα, περιορίστηκαν σε έκταση και αμφισβητήθηκαν στη λαϊκή συνείδηση.
Όλοι περιγράφουν το αδιέξοδο, κανείς δεν φωτίζει τη διέξοδο!
Αγουροξυπνημένη ένα καλοκαιριάτικο πρωινό η τοπική μας κοινωνία, διαπίστωσε ότι της έχουν επιβληθεί οι ποινές της βρώμας, της δυσωδίας, της σαπίλας, και της αρρώστιας, γιατί παράγει σκουπίδια. Έτσι, για να μάθει τι εστί μπόχα. Και για όποιον δεν το κατάλαβε καλά εμφανίστηκε και ο ‘’προοδευτικός ακτιβισμός’’ που επέβαλε και παρεπόμενες ποινές. Το πέταμα σκουπιδιών σε κεντρικούς δρόμους και το βρόμισμα πλατειών της πόλης για να σωφρονιστούν δήθεν οι υπεύθυνοι. Οι ντόπιοι εκπρόσωποί του που συνέλαβαν και εκτέλεσαν αυτή την εμπνευσμένη αποστολή, είναι οι ίδιοι που εμφανίζονται κήνσορες και τιμητές των πάντων. Εκ του ασφαλούς φυσικά.
Από τη δοκιμασία αυτή η Κέρκυρα βγήκε πληγωμένη. Η πολιτιστική της εικόνα λερωμένη. Η οικονομία της λαβωμένη. Η συνοχή της ραγισμένη.
Τα σαφή δείγματα επιβολής άκριτης κοινωνικής τιμωρίας και αντεκδίκησης που ενέσκηψαν στην τοπική μας πραγματικότητα, πρέπει όχι μόνο να μας ανησυχήσουν, αλλά και να μας αφυπνίσουν. Η διαστροφική νοοτροπία του ‘’ κάνω ό ,τι θέλω’’, γιατί έχω το αλάθητο, ξέρω το σωστό και το δίκιο είναι πάντα με το μέρος μου, μας επιβάλλει να εγκαταλείψουμε – έστω και καθυστερημένα- την καλλιέργεια του άκρατου λαϊκισμού που παραποιεί και εκφυλίζει ακόμη και τις απλές έννοιες σωστό- λάθος, βλαβερό- χρήσιμο, αναγκαίο- περιττό.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής δεν είναι ορατό, ούτε φαίνεται να δρομολογείται. Στην χωματερή της ανευθυνότητας εξακολουθούν να θάβονται αρχές και αξίες. Πολύ φοβούμαι ότι στο άμεσο μέλλον θα έχουμε και συνέχεια.
Κατεστημένες ιδεοληψίες και νοοτροπίες με ευθύνη και της λεγόμενης προοδευτικής διανόησης δεν εξοβελίζονται σε τρεις ή τέσσερεις μήνες. Πόσο μάλλον όταν ελλείπει και η βούληση για κάτι τέτοιο.
Γι αυτό και ο αγώνας για ένα νέο Κίνημα Ανατροπής και Αναγέννησης συνεχίζεται!
Τελευταία σχόλια