Στην κορύφωση της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής κρίσης, σειρά γεγονότων στην φλεγόμενη Συρία συναρμολογεί τον μηχανισμό διεθνούς πολεμικής έκρηξης.
Η αποφασιστική στρατιωτική παρέμβαση της Ρωσίας άλλαξε τα μέχρι τώρα δεδομένα. Οι σφοδροί αεροπορικοί βομβαρδισμοί της ρώσικης αεροπορίας, έπληξαν καίρια τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες και έγειραν την πλάστιγγα στο συριακό εμφύλιο υπέρ του Άσαντ. Το γεγονός ακυρώνει τον σχεδιασμό των Η.Π.Α. για την απομάκρυνσή του από τη Συρία. Η μεγάλη μάχη γίνεται για την επανάκτηση από τις κυβερνητικές δυνάμεις της πρωτεύουσας Χαλέπι , ενώ ο Άσαντ δηλώνει πλέον ότι θ΄ αγωνιστεί για την επανένωση όλης της Συρίας, πράγμα βέβαια ανέφικτο.
Παράλληλα η πολιτοφυλακή των Κούρδων της Συρίας( YPG), ενισχυμένη στρατιωτικά από τους αμερικανούς, έχει επιτύχει σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες κατά του ISIS. Το γεγονός ενδυναμώνει πολιτικά και διπλωματικά την διεθνή θέση των Κούρδων έτσι ώστε το ‘’Δημοκρατικό Κόμμα’’ που εκπροσωπεί τους Κούρδους της Συρίας να διεκδικεί την αναγνώρισή τους ως εθνικής οντότητας και τη συμμετοχή τους στις διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στη Συρία. Στόχος τους ασφαλώς είναι η δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους ( Κουρδιστάν) στη βόρεια Συρία κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία. Αυτό, όπως είναι φυσικό, δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στους Τούρκους, γιατί οι Κούρδοι της Τουρκίας θα θελήσουν ν΄ αποσχιστούν και να ενσωματωθούν στο αυτόνομο πλέον Κουρδιστάν.
Έτσι οι Τούρκοι εκτός από τις αεροπορικές επιδρομές κατά κουρδικών θέσεων στη βόρεια Συρία, επιδιώκουν την ανάληψη χερσαίων στρατιωτικών επιχειρήσεων για ν΄ αποτρέψουν την δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Αναμένουν το πράσινο φως από τους αμερικανούς, οι οποίοι μέχρι στιγμής τηρούν στάση αναμονής, γιατί κάτι τέτοιο θα έχει την σφοδρή αντίδραση της Ρωσίας και όχι μόνο. Στην πολεμική σκακιέρα
εγκαταστάθηκε πρόσφατα και η Σαουδική Αραβία, ενώ δεν συνορεύει με τη Συρία, στο πλευρό των Τούρκων. Αυτό προκειμένου να έχει λόγο στη διευθέτηση του συριακού ζητήματος για πολιτικούς λόγους ( ‘’χωροφύλακας’’ της Μ. Ανατολής), για θρησκευτικούς ( εξόντωση των αντισουνιτικών δυνάμεων και των Κούρδων) αλλά και οικονομικούς ( πετρέλαιο του Κιρκούκ). Τούρκοι και Σαουδάραβες είναι σε θέση να κάνουν τη ‘’βρώμικη’’ δουλειά σε βάρος του Άσαντ, που δεν θέλουν να κάνουν οι Η.Π.Α. δηλαδή, την ανάληψη χερσαίων επιχειρήσεων στη Συρία. Μπροστά σ΄ αυτό το ενδεχόμενο έχουμε ήδη ανάμειξη και του ΙΡΑΝ με την αποστολή ένοπλων ιρανών στρατιωτών στη Συρία για να ενισχύσουν τις χερσαίες δυνάμεις του Άσαντ. Ταυτόχρονα και η Χεσμπολάχ ετοιμάζεται ν΄ αναλάβει ένοπλη δράση στο πλευρό του Άσαντ.
Τον μεγαλύτερο όμως κίνδυνο για μια ευρύτερη διεθνή πολεμική σύρραξη με αφορμή τη συριακή κρίση συνιστούν οι κάκιστες ρωσοτουρκικές σχέσεις. Οι Ρώσοι δια στόματος Μεντβέντεφ έχουν διαμηνύσει σε όλους ότι οι χερσαίες επιχειρήσεις στην Συρία θα πυροδοτήσουν ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο! Είναι πλέον ορατό ότι η ένταση στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας καθημερινά κλιμακώνεται.
Η Ε.Ε. για μια ακόμη φορά αποδεικνύει ότι δεν διαθέτει το απαιτούμενο ειδικό βάρος ώστε να μπορέσει να επηρεάσει την εξέλιξη των πραγμάτων στη Συρία. Αυτό είναι εντελώς φυσιολογικό από την στιγμή που δεν είναι σε θέση να διαμορφώσει κοινή ευρωπαϊκή στάση ακόμη και στο προσφυγικό ζήτημα που την αφορά άμεσα. Οι πρόσφατα ενταχθείσες στην Ε.Ε. χώρες, όπως η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία βρήκαν άλλη μια ευκαιρία να δείξουν τον αντιευρωπαϊσμό τους. Ως δορυφόροι της Γερμανίας στα ευρωοικονομικά ζητήματα είναι υπέρμαχοι των σκληρών μνημονιακών μέτρων κατά των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Αντίθετα στο προσφυγικό διαφοροποιούνται δυναμικά από την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και την ελεγχόμενη εισροή μεταναστών ανά κράτος που υποστήριζε αρχικά η Μέρκελ. Έτσι μαζί με την Αυστρία της κουνούν το δάχτυλο και κλείνουν τα σύνορά τους! Αυτό προκαλεί το σοβαρό ενδεχόμενο, ο κύριος όγκος των προσφύγων- μεταναστών να εγκλωβιστεί στην χώρα μας.
Καθόλου τυχαία τελικά δεν είναι η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, που με πρόφαση το προσφυγικό ζήτημα θα είναι σε θέση να παρέμβει στρατιωτικά στην περίπτωση ρωσοτουρκικού πολέμου υπέρ της συμμάχου Τουρκίας φυσικά. Και ο πλέον αδαής αντιλαμβάνεται ότι ‘’τα κανόνια δεν πήγαν εκεί για να χτυπήσουν τα σπουργίτια’’…
Κι ενώ έτσι σε αδρές γραμμές διαμορφώνεται η εύφλεκτη ζώνη γύρω από τη συριακή κρίση, ένα αδικαιολόγητα αδύναμο κι απομονωμένο πιόνι στην άκρη της διεθνούς σκακιέρας δηλαδή η Ελλάδα, κινδυνεύει να υποστεί ασύμμετρα δυσμενείς συνέπειες για τα εθνικά συμφέροντά της. Και δεν εννοώ μόνο τις συνέπειες του προσφυγικού.
Η ανησυχία εστιάζεται στη σκέψη: Τι μπορεί άραγε να δοθεί ως ‘’αντάλλαγμα’’ στην τουρκική ιταμότητα κι αγριάδα προκειμένου να κάνει ενδεχόμενα υποχωρήσεις στο κουρδικό ζήτημα; Μήπως προνόμια και ικανοποίηση ανιστόρητων αξιώσεων των τούρκων δυτικά της Τουρκίας και στα ανατολικά της Ελλάδας, δηλαδή στο Αιγαίο;
Η διεθνής ειρήνη και η διασφάλιση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων κρέμονται από μια κλωστή! Ας αφυπνιστούμε έστω και τώρα πριν είναι πολύ αργά! Υπάρχουν δυνατότητες!
Τελευταία σχόλια