Το κείμενο
Στο ίδιο έργο θεατές …
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Κάθε ημέρα που το εργασιακό καθεστώς που βιώνουμε στο Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας της Κέρκυρας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο, από όλες τις απόψεις, ξεπερνώντας ακόμη και τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις.
Η νέα πραγματικότητα που καλούμαστε να διαχειριστούμε, περιγράφετε με χαρακτηριστικό τρόπο από τα ακόλουθα:
Δυστυχώς η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας, υλοποιώντας στο ακέραιο τις μνημονιακές επιταγές, κατεδαφίζουν ότι έχει απομείνει από το Ε.Σ.Υ. και το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, με λογιστικές αντιλήψεις που αμφισβητούνται στον πυρήνα τους, τόσο για την αποδοτικότητα τους όσο βέβαια και για τις κοινωνικές συνέπειες των εφαρμοζόμενων πολιτικών.
Στο πλαίσιο αυτών των πολιτικών, η παραπληροφόρηση φαίνεται πως αποτελεί το κύριο εργαλείο τους, καθώς ενώ στην πραγματικότητα καταργούν δομές, τους πολίτες τους ενημερώνουν ότι απλά συγχωνεύουν νοσηλευτικές κλίνες και τμήματα, όπως π.χ. συμβαίνει με την Β΄ Παθολογική κλινική του Γ.Ν.Κ.. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό αποδυναμώνεται διαρκώς.
Ταυτόχρονα, τα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία, με το ελλιπέστατο Νοσηλευτικό και Ιατρικό προσωπικό, παραπέμπουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες, το ίδιο συμβαίνει και στις υπόλοιπες κλινικές προκαλώντας έντονη ανησυχία για το πώς το Γ.Ν.Κ. θα ανταποκριθεί στις ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις της νέας τουριστικής περιόδου.
Παραδόξως, στην πράξη δεν τηρείται ούτε ο μνημονιακός νόμος σύμφωνα με τον οποίο για κάθε 5 αποχωρήσεις θα γίνονταν 1 πρόσληψη. Αναπόφευκτα, από το 2010 έως σήμερα υπάρχει ραγδαία υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών του Ε.Σ.Υ. , με ταυτόχρονη ενίσχυση του έργου των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων!!!
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι παραιτήσεις βασικών στελεχών του Νοσοκομείο, έστω και αν θεωρούνται αναμενόμενες, δεν παύουν να είναι καταστροφικές καθώς επιδεινώνουν ακραία την υφιστάμενη κατάσταση.
Ενδεχομένως κάποιοι να έχουν ξεχάσει ότι το 2007, στο παλιό Νοσοκομείο της Κέρκυρας, είχε λάβει χώρα το 1ο εργατικό ατύχημα που στοίχησε σε συνάδελφό μας το ένα της χέρι, εν ώρα εργασίας. Για εμάς όμως, που καλούμαστε να φέρουμε εις πέρα το διαρκώς επιδεινούμενο –από κάθε άποψη- έργο μας, δεν είναι δυνατό να ξεχαστεί, καθώς βιώνουμε σε καθημερινή βάση το άγχος από το σοβαρό ενδεχόμενο νέου ατυχήματος, δεδομένου του γεγονότος ότι προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σε εργασιακό έργο που απαιτεί πολύ περισσότερο προσωπικό, ανά τομέα, και τούτο μάλιστα σε ένα ογκώδες κτίριο των 35000 τ.μ..
Οι προσπάθειες μας για να ενημερώσουμε υπεύθυνα τους συναδέλφους και την Κερκυραϊκή κοινωνία, αλλά και να ευαισθητοποιήσουμε τις αρμόδιες αρχές, μεταξύ των οποίων και τους αρμοδίους για τις ασφαλείς εργασιακές συνθήκες, παραμένουν διαρκώς εντεινόμενες όλα αυτά τα χρόνια. Εξάλλου, δεν αποτελεί πρόθεση μας να μεγεθύνουμε τα προβλήματα, ούτε βέβαια είναι υπερβολή η ανάδειξη των μη αμφισβητούμενων κινδύνων που εγκυμονούν από τις ισχύουσες συνθήκες τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τους χρήστες των δομών υγείας.
Ως φαίνεται αυτή μας η προσπάθεια όχι μόνον δεν αρκεί για να οδηγήσει ακόμη και σε υποτυπώδη βελτίωση των συνθηκών, αντιθέτως προκαλεί την δυσαρέσκεια ορισμένων που επιδιώκουν τη φίμωση και τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης μας. Σε κάθε περίπτωση όμως, αντιλαμβανόμενοι και σεβόμενοι πλήρως το χρέος μας, στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας, συνεχίζουμε να επιτελούμε το έργο μας, μέρος του οποίου είναι και η υπεύθυνη ενημέρωση. Ειδικότερα δε όταν τα ίδια τα γεγονότα, έρχονται να μας επιβεβαιώσουν και επιπλέον να μας υπενθυμίσουν ποιος είναι ο ρόλος και το καθήκον μας.
Εξαιρετικά πρόσφατο είναι εξάλλου το -προ πενθημέρου- νέο εργατικό ατύχημα στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας, όπου τραπεζοκόμος έκοψε μέρος από τα τρία δάκτυλα του χεριού της, στην προσπάθεια της να προλάβει να εκτελέσει τα καθήκοντά της απέναντι στην υπηρεσία και στους ασθενείς. Αναπόφευκτο ατύχημα, όταν οι εργαζόμενοι έχουν οδηγηθεί στην σωματική και ψυχολογική εξάντληση, μέσω της ακραίας εντατικοποίησης της εργασίας τους, χωρίς να λαμβάνουν τα εβδομαδιαία ρεπό ξεκούρασης και τις κανονικές άδειες τους, τα τελευταία 4 έτη!!!
Η υπηρεσία όμως, στο ερώτημα σχετικά με τις προθέσεις της για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των τραπεζοκόμων και του ενδεχομένου να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις με την πρόσληψη τραπεζοκόμων, περιορίστηκε απλά στην απάντηση ότι ακόμη δεν υπάρχει αυτή τη δυνατότητα.
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι μόλις δύο τραπεζοκόμοι καλούνται να καλύψουν την πρωινή βάρδια και δύο την απογευματινή, σε όλες τις κλινικές και τμήματα του Νοσοκομείου αλλά και του Ψυχιατρικού τμήματος.
Με αφορμή και το πρόσφατο εργατικό ατύχημα, επαναφέρουμε το αυτονόητο ερώτημα: “Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να κινητοποιηθούν όλοι οι αρμόδιοι φορείς και η Ελληνική πολιτεία; Ελπίζουμε να μην χρειαστεί να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα από την απώλεια ζωής συναδέλφου.”
Προς επίρρωση των παραπάνω, υπενθυμίζουμε ότι μία Νοσηλεύτρια καλείται να ανταποκριθεί στις ανάγκες 40 ασθενών, όπου καλείται να απαντήσει στο διαρκές δίλλημα σε ποιο από τα ταυτόχρονα δύο και τρία βαριά περιστατικά θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα, ώστε να μην κινδυνέψει η ζωή του ασθενή. Ανάλογη βέβαια είναι και η θέση στην οποία βρίσκεται και η μία βοηθός θαλάμου σε κάθε απογευματινή βάρδια, σε αργίες και Σαβ/κα, σε όλο το Νοσοκομείο.
Την ίδια ώρα, τα χρωστούμενα εβδομαδιαία ρεπό ξεκούρασης και οι κανονικές άδειες ξεπερνούν τα 6000 και σε πολλές περιπτώσεις οφείλονται από το 2013. Είναι προφανές ότι χωρίς προσλήψεις προσωπικού, αλλά με αποχωρήσεις, λόγω μετατάξεων ή αποχωρήσεων λόγω της λήξης συμβάσεων, δεν μας επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι.
Τα παράδοξα όμως δεν έχουν τέλος. Αυτά τα 5 τελευταία χρόνια αγωνιζόμαστε για προσλήψεις Νοσηλευτικού προσωπικού επειδή, σύμφωνα με τον οργανισμό του 2006 οι υπηρετούντες καλύπτουν μόλις το 35% του επίσημου οργανισμού. Η ελάχιστη αυτή κάλυψη δεν φαίνεται αρκετή για να εμποδίζει την αρμόδια 6η Υγειονομική Περιφέρεια, με σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου, να προβαίνει σε 8 μετακινήσεις νοσηλευτριών σε άλλα Νοσοκομεία της χώρας μας, μα και στο Κ.Υ. Λευκίμμης, χωρίς μέχρι σήμερα να τις έχει αντικαταστήσει, ενώ η 9η αναμένεται να υλοποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επίσης, σε άλλες υπηρεσίες του Νοσοκομείου οι οποίες επίσης έχουν σοβαρό πρόβλημα υποστελέχωσης, ομοίως έχουν μετακινηθεί άλλα 9 άτομα τα τελευταία έτη από τον Νοσηλευτικό κλάδο χωρίς και αυτά προφανώς χωρίς να έχουν αντικατασταθεί.
Φυσικά κατανοούμε τους λόγους των συναδέλφων για τις μετατάξεις – μετακινήσεις τους αλλά ταυτόχρονα οι αρμόδιοι όφειλαν να έχουν προσλάβει-αντικαταστήσει αυτό το προσωπικό ώστε στη συνέχεια να πάρουν τις αποφάσεις των μετακινήσεων.
Είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να γίνεται λόγος για σεβασμό στο εργατικό δίκαιο και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνείς επιστημονικούς κανόνες. Η καταπάτηση, ακόμη και των βασικών εργατικών αρχών και δικαιωμάτων που συντελείται σήμερα, εις βάρος των πολιτών-εργαζομένων, από το ίδιο το κράτος είναι καθημερινή και δεδομένη, πλέον. Ένα κράτος που κατά τα άλλα δεσμεύεται Συνταγματικώς για την προστασία της εργασίας (άρθρ. 22 Σ) και τη διασφάλιση της ακέραιης εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας, της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, των ευρωπαϊκών Οδηγιών και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) για το σύνολο των εργαζομένων.
Επίσης, είναι εύκολα αντιληπτό πως οι τόσο συρρικνωμένοι προϋπολογισμοί δεν επαρκούν στο ελάχιστο για να καλύψουν τις δεδομένες ανάγκες του Νοσοκομείου και του Ψυχιατρικού τμήματος.
Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα και διαρκώς διογκούμενα, με κυριότερα:
· Τα χρέη του Νοσοκομείου που φτάνουν στο ύψος των 13 εκατομμυρίων, προερχόμενα από τα προηγούμενα έτη.
· Την καθημερινή ανάγκη για προμήθειες, φαρμακευτικό και λοιπό άκρως απαραίτητο υλικό επισκευές, συντηρήσεις κ.ο.κ.
· Τις πιστώσεις για εφημερίες, αργίες, εφημερίας και εξαιρέσιμα
· Τις πιστώσεις για Επικουρικό προσωπικό, κ.α.
· Τις πιστώσεις για ιδιωτικά συνεργεία
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το Γενικό Νοσοκομείο και τα Κ.Υ. της Κέρκυρας βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση καθώς δεν μπορούν να επιτελέσουν το έργο του με σεβασμό προς τους ασθενείς αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτά. Προκαλεί λύπη και αγανάκτηση όταν αποκρύπτεται η υφιστάμενη κατάσταση για να εξυπηρετούνται μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Υπό αυτές τις συνθήκες, πραγματικά αναρωτιόμαστε εάν οι εκπρόσωποι του Ελληνικού Κοινοβουλίου αλλά και της Αυτοδιοίκησης είναι σε θέση να αντιληφθούν την σοβαρότητα της κατάστασης, τους κινδύνους που εγκυμονούν και τελικά εάν συμμερίζονται στο ελάχιστο την αγωνία όλων των εργαζόμενων που καθημερινά παλεύουν για να σώσουν τις ζωές συνανθρώπων μας.
Από τη δικιά μας πλευρά, για άλλη μια φορά επαναλαμβάνουμε:
· Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
· Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ, Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΟΛΥΤΈΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΥΨΙΣΤΟ ΑΓΑΘΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ, ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΤΟΎΜΕ ΟΛΟΙ
· ΛΕΜΑ «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ., ΤΩΝ Κ.Υ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Τελευταία σχόλια