«Οι έδρες Jean Monnet που είναι δημόσιες, μπορούν να συμβάλλουν στην ιδέα ενός πανεπιστημίου που χειραφετείται από αγοραίες λογικές, στην ιδέα ενός ευρωπαϊκού πανεπιστημίου που δεν θα πορεύεται μόνο με γνώμονα το αντίκρισμα που θα έχει στην αγορά εργασίας, αλλά θα προάγει και την καλλιέργεια και τον κριτικό αναστοχασμό του Διαφωτισμού».
Τα παραπάνω τόνισε η Βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ Φωτεινή Βάκη, υπογραμμίζοντας παράλληλα τη σημασία των ανθρωπιστικών σπουδών, κατά τη διάρκεια της κοινής συνεδρίασης της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα «Το έργο των Εδρών Jean Monnet των Ελληνικών Πανεπιστημίων» (24/11). Στη συνεδρίαση παρέστησαν καθηγητές–κάτοχοι εδρών Jean Monnet, καθώς και εκπρόσωποι των αντιπροσωπειών Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.
Η κ. Βάκη επισήμανε πως η εμβάθυνση και προώθηση της διδασκαλίας και έρευνας των ευρωπαϊκών σπουδών κρίνεται περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ, αποτελώντας κίνητρο αναστοχασμού, ανασχεδιασμού της Ε.Ε., αλλά και μέσο ανάκτησης της ιστορικής μνήμης και των αξιών της Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό οι έδρες Jean Monnet μπορούν να εισφέρουν τα μέγιστα στη δομική κρίση της Ευρώπης, «που εκτός από οικονομική κρίση, είναι και θεσμική κρίση, κρίση αξιών, αλλά και κρίση στην παιδεία».
Ακολουθεί η πλήρης τοποθέτηση της κ. Βάκη:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους εκλεκτούς καλεσμένους και συναδέλφους για την παρουσία σας στη Βουλή και για την ενδελεχή και άκρως ενδιαφέρουσα ενημέρωση. Ήμουν κι εγώ υπεύθυνη για κάποια χρόνια του προγράμματος ΕΡΑΣΜΟYΣ στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, στο οποίο διδάσκω. Γνωρίζω τη σπουδαιότητα τόσο των δραστηριοτήτων Jean Monnet όσο βεβαίως και των εδρών Jean Monnet, σε ό,τι αφορά την εμβάθυνση και προώθηση της διδασκαλίας και έρευνας των ευρωπαϊκών σπουδών.
Η ενίσχυση των ευρωπαϊκών σπουδών και ιδιαίτερα η μελέτη θεμάτων της Ε.Ε., καθίσταται πιο αναγκαία παρά ποτέ. Η ιδέα της Ε.Ε. αναδύθηκε από τη στάχτη ενός πολέμου, με απώτερο στόχο, η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς, η εμπορική και οικονομική ένωση, να αποτελέσουν εχέγγυο ειρήνης και μαγιά κοσμοπολιτισμού. Εφόσον μιλούμε για έδρες Jean Monnet, η εμπνευσμένη από τον Monnet, περίφημη διακήρυξη του Σούμαν της 9ης Μαϊου του 1950, έθετε την πραγματική αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών, ως έναν από τους οδοδείκτες της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Επομένως, η θεραπεία του γνωστικού αντικειμένου των ευρωπαϊκών σπουδών, αποτελεί κίνητρο αναστοχασμού, ανασχεδιασμού της Ε.Ε., αλλά και μέσο ανάκτησης της ιστορικής μνήμης και των αξιών της Ευρώπης, που σήμερα φαίνεται, δυστυχώς, να έχει απολέσει. Μια και διδάσκω φιλοσοφία, νεότερη και σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, επιτρέψτε μου μια αναφορά: από τον Αβά Σαιν Πιερ και τον Immanuel Kant μέχρι τον Habermas, η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης υπήρξε συνώνυμη της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών, της ιδέας του ευρωπαίου πολίτη, αλλά και μιας υπερεθνικής δημόσιας σφαίρας.
Φυσικά, η Ευρώπη δεν γέννησε μόνο το διαφωτισμό, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη, τη δημόσια χρήση του λόγου, το κράτος δικαίου, το κοινωνικό κράτος, μεταπολεμικά τουλάχιστον, έδωσε σάρκα και οστά και σε ό,τι ακύρωναν τα παραπάνω δυστυχώς. Ας μην ξεχνούμε την αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό, το φασισμό, το ναζισμό, με αποκορύφωμα το ολοκαύτωμα, που συνιστά και το μεγάλο τραύμα στο σώμα της ιστορίας.
Δυστυχώς, σήμερα, η αυτοκατανόηση της Ε.Ε. ως ενός υπερεθνικού μορφώματος που περιφρονεί επιδεικτικά τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, επιβάλλει δημοσιονομική ασφυξία, κραδαίνει το λάβαρο της λιτότητας, έγινε το κουτί της Πανδώρας, από το οποίο ξεπετάγονται όλα αυτά τα φαντάσματα του παρελθόντος, η ακροδεξιά, η βία, ο φασισμός, ο ρατσισμός και οι φυγόκεντρες τάσεις. Οι έδρες λοιπόν Jean Monnet μπορούν τα μέγιστα να εισφέρουν με γνωσιακά, εννοιολογικά εργαλεία στη δομική κρίση της Ευρώπης, που εκτός από οικονομική κρίση, είναι και θεσμική κρίση, κρίση αξιών, αλλά και κρίση στην παιδεία. Θα έλεγα μάλιστα, μιας και ο Υπουργός Παιδείας, ο κ. Γαβρόγλου, αναφέρθηκε πριν στις επώνυμες έδρες, θα έλεγα ότι σε αυτές τις επώνυμες έδρες, που χρηματοδοτούνται από ιδιώτες και η χρηματοδότησή τους τις κάνει και ιδεολογικά χειραγωγήσιμες κάποιες φορές, οι έδρες Jean Monnet που είναι δημόσιες έδρες, μπορούν να συμβάλουν και στην ιδέα ενός άλλου πανεπιστημίου, ενός πανεπιστημίου που θα χειραφετείται από αγοραίες λογικές -ποσοτικοποίησης, εμπ
ορευματοποίησης- και στην ιδέα ενός ευρωπαϊκού πανεπιστημίου, κυριολεξία και μεταφορά, που δεν θα πορεύεται μόνο με γνώμονα το αντίκρισμα που θα έχει στην αγορά εργασίας, αλλά θα προάγει και την καλλιέργεια και τον κριτικό αναστοχασμό του Διαφωτισμού, αλλά θα δίνει και έμφαση στις ανθρωπιστικές σπουδές, τις οποίες δυστυχώς -όλο αυτό το καφκικό σύμπαν τεχνοκρατών και τεχνοκρατικών αντιλήψεων που ζούμε τα τελευταία χρόνια- έχουν ρίξει στον Καιάδα της αγοράς».
Τελευταία σχόλια