Σαν να μην πέρασε μια μέρα αν και έτρεξαν οκτώ χρόνια. Όσοι θυμούνται τον αγώνα που ξέσπασε το 2007 για ελεύθερες παραλίες στο Ελληνικό και επιβολή της νομιμότητας απέναντι στα νυχτομάγαζα της περιοχής, είχαν τη δυσάρεστη έκπληξη να ζήσουν μέσα σε δικαστική αίθουσα την αναβίωση ενός καθεστώτος που συνεχίζει να δείχνει αλλεργία στις διεκδικήσεις των πολιτών, μπλοκάρει την απόδοση του Δικαίου και ζει για την στιγμή που θα καταφέρει να εξισώσει το θύμα με τον θύτη.
Μια τέτοια εξίσωση (αλλιώς κακοδικία) υποχρεώθηκε να βιώσει ο καταξιωμένος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών Γιώργος Ζουπάνος. Οι ακαδημαϊκές του διακρίσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να γεμίσουν ολόκληρους τόμους – εκείνος όμως επέλεξε τότε να μην μείνει σε αυτά αλλά να κατέβει μαζί με τους συμπολίτες του και να συμπαρασταθεί στους αγώνες κατά της καταπάτησης των παραλιών του Ελληνικού από νυκτερινά κέντρα.
Στις 25 Μαΐου 2008, πλήθος πολιτών κατέβηκαν στην παραλία που είχε πάψει έναν χρόνο πριν να είναι σιδερόφραχτη για να βοηθήσουν στον καθαρισμό της ενόψει καλοκαιριού. Στη συνέχεια ακολούθησαν την δημοτική αρχή που πήγε να σφραγίσει για μια ακόμη φορά διπλανό νυκτερινό κέντρο που συνέχισε να λειτουργεί παρά τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Το αποτέλεσμα ήταν ο καθηγητής Ζουπάνος να βρεθεί στο έδαφος, χτυπημένος στο κεφάλι και το σώμα και στη συνέχεια να δεχθεί αντι-μήνυση από υπάλληλο του κέντρου που υπεδείχθη ως αίτιος. Για να έρθει στις 28 Σεπτεμβρίου 2015, μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, ένα Μονομελές Πρωτοδικείο να του επιβάλει την ίδια ποινή με εκείνη που επέβαλε στον θύτη.
Οσα προηγήθηκαν της εκδίκασης, όπως οι συνεχείς απώλειες των αποδεικτικών στοιχείων που προσκόμισε η πλευρά Ζουπάνου θα μπορούσαν να προοιωνίσουν το αποτέλεσμα. Αλλά ήταν η ίδια η διαδικασία που κατέστησε ορατό το απεχθές πρόσωπο μιας Δικαιοσύνης που χάνει συνεχώς την ψυχραιμία της, απαγορεύει ερωτήσεις προς τους μάρτυρες αγνοώντας επιδεικτικά τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους και δεν αποδέχεται το αποδεικτικό υλικό.
Οι σωματικές βλάβες που υπέστη ο 58χρονος τότε καθηγητής του ΕΜΠ όπως και το πολεμικό κλίμα που επικράτησε στην κινητοποίηση κατεγράφησαν αναλυτικά σε δημοσιεύματα του Τύπου και μεταδόθηκαν από το κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ και την εκπομπή «Αλ Τσαντήρι Νιουζ» του Λάκη Λαζόπουλου. Παρά το ογκώδες οπτικό υλικό (βίντεο και φωτογραφίες), η αστυνομία δεν κατάφερε να βρει κανέναν από τους υπαίτιους, ενώ ο αντίδικος κατά του οποίου κατέθεσε μήνυση ο κ. Ζουπάνος, αντεπιτέθηκε καταθέτοντας μήνυση, προφανώς για δικονομική άμυνα.
Η εκδίκαση αναβλήθηκε αμέτρητες φορές. Στο διάστημα αυτό διαπιστώθηκε τρεις φορές η απώλεια του φακέλου με τα στοιχεία Ζουπάνου ο οποίος έλειπε και από την διαδικασία της 28ης Σεπτεμβρίου. Τα βίντεο που έδειχναν τον καθηγητή να προπηλακίζεται επανακατατέθηκαν όπως και οι φωτογραφίες και τα ιατρικά πιστοποιητικά αλλά ο πρόεδρος του δικαστηρίου δεν τα έκανε δεκτά. Ο ίδιος πρόεδρος έδειξε αλλεργία σε κάθε αναφορά για το παράνομο καθεστώς της παραλίας και απαγόρευσε σειρά ερωτήσεων που θέλησε να υποβάλει η συνήγορος του Γ. Ζουπάνου, Γιάννα Κούρτοβικ.
Έδιωχνε και στη συνέχεια αναγκαζόταν να ξανακαλεί μάρτυρες όταν αναγκαζόταν να παραδεχθεί αντιφάσεις και κενά. Προσπάθησε να περιορίσει το πλήθος των μαρτύρων υπεράσπισης του καθηγητή ενώ εξώθησε δύο φορές την Γ. Κούρτοβικ στα όρια της παραίτησης. Χτυπούσε τα χέρια στην έδρα σαν να άκουγε πράγματα που δεν του άρεσαν όπως τον λόγο για τον οποίο είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες πολίτες στην παραλία. Πρόσβαλε μάρτυρες όπως τον τέως δήμαρχο Ελληνικού-Αργυρούπολης Χρήστο Κορτζίδη και έδειξε δυσφορία στο άκουσμα στελεχών της Αριστεράς που ήταν παρούσες στο συμβάν (Θ.Δρίτσας, Γ.Μπανιάς). Δεν αντέδρασε σε προφανείς ψευδομαρτυρίες και αλλαγές στην αφήγηση των μαρτύρων κατηγορίας του Γ.Ζουπάνου όπως για τον τρόπο που ένας 58χρονος καθηγητής με λευκότατο ποινικό μητρώο κατάφερε να διασπάσει τον διπλό κλοιό της Αστυνομίας και των ανθρώπων του νυκτερινού κέντρου χωρίς αυτό να έχει καταγραφεί στο οπτικό υλικό που εκείνοι προσκόμισαν. Και ο στόχος ήταν προφανώς ένας: Να δικαιωθεί ο άνθρωπος του κέντρου διασκέδασης ο οποίος προσήλθε μετά από συνεχείς αναβολές με τέτοια αυτοπεποίθηση που δεν είχε καν νομικό για να συνηγορήσει υπέρ του, ούτε παρουσίασε ιατρικά πιστοποιητικά για τον υποτιθέμενο τραυματισμό του. Με άλλα λόγια να εξισωθεί ο θύτης με το θύμα.
Μια εξίσωση που την επέβαλε ο πρόεδρος του δικαστηρίου αφού προηγουμένως η Εισαγγελέας είχε προτείνει για μεν τον Γ. Ζουπάνο απαλλαγή από την κατηγορία για δε τον αντίδικο, μετατροπή της κατηγορίας σε πταίσμα που οδηγούσε σε παραγραφή λόγω της παρέλευσης οκτώ ετών, χωρίς να αμφισβητείται το γεγονός. Ο πρόεδρος, μετά από την πολύωρη διαδικασία που διεκόπη δύο φορές λόγω της έντασης που ο ίδιος προκαλούσε με τις παρεμβάσεις του, επέβαλε και στους δύο την ίδια ποινή φυλάκισης 4 μηνών με αναστολή.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι τα τεκμήρια και οι μαρτυρίες που παρουσιάστηκαν από τους δυο αντιδίκους είχαν διαφορετικό βάρος και αξιοπιστία. Η πλευρά του κ. Ζουπάνου στήριξε τους ισχυρισμούς της σε ιατρικές γνωματεύσεις και σε μαρτυρίες πολιτών, εκπροσώπων των τότε Δημοτικών αρχών και μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Η πλευρά του αντιδίκου στηρίχθηκε μόνο σε καταθέσεις μαρτύρων που «τύχαινε» να συνδέονται με επαγγελματικό / οικονομικό συμφέρον με τα νυχτερινά κέντρα και που υπέπεσαν σε αοριστίες και αντιφάσεις σε βαθμό που επισημάνθηκε ρητά από την κ. Εισαγγελέα κατά τη διάρκεια της δίκης.
Το δικαστήριο, το οποίο έπρεπε να συνεκτιμήσει την αξιοπιστία των αντιδίκων και των μαρτύρων τους, αρνήθηκε να λάβει υπόψη του στοιχεία που πιστοποιούσαν τον ακέραιο χαρακτήρα του κ. Ζουπάνου και την προσφορά του στους φοιτητές και την επιστήμη, όπως επιστολές από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα και μάλιστα από κατόχους του βραβείου Νόμπελ. Επιπλέον, αξιόπιστοι μάρτυρες βεβαίωναν πως ο κ. Ζουπάνος συμμετείχε ήσυχα και ειρηνικά στην κινητοποίηση, ενώ οι μάρτυρες του αντίδικου υποστήριζαν πως ο πενηνταοκτάχρονος καθηγητής κατάφερε να διασπάσει βίαια (μόνος του) ένα παρατεταγμένο κλοιό ΜΑΤ και μια «αλυσίδα» που είχαν σχηματίσει νεαροί οργανωμένοι υπερασπιστές του καταπατημένου χώρου, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και επαγγελματίες της ιδιωτικής ασφάλειας. Τέλος, ο κ. Ζουπάνος έχει «κατάλευκο παρελθόν» χωρίς προηγούμενες «δοσοληψίες» με τη δικαιοσύνη, ενώ ο αντίδικος έχει καταδικαστεί τελεσίδικα τουλάχιστον δύο φορές το προηγούμενο έτος.
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Captain! My Captain!
Ο Γιώργος Ζουπάνος στην έκτη δεκαετία της ζωής του, έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη. Αυτήν που όλοι, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι είναι τυφλή σε διακρίσεις εξουσίας, πλούτου, συμφερόντων, χρώματος και θρησκείας. Σε αυτήν που προσβλέπουμε για να βρούμε το δίκιο μας. Γι’ αυτό το δίκιο άλλωστε πολέμησε ο σπουδαίος καθηγητής, ενώνοντας τη φωνή του μαζί με άλλους τόσους, προασπίζοντας το περιβάλλον και την παύση των διακρίσεων.
Μπήκε στον αγώνα για τις ελεύθερες παραλίες στο Ελληνικό (θα μπορούσε να είναι όπου αλλού), χτυπήθηκε, σηκώθηκε και στάθηκε αισιόδοξος στο δικαστήριο, περιμένοντας να δικαιωθεί. «Είχε κατάλευκο παρελθόν χωρίς προηγούμενες δοσοληψίες με τη δικαιοσύνη» αναφέρει ο ίδιος. Τόσα χρόνια συνηθισμένος από αίθουσες διδασκαλίας, επιστημονικές έρευνες και βιβλία τι δοσοληψίες να είχε;
Αυτός ο εξαιρετικός επιστήμονας, που έφερε στην Κέρκυρα επιφανείς προσωπικότητες της επιστήμης από όλο τον κόσμο, ο καθηγητής που συνομιλεί με κατόχους Νόμπελ, ο ευγενής άνθρωπος που όλοι γνωρίζουμε, πικράθηκε. Γιατί όχι μόνο δεν αναγνωρίστηκε η προσφορά και η προσπάθειά του να παλέψει για έναν καλύτερο κόσμο, αλλά τον εξίσωσαν με τους εκπροσώπους αυτού που αντιπαλεύει.
Το δικαστήριο εξίσωσε το θύμα με τον θύτη. Και ο Γ. Ζουπάνος που ενεπλάκη σε όλη αυτή την, απίστευτη, περιπέτεια βρέθηκε ένοχος, καταδικασμένος με ποινή 4 μηνών. Γιατί; Γιατί συμμετείχε στον αγώνα για ελεύθερες παραλίες. Ίσως για να δείξουν σε όλους εμάς, που δεν έχουμε τις επιστημονικές περγαμηνές και την αναγνώριση του Ζουπάνου, ότι οι αγώνες αυτοί τιμωρούνται. Ότι οι αγώνες αυτοί για το περιβάλλον, για την αξιοπρέπεια, την ισότητα και τη δικαιοσύνη δεν βγαίνουν σε καλό. Ίσως για να μας διαμηνύσουν ότι «πρέπει να καθόμαστε στα αυγά μας» και να μην υψώνουμε ανάστημα.
Ο προσφιλής καθηγητής πικράθηκε. Και οι δικοί του άνθρωποι συλλέγουν επιστολές συμπαράστασης. Και τούτο εδώ το κείμενο, από όλους εμάς στο corfupress.com είναι ακριβώς αυτό: μια δημόσια επιστολή συμπαράστασης και στήριξης. Και περηφάνιας. Για έναν εξαίρετο Κερκυραίο επιστήμονα που δεν έζησε ποτέ με κανόνες δήθεν καθωσπρεπισμού και δεν ξέχασε να είναι άνθρωπος, με αίσθηση δικαίου και τόλμη για αγώνα.
Ο Captain! My Captain!
Κράτα στο στήθος σου παράσημο πολύτιμο τους 4 μήνες της ποινής. Ήταν γιατί δεν συμμορφώθηκες με «τας υποδείξεις»….
ΕΛΕΝΑ ΓΙΣΔΑΚΗ
Τελευταία σχόλια