Ήδη έχει ξεκινήσει στη Βουλή η διαδικασία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη συγκυβέρνηση Α. Σαμαρά και Ε. Βενιζέλου. Πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ ότι κάποια μέλη των κοινοβουλευτικών ομάδων της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το ‘’μεγαλοφυή αυτό πολιτικό ελιγμό’’ των δύο αρχηγών τους.
Ο λόγος είναι προφανής. Κάποιοι θεωρούν πως έτσι θα πάρουν παράταση για τη νομιμοφανή παραμονή τους στην εξουσία. Προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο μήπως κάτι αλλάξει, μήπως πετάξει κάποιο ψίχουλο η Μέρκελ ή κάνει κάποια δήλωση φιλοφρόνησης ο Γιούνκερ και δε συντριβούν πολιτικά και εκλογικά. Πιστεύω πως ματαιοπονούν. Όσο παραμένουν στην εξουσία τόσο φουντώνει η λαϊκή οργή.
Η αδήριτη κοινωνική πραγματικότητα δείχνει ότι ευρύτατα λαϊκά στρώματα δυστυχούν και υποφέρουν εξαιτίας των κοινωνικά ανάλγητων και δυσβάστακτων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται. Γι΄ αυτό και επιζητούν τη συγκρότηση μιας εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης που θ΄ αποκλείσει την επανάληψη της σημερινής συγκυβέρνησης Ν.Δ.- ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Αναφερόμενος ιδιαίτερα στο ΠΑΣΟΚ, ως πολιτικό φορέα στον οποίο για χρόνια συμμετείχα, εμπνεόμενος από τις αρχές της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη του 1974, έχω να υπογραμμίσω το εξής: Με την ακολουθούμενη πολιτική γραμμή που έχει αποφασίσει η σημερινή ηγεσία, το άλλοτε κραταιό Κίνημα κατάντησε ένα μικρό προσωποπαγές κόμμα χωρίς ιδεολογία, χωρίς οργάνωση και προπαντός χωρίς κοινωνικές αναφορές.
Τα επιχειρήματα περί ‘’πολιτικής σταθερότητας και μονόδρομου’’ δεν πείθουν πλέον κανένα. Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί αγρότες, η νεολαία εύλογα δεν συμμερίζονται ότι πληρώνουν το κόστος της κρίσης για ν΄ αποφύγουν τα ‘’ χειρότερα’’. Για τους περισσότερους χειρότερο απ΄ αυτό που ζουν σήμερα δεν υπάρχει! Για τους λίγους που ακόμη αντέχουν ή διστάζουν, η κινδυνολογία και ο φόβος ξεπερνιέται, αφού με τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής υπολογίζουν ότι κι αυτοί οδηγούνται στην φτώχεια και στην εξαθλίωση. Κατά τον ίδιο τρόπο ουδεμία απήχηση έχει στη πλειοψηφία του λαού το ψευδεπίγραφο δίλημμα ‘’ή συγκυβέρνηση Ν.Δ./ΠΑΣΟΚ ή πολιτική αστάθεια’’! Η αληθής έννοια αυτής της αντιλαϊκής και αντιδημοκρατικής αξίωσης είναι ότι οι κυβερνώντες επιδιώκουν να παραμείνουν στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο και – αν είναι δυνατό- μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Ταυτίζουν την πολιτική αστάθεια με την επιλογή του λαού να ψηφίσει Αριστερά. Αμφισβητούν ακόμη και τη δημοκρατική κατάκτηση της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία.
Εν κατακλείδι εκείνο που επιτέλους οφείλουν να πράξουν οι βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -μεταξύ των οποίων και η βουλευτής Κέρκυρας Α. Γκερέκου- είναι ν΄ αξιοποιήσουν την ευκαιρία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή και να καταψηφίσουν τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.- ΠΑ.ΣΟ.Κ. ! Μόνο έτσι – τούτη την ύστατη στιγμή- θ΄ αποκατασταθεί έστω και εν μέρει η χαμένη τιμή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Δημοκρατικής Παράταξης.
Αυτό απαιτεί η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων, των μη προνομιούχων ελλήνων που στήριζαν για σχεδόν τέσσερεις δεκαετίες το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτό αξιώνουν τα εκατομμύρια των ελλήνων ψηφοφόρων που πίστεψαν στις αρχές της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης. Μόνο έτσι ο χώρος της Κεντροαριστεράς έχει ελπίδες ν’ ανακάμψει.
Η χώρα πρέπει το συντομότερο δυνατό να οδηγηθεί σε εκλογές κι ο κυρίαρχος λαός ν΄ αποφασίσει για τη τύχη του. Ουδείς δικαιούται με το κάλπικο επιχείρημα περί ‘’ πολιτικής σταθερότητας’’ να κάνει το χωροφύλακα του λαού μήπως και ψηφίσει δήθεν ‘’λάθος’’…
Κατά τη γνώμη μου το δημοκρατικό και πατριωτικό καθήκον των βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ν΄ ανατρέψουν τη σημερινή συγκυβέρνηση.
Τελευταία σχόλια