Διαβάζω από το άρθρο του αρχισυντάκτη του Βήματος, Νότη Παπαδόπουλου: «Το σενάριο εφιάλτης προκύπτει από την πιθανότητα οι ενδεχόμενες πρόωρες κάλπες λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου να φέρουν στην εξουσία μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οποία, αν και παντελώς ανέτοιμη, θα αναγκαστεί σε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα να διαπραγματευτεί με τους δανειστές το τέλος του τρέχοντος μνημονίου, τη συμφωνία της επόμενης μέρας και τη διευθέτηση του χρέους της Ελλάδας».
Στην ίδια γραμμή και ο Πρετεντέρης του συγκροτήματος του ΔΟΛ σχολιάζοντας τις εξελίξεις στο Mega (λέγοντας ότι μόνο λύση για το αδιέξοδο είναι να πούμε τώρα στους Ευρωπαίους ότι δεν θα κάνουμε εκλογές γιατί αλλιώς, οι εκλογές θα γίνουν στις 22 Μαρτίου και στις 23 τα ταμεία του κράτους θα είναι άδεια!). Στην ίδια γραμμή και πολλά από τα κύρια άρθρα των Νέων, του Έθνους του Μπόμπολα, τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 κλπ.
Το επιχείρημα που τους μένει είναι ένα: αν γίνουν εκλογές και βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε η χώρα θα καταστραφεί. Σας θυμίζει τίποτα; Η ίδια ακριβώς προπαγάνδα είχε φουντώσει δύο μήνες πριν προκηρυχθούν οι εκλογές του 2012. Ευτυχώς, ο σοφός λαός επέλεξε τους εθνοσωτήρες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι με το άλλοθι (και) της ΔΗΜΑΡ σχημάτισαν την εθνοσωτήρια τρικομματική κυβέρνηση για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα.
Όλη η προπαγάνδα των ΜΜΕ εστιάζεται στην ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί τη διαπραγμάτευση, στην έλλειψη «Σχεδίου Β΄» αν τυχόν και όσα λέει ότι θα κάνει δεν πείσουν τους δανειστές, στη Βαβέλ που –όπως ισχυρίζονται οι κυβερνητικοί παράγοντες- επικρατεί εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με κάθε στέλεχος να έχει και άλλη γνώμη για την οικονομία, στην έλλειψη εμπειρίας και ικανότητας διοίκησης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και στη μετατροπή του κόμματος, λόγω της γιγάντωσής του, σε ένα «παλιό, κακό ΠΑΣΟΚ».
Για να πετύχουν το μπόλιασμα της άποψης των πολιτών – ακροατών, χρησιμοποιούν μία τεραστίων διαστάσεων επικοινωνιακή δύναμη πυρός, εξαγοράζοντας στην πραγματικότητα δεκάδες μέσα ενημέρωσης (κυρίως) πανελλαδικής εμβέλειας με διάφορους τρόπους (χαριστικές ρυθμίσεις στον υπέρογκο τραπεζικό δανεισμό, αγορά διαύλων από κουμπάρους και φιλικούς επιχειρηματίες, ευνοϊκές κρατικές παροχές και απόδοση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου μπιτ-παρά σε παράλληλες οικονομικές δραστηριότητες mediουχων κλπ., ή, ακόμα και με απειλές σε «μπόσικους» με «ανοικτούς λογαριασμούς»).
Από την άλλη πλευρά, σε μεγάλο βαθμό τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πλειονότητά τους δείχνουν να μην έχουν ακόμα καταλάβει πως «παίζεται το παιχνίδι». Με το άλλοθι της απειρίας διαχείρισης των επικοινωνιακών τεχνασμάτων που ο αντίπαλος χρησιμοποιεί καθημερινά, να εκλείπει όσο (θα έπρεπε να) ανδρώνεται πολιτικά ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ, παράγοντες του κόμματος σε κεντρικό αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο δεν έχουν μάλλον συνειδητοποιήσει πως κάθε μέρα, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, οι πολίτες απορρίπτουν την φθαρμένη πλέον κινδυνολογία των Παπαδόπουλων και των Πρετεντέρηδων και εστιάζουν στην πολιτική συμπεριφορά και διαχειριστική επάρκεια αυτών που ευαγγελίζονται ότι θα αποτελέσουν τη νέα κυβέρνηση.
Η έκφραση του πολιτικού λόγου, η καθαρότητα των απόψεων και τα πολιτικά επιχειρήματα που τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτά που, όλο και περισσότερο, μπαίνουν στο μικροσκόπιο των ψηφοφόρων. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, σε περιπτώσεις που κομματικά στελέχη έχουν αναλάβει ήδη θέσεις δημόσιας διοίκησης, όπως στην Αυτοδιοίκηση.
Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση και κάθε πράξη όπου η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τη διαχείριση δημοσίων πραγμάτων (Περιφέρειες, Δήμους κλπ.) κρίνονται με αντανάκλαση στο αν ο χώρος αποδεικνύεται στα μάτια των πολιτών ικανός να αναλάβει τη διαχείριση μεγαλύτερων πραγμάτων.
Αστοχίες, θολά πολιτικά μηνύματα, παλινωδίες, προσωπικές πολιτικές, συμβιβασμοί, επιλογές προσώπων, έλλειψη καθαρού λόγου ή διαχειριστική αποτυχία σε τομείς της καθημερινότητας, δεν θα στοιχίσουν μόνο στη δημοτικότητα των τοπικών αρχόντων που θα υποπέσουν σε αυτά τα «παραπτώματα», αλλά –κυρίως- στο βαρόμετρο της αξιοπιστίας που ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία σε περίοδο κρίσης εμφανίζει.
Και αν υπό κανονικές συνθήκες χρειάζεται χρόνο για να μάθει κανείς να «περπατά στο καράβι», δυστυχώς στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία, όταν επιβιβάζεται στο σκάφος σε συνθήκες θύελλας, ή θα πρέπει να εξοικειωθεί και να αντιμετωπίσει την κατάσταση αμέσως, ή κινδυνεύει να γίνει μάρτυρας (όπως και όλοι μας) ενός Τιτανικού…
Τα μηνύματα που εκπέμπονται έως τώρα, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, είναι μάλλον ανάμικτα και ο χρόνος είναι ασφυκτικός. Ας το προσέξουν αυτό οι διεκδικητές της αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, αν θέλουν να πετύχουν το στόχο τους και να αποδείξουν πως οι Πρετεντέρηδες και οι Παπαδόπουλοι, απλώς, τελούν οι ίδιοι εν τρικυμία βλέποντας να βυθίζεται το σκάφος του συστήματος που επί δεκαετίες τους εξέθρεψε και συνεχίζει να τους εκτρέφει.
Τελευταία σχόλια