Ο νέος Δήμαρχος Κέρκυρας Κώστας Νικολούζος επέλεξε να εγκατασταθεί στο κτίριο του Μαράσλειου, ακολουθώντας τα χνάρια του πρώην Δήμαρχου Κερκυραίων Σωτήρη Μικάλεφ, που τον Δεκέμβρη του 2009 είχε μετακομίσει στο κτίριο της Λ. Αλεξάνδρας.
Το σχέδιο Μικάλεφ
Τότε είχαμε όλοι μιλήσει για τέλος εποχής και ο ίδιος ο κ. Μικάλεφ είχε παρουσιάσει το σχέδιο του για τη δημιουργία μουσειακού χώρου στο ιστορικό κτίριο της Πλατείας Δημαρχείου. Το σχέδιο περιλάμβανε:
1. Αίθουσα ιστορίας του Σαν Τζιάκομο
2. Αίθουσα τελετών του Δήμου
3. Αίθουσα Μαντζάρου
4. Αίθουσα Εθνικού Ύμνου
5. Αίθουσα Σαμάρα
6. Αίθουσα περιοδικών εκθέσεων
7. Πωλητήριο
8. Αίθουσα UNESCO
O πρώτος όροφος και το υπόγειο θα χρησίμευαν ως αποθηκευτικοί χώροι για τα έργα τέχνης (πίνακες, έπιπλα, κ.ά.) και εργαστήριο συντήρησης. Στον ένα χρόνο που απέμεινε ο κ. Μικάλεφ (ελλείψει χρόνου και χρημάτων) δεν κατάφερε να υλοποιήσει το σχέδιο του και το Σαν Τζιάκομο στέγαζε ελάχιστες υπηρεσίες.
Και μετά ήρθε ο Τρεπεκλής
Εντωμεταξύ οι εκλογές του 2010 αναδεικνύουν Δήμαρχο Κέρκυρας τον Γιάννη Τρεπεκλή, ο οποίος έχει άλλη άποψη (την ίδια ενστερνιζόταν και ο πρώην Δήμαρχος Χρύσανθος Σαρλής). Το ιστορικό κτίριο δεν μπορεί να αφεθεί στη τύχη του και ο Δήμαρχος πρέπει να στεγάζεται εκεί, είναι εν ολίγοις η σύνοψη αυτής της θέσης. Έτσι το San Giacomo ξαναγίνεται Δημαρχείο μέχρι τον Αύγουστο του 2014 και αποκτά και πάλι ζωή. Εκεί στεγάζονται οι υπηρεσίες του Γραφείου Δημάρχου, του Γραφείου Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων, των Αδειών Καταστημάτων και της Τουριστικής Προβολής, ενώ στο Μαράσλειο οι διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες. Στο Σαν Τζιάκομο γίνονται οι υποδοχές επισήμων επισκεπτών, οι συσκέψεις και οι επίσημοι εορτασμοί του Δήμου. Έως ότου…
Και τώρα;
Νέα αλλαγή με την αλλαγή σκυτάλης. Ο Κώστας Νικολούζος κερδίζει τις εκλογές του 2014 και μεταφέρει το Γραφείο Δημάρχου με τις ανάλογες υπηρεσίες στο Μαράσλειο. Δηλώνει στα ΜΜΕ ότι ο Δήμαρχος πρέπει να βρίσκεται κοντά στις διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες του αλλά δεν ανακοινώνει κανένα σχέδιο για το μέλλον του ιστορικού κτιρίου της Πλατείας Δημαρχείου. Μόνη ένδειξη, ως προς τη χρήση του, η υποδοχή, σ’ αυτό, των καλεσμένων για την Ρωσική Εβδομάδα.
Προς το παρόν το San Giacomo στεγάζει ελάχιστες υπηρεσίες. Χωρίς την παρουσία ικανού αριθμού υπαλλήλων και πολιτικού προσωπικού, και με το δεδομένο ότι η παρούσα χρονική περίοδος δεν είναι οικονομικά ανθηρή, η ανησυχία για την συντήρησή του μεγαλώνει.
Εν αναμονή της ανακοίνωσης της Δημοτικής Αρχής για το μέλλον του…
Η ιστορία του San Giacomo
Άρχισε να κτίζεται το 1663, αρχικά ως Στοά των Ευγενών (Loggia dei Nobili), ένα είδος Εντευκτηρίου, όπου συγκεντρώνονταν τα μέλη της για συζητήσεις, κατά τα πρότυπα ανάλογων Στοών στις Ιταλικές πόλεις της Αναγέννησης. Ο Γενικός Προβλεπτής της Ανατολής Andrea Corner παίρνει την πρωτοβουλία, το 1720, να μετατρέψει τη Στοά σε Θέατρο για τη διασκέδαση των αξιωματικών. Το θέατρο ονομάστηκε «Nobile Teatro di San Giacomo», καθώς βρίσκεται δίπλα στην Καθολική Μητρόπολη San Giacomo.
Το San Giacomo, ήταν το πρώτο θέατρο για τους νεοέλληνες, που από τη φτώχια τους, ξέχασαν τα τόσα αρχαία θέατρα και ανακάλυψαν ξανά την τέχνη, μέσα από τους Ευρωπαίους κατακτητές τους.
Το κτίριο, αναγεννησιακού ρυθμού, είναι κατασκευασμένο από λαξευτή πέτρα, σε σχέδια αγνώστου αρχιτέκτονα. Εξωτερικά ήταν πλούσια διακοσμημένο με αψίδες και μπαρόκ γλυπτά. Η πλατεία είχε 12 σειρές καθίσματα και πάνω από αυτήν βρίσκονταν τρεις σειρές θεωρείων (23 συνολικά). Η σκηνή του θεάτρου βρίσκονταν στη δυτική πλευρά. Η αυλαία του αποτελούσε ένα εξαιρετικό έργο τέχνης, φιλοτεχνημένη από τον Giovanni Buzatto, Σύμβουλο της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βενετίας, ή κατά άλλους από τον Napoleone Genovesi. Την κοσμούσαν παραστάσεις από την Οδύσσεια. Η αυλαία σήμερα βρίσκεται στους χώρους του νέου Δημοτικού Θεάτρου.
Στα 1832, έγιναν κάποιες προσθήκες για την επέκταση του θεάτρου, οι οποίες αφαιρέθηκαν αργότερα, όταν μετατράπηκε σε Δημαρχείο, το 1902.
Τελευταία σχόλια