«Βλέπω, λοιπόν, τους δύο αστυνομικούς να έρχονται πεζοί… Ξαφνιάστηκα… Πλησιάσανε τον πεζόδρομο, προκαλέσανε όποιον ήταν από την άλλη μεριά, έντονα, βγάλανε και οι δύο τα όπλα τους, πήρανε θέση βολής και…»
Ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες ήταν και ο Νίκος Ρωμανός ο σημερινός απεργός πείνας που είδε στα 15 του χρόνια να δολοφονείται ο κολλητός του φίλος ο Αλέξης Γρηγορόπουλος με τον οποίο ήταν μαζί από το δημοτικό…
Δεκέμβρης 6 του 08…
Σαββατόβραδο ήταν τότε που μια σφαίρα κτύπησε αμέτρητους στόχους…
Εκείνοι που τράβηξαν την σκανδάλη είπαν πως το βόλι σκόνταψε στο ψέμα και άλλαξε πορεία… Έτσι βρήκε την καρδιά του Αλέξη! Εξοστρακίστηκε ισχυρίστηκαν και οι δικηγόροι τους, διέγραψε μια «τρελή και απίθανη» διαδρομή, από περβάζι σε μπαλκόνι, τοίχους και δρόμους, έκανε δυό τρεις τέσσερις ίσως και πέντε πιρουέτες και μετά καρφώθηκε στο μοιραίο σημείο…
Βαθειά στο στέρνο του Αλέξη και χώθηκε η σφαίρα στη δεκαπεντάχρονη καρδιά του…
Εξάρχεια 17 του Νοέμβρη του 85, είκοσι τρία χρόνια πριν, ο δεκαπεντάχρονος Μιχάλης Καλτεζάς δολοφονείτε με μια σφαίρα στο κεφάλι, πισώπλατα αυτός… Και πάλι επικαλέστηκαν εξοστρακισμό… «Προφανώς το βλήμα εξοστρακίστηκε και έπληξε τον άτυχο νέο, λυπάμαι για το κακό που έγινε άθελά μου…» δήλωσε ο ένστολος Μελίστας… Φαίνεται πως αυτές οι υπηρεσιακές σφαίρες είναι παθιασμένες με τις νεανικές σάρκες των δεκαπεντάχρονων που αφήνουν τη τελευταία πνοή τους πάνω στο μαύρο της ασφάλτου…
Αλέξης Γρηγορόπουλος το Δεκέμβρη του 08 – Μιχάλης Καλτεζάς το Νοέμβρη του 85 και οι δυο στα δεκαπέντε τους έφυγαν την ώρα που η άνοιξη τους κυρίευε πατόκορφα γεμάτη υποσχέσεις! Μετά το αίμα, έγινε συστηματική προσπάθεια να κηλιδωθεί το παρελθόν τους…
Λες και πρόλαβαν να έχουν παρελθόν αφού οι εκτελεστές τους φρόντισαν και τους στέρησαν το μέλλον… Έψαξαν λοιπόν και βρήκαν «αποκλίνουσες συμπεριφορές»: Ήταν λέει αναρχικός…
Πυροβολήστε τον… Φορούσε σκουλαρίκι…
Σπάστε τον στο ξύλο… Άκουγε ροκ μουσική… Στη πυρά…
Είχαν χωρίσει οι γονείς του… Αμαρτίαι γονέων… Μετά από 23 χρόνια από την δολοφονία του Καλτεζά άνοιξαν και πάλι το τεφτέρι της συκοφαντίας και ακολούθησαν την ίδια τακτική για τον Αλέξη… «Ο θανών είχε αποβληθεί από τη σχολή Μωραΐτη και άλλαζε συχνά σχολεία…»
Τι ειρωνεία, θανόντα αποκαλούν οι συνήγοροι του εκτελεστή, το δολοφονημένο… Η Σχολή τους διέψευσε άμεσα, με δελτίο Τύπου, που έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Την εποχή που ο Μελίστας δολοφόνησε τον δεκαπεντάχρονο Μιχάλη Καλτεζά, το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση και η ΝΔ αντιπολίτευση.
Αντίθετα όταν ο Κορκονέας δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο η ΝΔ ήταν κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευση. Στην περίπτωση του Αλέξη υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος και ο υφυπουργός Χηνοφώτης, ενώ στον Μιχάλη Καλτεζά οι υπουργοί Μένιος Κουτσόγιωργας και Θανάσης Τσούρας. Όμως όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις , καμία από αυτές τις παραιτήσεις – οπερέτες – δεν έγινε αποδεκτή από τους πρωθυπουργούς Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή.
Η εξουσία προφυλάσσει τα όργανά της από τις κακοτοπιές ακόμα και όταν αυτές είναι γεμάτες με αίματα αθώων… Η εξουσία θα έχει έτοιμη τη δικαιολογία της και στη περίπτωση που ο απεργός πείνας Νίκος Ρωμανός οδηγηθεί στο θάνατο από την άρνηση της στο αίτημα του να του δοθεί εκπαιδευτική άδεια…
Εξ άλλου αυτόν τον είχε πληγώσει εκείνη – η εξουσία – από τότε.. Από το Δεκέμβρη του 08, με το ίδιο βόλι που το όργανο της σκότωσε τον αδελφό του, Αλέξη…
Και ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, ο Τεμπονέρας και αν γυρίσουμε τις σελίδες ακόμα προς τα πίσω, πολλοί είναι οι νεκροί ενός συνεχούς αγώνα για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία…
Αγωνιστές που έφυγαν πολύ νωρίς από κοντά μας, με «εξοστρακισμένη» σφαίρα ή με σπασμένο κρανίο… Και όλα αυτά στη προσπάθεια τους να γυρίσει ο « Ήλιος», γνωρίζοντας πως για να γίνει κάτι τέτοιο θέλει δουλειά πολύ, με κίνδυνο να αντιμετωπίσουν τις «εξοστρακισμένες» σφαίρες του συστήματος…
Όπως γράφει και ο απεργός πείνας Νίκος Ρωμανός στη πρόσφατη επιστολή του μέσα από το νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς» : «Γιατί αξίζει να ζεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει…»
Τελευταία σχόλια