Μια που ζούμε σε καιρούς Γερμανοκρατίας και αφού στην Ελληνική Βουλή ψηφίζουν βάσει του αγγλοσαξονικού δικαίου, οι λίστες αυτών που θα ριχτούν στον Καιάδα ήταν αναμενόμενες.
Η διαταγή ωμή: Δείξτε μας ποιοι πρέπει να χάσουν τη δουλειά τους. Ανεξαρτήτως ικανότητας, χρόνων εργασίας, κινδύνου ανεργίας ή προστατευόμενων ατόμων.
Πρώτη κοινωνική ομάδα οι διοικητικοί υπάλληλοι, ωσάν να μην έχει καταρριφθεί μεγαλοπρεπώς το σαθρό επιχείρημα περί πλεονάζοντος προσωπικού στο δημόσιο τομέα.
Με οριζόντια επίθεση στον κοινωνικό ιστό της χώρας, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να βρουν τούτη ή εκείνη την εξαίρεση (πλην των κραυγαλέων περιπτώσεων των βαριά αναπήρων, επί του παρόντος), ανακοινώνουν ότι στήνεται το εκτελεστικό απόσπασμα. Που θα βρει δουλειά ο 50αρης, που ο έχων ελαφρά αναπηρία, που οι μητέρες, ουδείς ενδιαφέρεται.
Από κοντά και η πρόταση για να ξυπνήσει – δήθεν – το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα: Θα φύγουν οι επίορκοι. Στα ψιλά πέρασε ότι επίορκοι θεωρούνται για το ελληνικό κράτος και εκείνοι που εκκρεμεί, εις βάρος τους, διοικητική ποινή. Αν αυτή αποδειχθεί λανθασμένη, υπάρχει περιθώριο επιστροφής στη θέση τους, λένε.
Και κάπου εδώ ξεχειλίζει το ποτήρι!
Οι, με αποδείξεις, επίορκοι πολιτικοί ελεύθεροι, με γεμάτη τσέπη και ασφαλισμένο μέλλον και οι εργαζόμενοι στο δρόμο.
Δικαίως αγωνίζονται οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι. Θα έπρεπε να είχαν βγει στα κάγκελα κι άλλοι. Κι οι αστυνομικοί, με το μισθό των 700 ευρώ και οι γιατροί, που βλέπουν τα χρόνια σπουδών τους να τιμώνται λίγο πάνω από 1.000 ευρώ και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, που αν ξυπνήσει στραβά ο εργοδότης τους απολύει με ελάχιστη αποζημίωση και, και, και…
Οι δημοτικοί υπάλληλοι αυτές τις ημέρες δίνουν ένα γενναίο αγώνα, με οικονομική αιμορραγία για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, απέναντι σε όλους αυτούς που ετοιμάζονται χωρίς αιδώ να υπογράψουν (ή έχουν ήδη υπογράψει) τις λίστες της ντροπής, ελαφρά τη καρδία και με την καραμέλα – βεβαίως, βεβαίως – του δημοσίου συμφέροντος, αν η απεργία συνεχιστεί, αν οι πολίτες ταλαιπωρηθούν, αν τους αποδοθούν ευθύνες… Παραβλέποντας ότι οι πολίτες είναι ήδη εξαθλιωμένοι (κι όχι από τις απεργίες) και το δημόσιο συμφέρον είναι εκεί που είναι και οι τσέπες των απλών ανθρώπων.
Ανάμεσα στους επικριτές και κάποιοι που τον καιρό της παντοκρατορίας των κομματικών τους αφεντικών, διατηρούσαν 2 και 3 εργασίες ή μάλλον παχυλές αργομισθίες στο δημόσιο και κάνα – δύο στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα κουνούν το χέρι τους στους εργαζόμενους που με μισθό 700 ευρώ, ψάχνουν για δεύτερη δουλειά για να συμπληρώσουν ένα στοιχειώδες εισόδημα.
Κρίμα, γιατί ακόμη και στην Κατοχή οι καταδότες από ντροπή και φόβο φορούσαν κουκούλα. Τώρα έχει εκλείψει ακόμη και η ντροπή στην ευγενή τάξη των καταδοτών…
Τελευταία σχόλια