Τις «τράβηξαν» από το πρώτο μνημόνιο με πανάκριβα υπουργικά στυλό “Cerruti” και το διατυμπάνιζαν καθησυχάζοντας, τους σε μετεκλογική νιρβάνα με το «λεφτά υπάρχουν» ιθαγενείς!
Ποιος τον θυμάται και πόσοι τον ξέχασαν τον αλήστου μνήμης υπουργό οικονομικών Παπακωσταντίνου που μπροστά στις κάμερες και στους πυρακτωμένους προβολείς της ακριβοπληρωμένης δημοσιότητας, από τα μυστικά υπουργικά κονδύλια μιας ατελείωτης τηλε-αλητείας, να μας καθησυχάζει ότι, η ζωή μας βρίσκονταν προστατευμένη μέσα απ’ τις κόκκινες γραμμές των οριζόντων της κολάσεως! Την ίδια στιγμή που αυτός και οι συν-τροφοί του γνώριζαν επακριβώς πόσο μέσα σ’ αυτήν την μνημονιακή κόλαση, με την πολιτική τους μας είχαν οδηγήσει…
Τράβηξαν κόκκινες δήθεν γραμμές για μισθούς, συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα που αλλάζοντας αυθημερόν χρώμα από στυλό, τράβηξαν στη συνέχεια πράσινες οριζόντιες γραμμές αποκεφαλίζοντας εκατομμύρια άμεσους και έμμεσους αναγραφόμενους στις λίστες των μελλοθάνατων δυστυχείς ανθρώπινες υπάρξεις…
Και άλλαξαν χέρια μετά από λίγο τα στυλό μα οι «κόκκινες» γραμμές και πάλι στη πρώτη ζήτηση της «προστασίας» μας , παραμυθιάζοντας μας για το ασφαλές της ερυθράς γραμμής από τα χείλη του ευφυούς συνταγματολόγου… Τούτη τη φορά η υπέρβαρη σοφία του Βενιζέλου τις χαράζει με τον ίδιο ακριβώς κόκκινο “Cerruti” που παράτησε ο Παπακωσταντίνου μετατεθείς αυτός σ’ άλλο δυστυχές υπουργείο…
Ορκίζεται και υπόσχεται εις τον Λαό του ο Μπένυ πως πέρα από το κόκκινο σύνορο της υπέρ ασφάλειας μας, κανείς τροϊκανός δεν είναι δυνατόν να εισχωρήσει και να ασελγήσει οικονομικά επί των πτωμάτων μας…
Και δω γελάσαμε μα και κλάψαμε στη συνέχεια όλοι ανεξαιρέτως όσοι βρισκόμαστε για υποβιβασμό από τις τάξεις των μικρομεσαίων στο παρά κάτω σκαλί της φτώχειας και οι παρά κάτω, ακόμα πιο κάτω, της πείνας, σαν καταλάβαμε γιατί η τρικομματική κυβέρνηση ειδικού σκοπού του τραπεζίτη Παπαδήμου δεν μοίρασε στην τελετή ορκωμοσίας της, στους υπουργούς της τα πανάκριβα κόκκινα στυλό “Cerruti” …
Δεν χρειαζόταν να χαράσσει αυτή τις κόκκινες γραμμές, αφού πλέον αυτές τις χάραζε ο Λαός με το αίμα του , πηδώντας από ταράτσες , κόβοντας τις φλέβες του, τινάζοντας τα μυαλά του στον αέρα ή σφίγγοντας θηλιά στον άμοιρο λαιμό του…
Μακάβρια όλα τούτα και κάποιοι θα τα χαρακτηρίσουν οπωσδήποτε λαϊκισμό… Ναι, είναι η εύκολη απάντηση των πολιτικάντηδων και των κατά τόπους παρατρεχάμενων τους, που χρόνια μας εξουσιάζουν με τα μπόνους των ψηφαλακίων για να προσπερνάνε ανεθρύαστα, αληθινές καθημερινές αυτοκτονικές δολοφονίες και αυθεντικές εικόνες τραγικές…
Για ατελείωτες ουρές συσσιτίων και ανέργων στημένων στον ΟΑΕΔ της απόγνωσης, αστέγους και νέους σε γραφεία ταξιδιών, όχι βέβαια αναψυχής αλλά αναγκαστικής μετανάστευσης για εργασία όπου δει…
Για ετοιμοθάνατους δίχως φάρμακα και κλινικές δημόσιων νοσοκομείων που υπολειτουργούν…
Για μια απέραντη κόλαση για μας τους κοινούς θνητούς που ολοένα μεγαλώνει , χωρίς πλασματικές κόκκινες γραμμές, αλλά γνήσιες τέτοιες κατάμαυρες!
Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί σαν να μην καταλαβαίνει ή το αντίθετο να κοροϊδεύει και γι’ αυτό ίσως μιλά για «κόκκινες γραμμές» ακόμα και σήμερα η τρικομματική κυβέρνηση «συνευθύνης»…
Από την άλλη, προσπαθεί να συνθέσει ένα «βαρύ, ελαφρύ, σκέτο, γλυκό με ολίγη», μνημονιακό πρόταγμα «επαναδιαπραγμάτευσης» για να το θέσει – μας διαβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία – στους τροϊκανούς υπαλλήλους προς συζήτηση…
Απίστευτα όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα των… θυμάτων, αφού προχθές στα μεγάλα ευρωπαϊκά αφεντικά του ο Σαμαράς με το γράμμα που τους απέστειλε, απλά τους είπε το γνωστό: «Ευπειθώς Σας επαναβεβαιώνω την πιστή τήρηση των συμφωνηθέντων που υπογράψαμε τις προάλλες από κοινού με τον Μπένυ…» Το παραπάνω κείμενο, με μαύρο φυσικά αυτή τη φορά μελάνη…
Το κείμενο αυτό αφιερωμένο στις μεθαυριανές προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης…
Τελευταία σχόλια