Mια από τις ηρωικότερες μορφές του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, ο νεολαίος επαναστάτης. Ο θάνατός του ήταν αποτέλεσμα φρικτών βασανιστηρίων στα οποία τον υπέβαλαν τα όργανα της μεταξικής δικτατορίας.
Ο Χρ. Μαλτέζος συνελήφθη, στις 20 Απριλίου του 1938, σε μία από τις παρόδους στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Βασανίστηκε άγρια από τα αστυνομικά όργανα για να προβεί σε αποκαλύψεις, αλλά δεν υπέκυψε. Έτσι παραπέμφθηκε σε δίκη όπου καταδικάστηκε σε 4 1/2 χρόνια φυλάκιση και δύο χρόνια εκτόπιση στην Ακροναυπλία. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα όπου υπέστη τα πάνδεινα για να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Συγκεκριμένα τον έριξαν στην Αχτίνα Θ’ όπου κρατούνταν ο Ν. Ζαχαριάδης και άλλα στελέχη του Κόμματος. Του έκαναν φάλαγγα, τον έκαιγαν με καυτό λάδι, αποπειράθηκαν να του καρφώσουν πέταλα στα πόδια.
Στο βιβλίο του, «Ακροναυπλία και Ακροναυπλιώτες, 1973 – 1943», ο Αντώνης Φλουντζής έγραψε για τον Μαλτέζο:
«Από τα καθημερινά βασανιστήρια είχε γίνει αγνώριστος. Το πρόσωπό του ήταν πρησμένο, το κεφάλι του γεμάτο καρούμπαλα και το σώμα του είχε γίνει πετσί και κόκκαλο γιατί δεν μπορούσε να φάει. Ζητούσε να του δώσουν λίγο γάλα. Μα αυτοί απαντούσαν: ’’Γάλα δεν έχει. Μην τρως τίποτε. Να ψοφήσεις’’. Δεν του έδιναν ούτε νερό. Για να σπάσουν τους άλλους, οργάνωναν συναντήσεις με κάποιον από αυτούς την ώρα που τον πήγαιναν στο αρχιφυλακείο […]. Επίσης τους άλλαζαν κελιά και τους έβαζαν δίπλα στο κελί του για να παρακολουθούν από κοντά το μαρτύριό του. Ο Μαλτέζος όμως πάλευε ηρωικά. Διαμαρτυρόταν για τα βασανιστήρια και πολλές φορές φώναζε: ’’Σύντροφοι με χτυπούν! Ζητούν να κάνω δήλωση. Δήλωση δεν κάνω’’.
Ένα διάστημα τον μετέφεραν σε ένα κελί του πρώτου ορόφου. Άφησαν ανοιχτή την πόρτα, είχαν έναν σκοπό να τον επιτηρεί και ο φύλακας Βελιανίτης ερχόταν συχνά, τον έδερνε, τον κλωτσούσε και τον βασάνιζε άγρια φωνάζοντας: ’’Ψόφα επί τέλους! Ψόφα να ησυχάσουμε. Να ξεβρωμήσει ο τόπος’’. Στο τέλος, από τα βασανιστήρια και την ασιτία είχε τελείως εξαντληθεί. Δεν μπορούσε να μιλήσει και αποπατούσε πάνω του. Όταν είδαν ότι έφτασε στα τελευταία του και για να μην πεθάνει στη φυλακή, τον έδεσαν από τη μέση και, σέρνοντάς τον, τον κατέβασαν και τον πήγαν στο ψυχιατρείο. Εκεί πέθανε σε λίγες ώρες παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των γιατρών να τον σώσουν. Ο Μαλτέζος πέθανε σαν αληθινός ήρωας και μάρτυρας του κινήματος στις 22 Νοέμβρη του 1938».
Σύμφωνα με όσα δημοσιοποίησε η Ασφάλεια το 1949, ο Χρ. Μαλτέζος «διέφυγε των χεριών των φυλάκων και ερρίφθη από το παράθυρον του διαδρόμου εις το κενόν, αυτοκτονήσας». Πρόκειται για την κλασική μέθοδο εξόντωσης κρατούμενων που ακολουθούσαν οι αρχές ασφάλειας, τη γνωστή εκπαραθύρωση, που πέταγαν τον κρατούμενο από το παράθυρο στο κενό ούτως ώστε το έγκλημα να δείχνει αυτοκτονία.
Αυτοί ήταν οι φασίστες του δικτάτορα Μεταξά που βασάνιζαν τους αγωνιστές και τους κομμουνιστές για μια δήλωση μετανοίας. Αυτοί ήταν που δολοφόνησαν δεκάδες μέλη και οπαδούς του ΚΚΕ με σκοπό να πλήξουν το φρόνημά του και να του δώσουν το τελειωτικό χτύπημα. Τα 95 χρόνια ζωής του κόμματος που γιορτάζονται αυτές τις ημέρες είναι η καλύτερη και πιο αποστομωτική απάντηση στους θαυμαστές αυτών των φασιστών που όπως τότε έτσι και σήμερα θέλουν «Να ξεβρωμήσει ο τόπος».
Το ΚΚΕ, μέσα από τη σχεδόν ενός αιώνα Ιστορία του, με φάρους ήρωες σαν τον δολοφονημένο Γραμματέα της ΟΚΝΕ, συνειδητοποίησε και ανέδειξε την ανάγκη σταθερού ιδεολογικού – πολιτικού μετώπου απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου, βέβαια και της ναζιστικής – φασιστικής.
Όσοι προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στη δράση του ταξικού – λαϊκού κινήματος είτε με τραμπουκισμούς, είτε με νόμους περί τρομοκρατίας που τους ψηφίζουν και οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν παρά να διαβάσουν την ιστορία του ΚΚΕ. Μία ιστορία που δείχνει αλύγιστη και πρωτοπόρα δράση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, που προέρχεται από την αταλάντευτη πίστη μας για κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπό.
Κλείνοντας αξίζει να αφήσουμε το λόγο στον συγκρατούμενο του Χρήστου Μαλτέζου, Νίκο Ζαχαριάδη, ο οποίος έγραψε: «Στις 22 Νοέμβρη 1938, εδώ στην Κέρκυρα, ένας ήρωας, ο Χρ. Μαλτέζος πέθανε. Και ένας προδότης, ο Μανωλέας έκανε δήλωση. Συμβολική σύμπτωση. Αναδείχνοντας τέτοιους ήρωες και ξεκαθαρίζοντας τέτοιους προδότες, το ΚΚΕ στέρεα, ακλόνητα, αποφασιστικά, βαδίζει προς τη νίκη, παρ’ όλες τις δυσκολίες, τις θυσίες και τις προδοσίες».
Η ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ
Τελευταία σχόλια