Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
Δεν θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει ακριβώς μετανάστη. Ποδοσφαιρικό μετανάστη ίσως! Γυρίζουμε τον χρόνο κοντά δέκα χρόνια πίσω. Νεαρός τότε, ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, έκλεινε όλες τις φιλοδοξίες του σε μία μικρή βαλίτσα και έμπαινε στο αεροπλάνο κυνηγώντας το όνειρο του. Ο νόμος του Μπόσμαν του επέτρεπε να βλέπει τον δρόμο ανοιχτό. Η παρουσία του στο ελληνικό στερέωμα όχι. Ένας Θεσσαλονικιός, τον οποίο δεν «είδαν» οι ομάδες της πόλης και κατέληξε στην Καλαμάτα, όπου όμως δεν… έκανε και την διαφορά. Έλεγε, ότι ήθελε κάποια μέρα να παίξει στην Αγγλία και ορισμένοι, που τον άκουγαν γελούσαν κάτω από τα μουστάκια τους. Ο χρόνος τον δικαίωσε. Κυρίως τον δικαίωσαν οι προσπάθειες του. Η πίστη του, η δουλειά του. Ο Δημήτρης έγινε Dimi και κέρδισε την αναγνώριση σε μία χώρα, που η μπάλα είναι θρησκεία.
Έζησε κοντά μία δεκαετία τα βρετανικά γήπεδα. Περιπλανήθηκε στην Ουαλία, έζησε σπουδαίες στιγμές στην Χάρτπουλ, έπαιξε στο «Ολντ Τράφορντ» και σε άλλα μεγάλα γήπεδα και μπορεί οι πύλες της Premier League να μην άνοιξαν γι’ αυτόν, όμως δεν το έβαλε κάτω. «Έχτισε» ένα καλό όνομα και καθιερώθηκε. Σε μία δύσκολη μάλιστα θέση. Όταν στην Κόβεντρι έγινε το δεύτερο βιολί, έμοιαζε να το παίρνει απόφαση. Η Ελλάδα ήταν πάντοτε η αγαπημένη του πατρίδα. Είχε αρχίσει να κουράζεται πια να έρχεται μόνο για διακοπές. Ήταν η ώρα της επιστροφής. Ως γνωστόν, όμως, η Ελλάδα σε πληγώνει… Ο Dimi μολονότι αναγνωρισμένος στην Βρετανία, παρότι προτείνεται σε πολλές ομάδες, δεν προσελκύει μεγάλο ενδιαφέρον. Κάποιες κρούσεις, αλλά ως εκεί. Άλλοι δεν τον ήξεραν (!), άλλοι τον θεώρησαν μεγάλο σε ηλικία κι άλλοι πάλι έλεγαν, πως… δεν έχει πολλά παιχνίδια στα πόδια του. Ο βοηθός του Μπάμπη Τεννέ τότε στην Κέρκυρα, Δημήτρης Καλαϊτζίδης (σήμερα προπονητής της Βέροιας) γνώριζε καλά τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο. Από παιδί τον είχε στους Αμπελόκηπους. Κι όταν τέθηκε θέμα τερματοφύλακα στους «Φαίακες» μπήκε… εγγυητής. Ο χρόνος τον δικαίωσε. Σήμερα βέβαια, λιγότερο από έναν χρόνο μετά, ο Κωνσταντόπουλος είναι ένα από τα πιο hot ονόματα της μεταγραφικής αγοράς. «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» ενδεχομένως σκέφτηκαν κάποιοι πρόεδροι. Συνηθισμένη φράση άλλωστε για το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Το πρώτο σου πρωτάθλημα στην Ελλάδα μετά από… αρκετά χρόνια τελείωσε. Ένα πρωτάθλημα, στο οποίο είδαμε πολλά, ακούσαμε άλλα τόσα μέσα κι έξω από τα γήπεδα… Εσένα τι γεύση σου έμεινε;
Σίγουρα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι έχω συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Η οργάνωση, ο τρόπος που λειτουργεί το ποδόσφαιρο είναι πολύ διαφορετικός, αλλά μπορώ να πω, ότι και φέτος ήμουν σε ένα εξίσου καλό πρωτάθλημα. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι τόσο το αγωνιστικό επίπεδο, στο οποίο βρισκόμαστε. Είναι άλλα πράγματα…
Πώς νιώθει ένας ποδοσφαιριστής, όταν συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ο μοναδικός πρωταγωνιστής, όπως θα έπρεπε κανονικά να ισχύει στο ποδόσφαιρο;
Αυτό είναι το πρόβλημα. Καλοί παίκτες υπάρχουν, καλό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα υπάρχει. Το παιχνίδι όμως θα έπρεπε να παίζεται μόνο στον αγωνιστικό χώρο κι αυτό δε γίνεται. Πρωταγωνιστές είναι πολλές φορές οι διαιτητές και άνθρωποι που περιφέρονται γύρω από το ποδόσφαιρο, όχι οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές.
Πόσο μάλλον, όταν ένας ποδοσφαιριστής έχει να αντιμετωπίσει στο γήπεδο και την ωμή -πολλές φορές- βία…
Κανείς δε θέλει να βλέπει τέτοια πράγματα στο γήπεδο. Κανονικά όλοι θα πρέπει να το χαίρονται το άθλημα. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, μία γιορτή. Αυτό, που πιστεύω προσωπικά, είναι, ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν είναι οι φίλαθλοι αυτοί, που ευθύνονται κατά κόρον για όλα αυτά. Υπάρχουν άλλα πράγματα, που εξωθούν τον κόσμο σε τέτοιες συμπεριφορές και αντιδράσεις. Αν δεν υπήρχαν όλα αυτά, δε θα βλέπαμε και τόσα φαινόμενα βίας στα γήπεδα.
Οι συγκρίσεις με τις ευρωπαϊκές συνθήκες φαντάζομαι είναι πολύ δύσκολες…
Δεν υπάρχει καν μέτρο σύγκρισης! Όλα μου τα χρόνια στην Αγγλία δεν είδα ποτέ ούτε μία φορά επεισόδια, ούτε μέσα, ούτε έξω από τα γήπεδα. Δυστυχώς, η διαφορά είναι τεράστια…
Τι κρατάς από την πορεία σου στο νησί;
Τον επαγγελματισμό, τον τρόπο, που δουλεύουν εκεί, τις συνθήκες… Χρωστώ πολλά σ’ αυτά τα χρόνια, που έζησα εκεί. Όλες μου οι εμπειρίες με έκαναν δυνατότερος και ως άνθρωπο και ως ποδοσφαιριστή. Βελτιώθηκα ως άνθρωπος με τα όσα έζησα εκεί.
Έχει τύχει να αντιμετωπίσεις πολύ μεγάλες ομάδες. Πώς είναι να αγωνίζεσαι σε ένα γήπεδο, όπως είναι, ας πούμε το Ολντ Τράφορντ; Από το οποίο μάλιστα έφυγες και νικητής…
(γέλια). Ναι, είχαμε κερδίσει κιόλας! Είναι απίστευτη εμπειρία. Από τις μεγαλύτερες της ζωής και της καριέρας μου. Να παίζεις μπροστά σε 73.000 κόσμου έναν αγώνα Κυπέλλου κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, απέναντι σε παίκτες οι οποίοι έχουν αφήσει ιστορία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Είναι μεγάλη τιμή για μένα. Και εδώ που τα λέμε, είναι και όνειρο του κάθε ποδοσφαιριστή… Ποιος δε θα ήθελε να παίξει στο Ολντ Τράφορντ;
Η επιστροφή στην Ελλάδα
Πώς ήταν ο πρώτος καιρός, αφότου επέστρεψες; Στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, στην ομάδα… Άλλος κόσμος εδώ, άλλος εκεί, έτσι;
Ήταν δύσκολα για μένα κυρίως από άποψη καιρικών συνθηκών. Έκανε πολλή ζέστη και δεν είχα συνηθίσει να κάνω προετοιμασία σε τέτοιες συνθήκες! Σιγά-σιγά βέβαια αναγκαστικά προσαρμόζεσαι. Αυτό έκανα κι εγώ. Κατά τα άλλα, όλα πήγαν μια χαρά…
Μπορούν οι ελληνικές ομάδες να γίνουν ευρωπαϊκές;
Παίκτες υπάρχουν, το θέμα είναι το πρωτάθλημα να είναι σε υψηλό επίπεδο. Και για τις ευρωπαϊκές ομάδες, τα πρωταθλήματά τους είναι πολλές φορές η… προπόνησή τους για τις ευρωπαϊκές συμμετοχές του. Όσο καλύτερο είναι το πρωτάθλημα, στο οποίο αγωνίζονται, τόσο καλύτερη είναι και η εικόνα που έχουν στην Ευρώπη. Από την άλλη, όσο καλοί κι αν είναι κάποιοι παίκτες, αν παίζουν σε πρωταθλήματα χαμηλότερου επιπέδου, χάνουν κι αυτοί από την αξία τους. Κι αυτό φαίνεται καλύτερα στην Ευρώπη…
Η Κέρκυρα πάντως τα κατάφερε φέτος…
Ναι, τα καταφέραμε. Ο στόχος μας ήταν αυτός από την αρχή, να μπορέσουμε να μείνουμε στην κατηγορία. Η αλήθεια είναι, ότι επαναπαυτήκαμε λίγο προς το τέλος, άλλωστε ήμασταν άπειρη ομάδα γενικά στη Σούπερ Λιγκ, αλλά αφού τα καταφέραμε, τέλος καλό, όλα καλά.
Έκανες μία πολύ καλή χρονιά, είσαι στην καλύτερη 18άδα σύμφωνα με τα πρόσφατα βραβεία της Superleague, ενώ τα στατιστικά σου είναι εντυπωσιακά. Πολλοί έκαναν λόγο για τον καλύτερο τερματοφύλακα του πρωταθλήματος…
Αυτό είναι πάρα πολύ κολακευτικό για μένα. Όταν αγωνίζεσαι με μία νεοφώτιστη ομάδα, ξέρεις εξαρχής, ότι θα υπάρχει πίεση κι αυτό ήταν πρόκληση για μένα. Σίγουρα νιώθω πολύ καλά μ’ αυτό. Το να ακούγεται, ότι είσαι ίσως ο καλύτερος τερματοφύλακας του Πρωταθλήματος, πάνω από όλα σου δίνει ώθηση για τη συνέχεια. Είναι ένα επιπλέον κίνητρο και πολύ μεγάλο μάλιστα!
Ποια ήταν η πιο δύσκολη επίθεση που αντιμετώπισες;
Αρκετές ομάδες είχαν πολύ καλή επίθεση… Σίγουρα, οι μεγαλύτερες ομάδες, όπως είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ έχουν παίκτες, που μπορούν να σου δημιουργήσουν πρόβλημα από το πουθενά. Παίκτες, που μπορούν να σκοράρουν ανά πάσα στιγμή, με αποτέλεσμα να πρέπει να είσαι σε επαγρύπνηση μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο των καθυστερήσεων.
Και ποια ήταν η ομάδα που ξεχώρισες στο φετινό πρωτάθλημα;
Ο Ολυμπιακός Βόλου ήταν αδιαμφισβήτητα η μεγάλη έκπληξη, η ευχάριστη έκπληξη του Πρωταθλήματος. Είχε -και εξακολουθεί να έχει- το καλώς εννοούμενο θράσος σαν ομάδα. Μπορούσε να χτυπήσει κάθε παιχνίδι με την ίδια δυναμική. Έφτασε σε σημείο να διεκδικεί την είσοδό του στα πλέι οφ και τα κατάφερε. Από εκεί και πέρα, αυτοί που ξεχώρισαν ήταν σίγουρα ο ΠΑΟΚ και ο Άρης, που έκαναν φοβερές πορείες στην Ευρώπη. Ειδικά ο ΠΑΟΚ, είναι πολύ σημαντικό, που έχει καταφέρει παρά να διεκδικεί ό,τι καλύτερο στα πλέι οφ, παρά το φόρτο των πολλών αγώνων μέσα στη χρονιά, που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
Τράβηξες όμως και τα βλέμματα πολλών ομάδων. Ακούγονται πολλά γύρω από το όνομά σου για το ενδιαφέρον των «μεγάλων» να σε εντάξουν στο δυναμικό τους…
Αρχικά, αυτό είναι πολύ θετικό για μένα. Αυτό από την άλλη είναι λογικό όταν κάνεις μία καλή χρονιά. Από τη μεριά μου δεν μπορώ να κάνω κάτι. Έχω συμβόλαιο με την Κέρκυρα (σ.σ. λήγει στις 30/6/2012) και ό,τι και να γίνει, αν είναι να γίνει κάτι, πρέπει να γίνει μέσω της ομάδας και μόνο. Αλλά σαν παίκτης φυσικά και θέλω να πάω σε υψηλότερο επίπεδο, να κάνω το βήμα παραπάνω. Άλλωστε, η Ευρώπη είναι ένα πολύ μεγάλο κίνητρο για έναν ποδοσφαιριστή. Είναι άλλο επίπεδο, που σου δίνει εκ των πραγμάτων το κίνητρο να βελτιώνεσαι και να γίνεσαι ακόμη καλύτερος.
Ήρθες στην Ελλάδα για να μείνεις ή με την πρώτη ευκαιρία θα το σκεφτείς και πάλι για το εξωτερικό;
Δεν έχω πρόβλημα. Δεν έχω βάλει κάποιο όριο, είτε χρονικό, είτε οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι καλό να κάνεις μακροχρόνια σχέδια, ειδικά στο ποδόσφαιρο, που τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη. Αν υπάρχει κάποια ευκαιρία και πιστέψω, ότι είναι καλή περίπτωση και αξίζει, θα το σκεφτώ, να φύγω και πάλι.
«Θέλω να παίξω στην Εθνική»
Κεφάλαιο Εθνική ομάδα… Τι σημαίνει για σένα;
Είναι μεγάλη τιμή για κάθε ποδοσφαιριστή, να αγωνιστεί για την εθνική ομάδα της χώρας του. Είναι στην κρίση του προπονητή, αν θέλει να με καλέσει ή όχι. Εγώ, όποτε με χρειαστεί, είμαι εδώ, έτοιμος να προσφέρω.
Είναι πάντως κάτι, που το σκέφτεσαι… Ειδικά, όταν έρχεται η ώρα για τις κλήσεις πριν τους αγώνες…
Αν κάποιος που ξέρει, ότι υπολογίζεται από τον προπονητή, λέει, ότι δεν το σκέφτεται λέει ψέματα. Ο κάθε ποδοσφαιριστής το σκέφτεται. Κάθε αγώνας είναι διαφορετικός κι εγώ περιμένω από τον προπονητή τις ευκαιρίες μου. Εκείνος θα κρίνει, αν πρέπει να τις πάρω.
Φαντάζομαι, βέβαια, ότι η μεγάλη αναμονή αφορά κάτι άλλο πολύ σημαντικό, που περιμένεις να έρθει στον κόσμο…
(γέλια) Ναι! Περιμένω για πρώτη φορά να γίνω πατέρας! Περιμένουμε την κορούλα μας με τη σύζυγό μου η αλήθεια είναι, ότι σε ένα μήνα από τώρα θα αλλάξουν αρκετά πράγματα.
Χαζομπαμπάς από τώρα;
(γέλια) Ναι! Αυτά τα πράγματα, δεν τα ελέγχεις έρχονται από μόνο τους. Είναι μοναδικά συναισθήματα…
Έρχεται τελικός Τσάμπιονς Λιγκ σε λίγες μέρες… Μπαρτσελόνα ή Γιουνάιτεντ;
Ως οπαδός της Μάντσεστερ από πιτσιρικάς, σίγουρα θέλω να το πάρει η Γιουνάιτεντ! Πιστεύω, ότι θα κάνει καλύτερη δουλειά από τη Ρεάλ. Η Γιουνάιτεντ έχει παίκτες, που μπορούν να πιέζουν ψηλά για 90 λεπτά, να μαρκάρουν, να βγαίνουν γρήγορα στην κόντρα. Ξέρουμε, ότι η Μπαρτσελόνα παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, αλλά όλα θα κριθούν στα 90 λεπτά του τελικού. Το σίγουρο είναι, ότι θα δούμε κάτι πολύ διαφορετικό από τις αναμετρήσεις με τη Ρεάλ. Η Γιουνάιτεντ είναι ομάδα με άλλη νοοτροπία. Θα είναι σίγουρα ένα φοβερό παιχνίδι.
Ποιος είναι για σένα ο καλύτερος τερματοφύλακας αυτήν τη στιγμή;
Νομίζω, πως ο καλύτερος είναι με διαφορά ο Φαν Ντερ Σαρ. Είναι απίστευτα σταθερός τερματοφύλακας, είναι πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια, είναι σοβαρός, συγκεντρωμένος πάντα και παρά τα 40 του χρόνια, φέτος κάνει μία από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας του.
Και ποιος ήταν το είδωλό σου;
Ο Πέτερ Σμάιχελ! Πάλι της Γιουνάιτεντ (γέλια). Αυτός, ναι, μπορώ να πω, ότι ήταν το είδωλό μου. Ήταν ένας τερματοφύλακας, που μπορούσε να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του. Απίστευτος…
WHO IS WHO
* Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε στις 29/11/1978.
* Έκανε ντεμπούτο στις 17/2/1997 με τη φανέλα της Καλαμάτας στην οποία έμεινε μέχρι και τη σεζόν 1999-2000. Στη συνέχεια έπαιξε κατά σειρά σε: Αιγάλεω, Καλαμάτα, Χάρπουλ, Κόβεντρι, Νότιγχαμ, Κόβεντρι, Σουόνσι, Κάρντιφ και ξανά Κόβεντρι.
* Στη δεύτερη χρονιά του με τα χρώματα της Χάρτπουλ (2006-07, 46 συμμετοχές) ανακηρύχθηκε καλύτερος τερματοφύλακας όλων των κατηγοριών στην Αγγλία, πλην Premier League!
Πηγή: www.compra.gr
Τελευταία σχόλια