Υπέρ της προηγούμενης πρότασης του Νομαρχιακού Συμβουλίου για χρήση του χώρου του παλαιού νοσοκομείου ως αστικό κέντρο υγείας και μονάδες για χρονίως πάσχοντες και ηλικιωμένους τάσσεται με άρθρο του ο πρώην Δ/κός Δ/ντής του Νοσοκομείου, Γιάννης Νικολούζος.
Στο κείμενό του αναφέρει τα εξής: «Αυτές τις μέρες πολλές συσκέψεις γίνονται (και δικαίως) για το τι θα «γίνει» (και πιθανώς το «ποιος θα διαχειρισθεί») το κτίριο του νυν Νοσοκομείου, όταν θα μεταφερθεί στο Κοντόκαλι. (Θυμίζει λίγο «διαφωνίες» των επιγόνων δίπλα στο νεκροκρέββατο.)
Ήδη υπάρχει, αν θυμάμαι καλά, μία «προς τη σωστή κατεύθυνση» (για χρησιμοποιώ κ εγώ μοντέρνες φράσεις-κλειδιά) απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Κέρκυρας. Δηλαδή αυτό να παραμείνει σε λειτουργία ως Κέντρο Υγείας Αστικού τύπου.
Φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν να την αλλάξουν.
Σταχυολογώντας θέτω υπόψη ΟΛΩΝ όσων έχουν αποφασιστική ή πιεστική γνώμη για τη τύχη του κτιρίου ΜΕΡΙΚΑ απλά θέματα:
1.- Η Κέρκυρα είχε και έχει ανάγκη αίματος. Το πρόβλημα είχε αμβλυνθεί χάρις στο μόχθο εμπνευσμένων και ευαίσθητων ατόμων (πάλε τε και νυν) υπαλλήλων του Νοσοκομείου και ιδιωτών- εθελοντών, πού είχαν και έχουν κάνει στόχο ζωής να στηρίζουν την Τράπεζα Αίματος του Νοσοκομείου.
(Ο εθελοντής «εδώ» κλέβει μια ώρα από τη δουλειά του, ή παίρνει μια ώρα άδεια και πετάγεται να δώσει μια φιάλη αίμα. Στο Κοντόκαλι θα πρέπει να διαθέσει ένα μεροκάματο. Θα πάει;).
2.-Υπάρχουν φτωχοί ή/ και ηλικιωμένοι , πού έχουν ανάγκη μιας απλής μεν, αλλά σημαντικής για τη κατάσταση τους, ιατρικής ή εργαστηριακής εξέτασης, πού τώρα πάνε «εδώ» χωρίς συνοδεία και χωρίς λεωφορεία ή άλλα αυτοκίνητα.
(Πώς θα πάνε στο Κοντόκαλι; Ή θα τους οδηγήσομε σε ιδιωτικά Ιατρικά Κέντρα; Και έχουν όλοι χρήματα γι αυτό;)
3,- Είναι γνωστό ότι τα « Ιατρεία του ΙΚΑ» δεν επαρκούν να καλύψουν τις ανάγκες των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων του Ταμείου και ότι πολλοί από αυτούς εξυπηρετούνται από τα Εξωτερικά Ιατρεία του Νοσοκομείου. (Ισχύει και στη περίπτωση αυτή το προηγούμενο ερώτημα).
5.- Και εδώ πρέπει να αναφέρω ότι (κατά μη εξακριβωμένες πληροφορίες μου) στο νέο Νοσοκομείο δεν θα μεταφερθεί ο εξοπλισμός του «παλιού» (με εξαίρεση τον Αξονικό Τομογράφο) γιατί εκείνο έχει εξοπλισθεί με ολοκαίνουργο. Όλος ο άλλος εξοπλισμός θα παραμείνει όπως είναι στο «παλιό». (Τι καλύτερη αλήθεια ευκαιρία για μας!!!).
Αν το κατεδαφίσομε ή του αλλάξομε χρήση, τι θα απογίνει ο εξοπλισμός αυτός;
΄Ή θα μεταφερθεί σε άλλα ιδρύματα εκτός Κερκύρας, ή το χειρότερο (και πλέον πιθανόν ιδία αν κατεδαφισθεί) θα οδηγηθεί ή σε «χωματερή» ή σε «όφελος επιτηδείων». (Αναλογισθείτε τι αξιοποιήθηκε από τον εξοπλισμό της «Συνόδου Κορυφής»!!) Δεν είναι κρίμα για τον Κερκυραϊκό λαό;
5.- Και κάτι άλλο. Αν περισσεύει και μια πτέρυγα, είναι κακό να την χρησιμοποιήσομε για τη φιλοξενία αναξιοπαθούντων; ΄Η μήπως έχομε πολλά «γηροκομεία» στην Κέρκυρα;
6.- Υπάρχει , λέγεται και δεν το αμφισβητώ, σοβαρό πρόβλημα επαρκείας χώρου στάθμευσης οχημάτων στο Νέο Νοσοκομείο.
Αν λοιπόν το κτίριο του «παλιού» (νυν) Νοσοκομείου ΔΕΝ χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση «προτύπου» Αστικού Κέντρου Υγείας, (τώρα πού έχομε την ευκαιρία), αυτά τα προβλήματα (μηδέ εξαιρουμένου και αυτού της ανεπάρκειας πάρκινκ του «Νέου») θα βελτιωθούν; Ή θα επιδεινωθούν?
Αξίζει η θυσεία να χρησιμοποιηθεί αυτό για ένα Λύκειο λ.χ., όπου νέοι των 16-18 χρονών μπορούν να μετακινούνται και κάπου αλλού; Έστω κι αν είναι λίγο πιο μακριά;
΄Η για τη δημιουργία χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων, για να αυξηθούν τα έσοδα κάποιου οργανισμού;
Υ.Γ.
1,- Αποφάσισα να δημοσιοποιήσω αυτά τα λίγα, για να μην δικαιολογηθούν κάποιοι
μετά από χρόνια πού θα μετανοήσουν, ότι δήθεν δεν τα γνώριζαν.
2,- Σήμερα «αναθεματίζουν» κάποιοι (οι ίδιοι ή άλλοι) εκείνους πού 20 και πλέον
. χρόνια πριν (μεταξύ των οποίων είχα πρωτοστατήσει) επέλεξαν τη θέση του
«Νέου» Νοσοκομείου στο Κοντόκαλι. Είναι κρίμα γιατί τότε δεν δόθηκε στη
δημοσιότητα το ΌΛΟ πλάνο πού είχε γίνει αποδεκτό από όλη τη τοπική πολιτική
ηγεσία και το οποίο εγκαταλείφθηκε μέχρι «προδοσίας». Αν είχε δημοσιοποιηθεί
αυτό, άλλους θα .αναθεμάτιζαν και όχι τους πρωτεργάτες.
3.-ΠΡΟΣΟΧΗ! Στην Κέρκυρα από το 1864 και δω εύκολα καταργούμε, και
κατεδαφίζομε, δύσκολα όμως δημιουργούμε και ξανακτίζομε.
Τελευταία σχόλια