
Ο ίδιος χαιρόταν σαν μικρό παιδί με την επιτυχία μια παράστασης και στενοχωριόταν όταν μια από τις επιλογές του δεν τύχαιναν της έγκρισης του κοινού. Λάτρης ο ίδιος του καλού θεάτρου, πολλές φορές μετέβαινε στην Αθήνα μόνο και μόνο για να παρακολουθήσει μια καλή θεατρική παράσταση.
Πρωτεργάτης για την ίδρυση του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, το οποίο αποτελούσε γι’ αυτόν όνειρο ζωής, πρωτοστάτης για να γίνει ο Φοίνικας θεατρικό στέκι και να αποδοθεί στην θεατρική και καλλιτεχνική ζωή του τόπου, μπροστά και στην προσπάθεια για να γίνει θεατρικό στέκι στο Μον Ρεπό.
Κατάφερε να μαζέψει, τις χρυσές εποχές της Κερκυραϊκής Σκηνής, κοντά του τους περισσότερους ερασιτέχνες ηθοποιούς του νησιού. Την Νότα Δαρμανή, σήμερα ηθοποιό του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, την Λένα Χανδρινού που συνέχισε την πορεία της σκηνοθετώντας η ίδια, τον Κώστα Ρουβά και τον Σπύρο Χονδρογιάννη, την Μαριέττα Σαββανή επαγγελματία πλέον ηθοποιό, τον Σπύρο Ασωνίτη και τόσους άλλους.
Αυτοί ήταν και τα παιδιά του, οι ηθοποιοί της Σκηνής, οι άνθρωποι που μαζί του ασχολήθηκαν με το θέατρο.
Ο Αριστείδης Τσιλιμπάρης κηδεύτηκε στο Σκριπερό, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Όλη η Κέρκυρα, όμως, του χρωστά μεγάλη ευγνωμοσύνη για το έργο του στον πολιτισμό. Μια τιμή που ποτέ δεν ήρθε εν ζωή, ας γίνει έστω και τώρα.
Καλό ταξίδι δάσκαλέ μου και είθε τα μονοπάτια που τώρα περπατάς να είναι γεμάτα από τις μυρωδιές και τις φωνές του θεάτρου που τόσο αγάπησες.
Τελευταία σχόλια